Zgodnie z obowiązującą w logice regułą odpowiedzialności za głoszone poglądy ciężar dowodu spoczywa na osobie, która wygłasza daną tezę (łac. Ei incumbit probatio qui dicit, non qui negat). Często zdarza się, że dyskutanci próbują przerzucić onus probandi na swojego przeciwnika i w ten sposób uchylić się od konieczności udowodnienia postulowanych przekonań. Ten nieuczciwy chwyt erystyczny, a jednocześnie rodzaj niemerytorycznej argumentacji, nazywamy argumentum ad ignorantiam.
Proszę mi pokazać publikację naukową, dowodzącą prawdziwości zarzutów wobec Żydów: o podstępne wyłudzenia polskich majątków, przewrotność, zuchwałość, bezczelność, wywyższanie się nad polskich chrześcijan (jak rozumiem: pogarda wobec Polaków), znęcanie się nad Polakami, srożenie się na Polaków.

Co konkretnie mam wykazywać? Podałem literaturę, a tam jest bibliografia. Czego chcesz więcej?

To Ty tak uważasz. Podaj dowody, na poparcie tezy: Dlatego zasady Dekalogu nie obowiązuja żydów wzgledem nieżydów.

W tą prawdę zawartą w tym dokumencie też wierzysz?
http://pl.wikipedia.org/wiki/Summis_des ... affectibus

A niby dlaczego zakładasz, że jakieś urzędowe dokumenty piszą samą prawdę? Skąd to wiesz? Jedne są wiarygodne inne nie, dlatego to trzeba sprawdzić, zweryfikować. Onus probandi spoczywa na Tobie.

Prawdę pisze Endek - wedle Judaizmu bliźnim dla Żyda jest jedynie tylko Żyd.
Właśnie ta zasada stała się jedną z przyczyn odrzucenie Chrystusa, za słowa Jezusa o miłości Boga do wszystkich ludzi rodacy z Nazaretu chcieli Go zabić.

Pewnie- wszyscy wiemy, że Endek pisze tylko prawdę i nawet nie musi tego dowodzić.

Kościół Rzymskokatolicki nauczał prawdę i jest wielkim zuchwalstwem zaprzeczanie Kościolowi. Kościół sam sobie też nie moze zaprzeczać. Jezeli każe chrzcić male dzieci by te mogly ogladać Boga, to tak należy czynic i nie dyskutować z wyrokami Bożymi. Nakaz ten Kościól otrzymal od Pana Jezusa i nic takiego w historii KK się nie stalo, by od tego prawidła odejść. Opinie teologów nie są nauką Koscioła. Nauki V2 też tej prawdy nie mogą pogrzebać, bo by to oznaczalo że Kościól się mylił we wszystkich swoich dogmatach.
Nauka o grzechu pierworodnym, potrzebie Sakramentu Chrztu i wszystkich pozostalych, stała by się zbędną



Za wielu to nie wzystkich.

Z Kanonu Mszy Świętej

TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ, NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA:
TAJEMNICA WIARY,
KTÓRA BĘDZIE WYLANA ZA WAS I ZA WIELU NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW.

Żydzi mieli nakazane szanowanie wszystkich istot ludzkich (wszyscy ludzie, zarówno nie-Żydzi jaki i Żydzi stworzeni są w takim samym stopniu "według istoty Boga"), ale oryginalny i przez stulecia powszechnie pojmowany sens słowa "bliźni" (tłumaczony także jako "sąsiad'), w tym konkretnym kontekscie Tory, dotyczył wyłącznie Żydów.
Istnieje jeszcze inne przykazanie Tory, które od zawsze dotyczy bezpośrednio stosunku Żyda do nie-Żydów.

Znajdziemy je w wersecie 10:19 Dewarim, który nakazuje wprost "miłowanie" nie tylko bliźniego, ale też "obcego". Jednak nie jest to nakaz kochania w szczególny sposób: "jak siebie samego":

"Waahawtem et-hager ki-gerim hejitem beerets Micrajim."

"Będziecie kochać obcych, bo byliście obcymi w ziemi Egiptu"

Jest to nakaz kochania, czyli właściwego, sprawiedliwego i życzliwego traktowania obcego (ger), czyli nie-Żyda.

Tora nakazuje bowiem "kochać bliźniego, jak samego siebie" i jednocześnie "kochać obcego".

Obcego kocha także Bóg: "On wymierza sprawiedliwość sierocie i wdowie, a miłuje obcego, dając mu chleb i odzież" (Dewarim/ Powtórzonego Prawa 10:18).
Cytuję za:
http://www.the614thcs.com/40.638.0.0.1.0.phtml

Nie musi, bo dowidzi tego Biblia.

Bo są urzędowe. Jak na razie żaden sąd nie orzekł wyrokiem ostatecznym, że zawierają nieprawdziwe tezy.

Tora ma swoją wykladnię prawną w postaci Talmudu i ten dopiero zawiera ciekawsze perełki.

''Talmud o gojach a kwestia żydowska w Polsce''
Ks. prof. Stanisław Trzeciak
http://www.naszawitryna.pl/ksiazki_125.html

W greckich oryginałach obu Ewangelii użyty rzeczownikowy przysłówek hoi polloi oznacza wielu, wielką liczbę, ale także lud, ogół, tłum, wielość nieograniczoną.

A konkretnie o jakim urzędowym dokumencie twierdzisz, że pisze całą prawdę. To truizm, bo wiadomo, że ludzie są omylni i mogli napisać nieprawdę. Z tego, że jakichś dokument jest urzędowy, nie wynika logicznie, że pisze całą prawdę.. To, że sąd nie orzekł jeszcze, to nie oznacza, że piszą prawdę. To trzeba dowieść. Takie są zasady logicznego myslenia.

Sądziłem, że nie dyskutujemy tu o wiarygodności bądź niewiarygodności "Summis desiderantes affectibus" lecz o wiarygodności bądź niewiarygodności dokumentów podanych przez @proteom:


Jednak na temat wiarygodności bądź niewiarygodności "Summis desiderantes affectibus" też mogę porozmawiać nie wycofując się ze swojego twierdzenia: nie zwykłem zakładać, że w urzędowych dokumentach pisze się nieprawdę.


Przepraszam, ale gdzie to niby napisałem, że tak zakładam?


Jak dla mnie, nie musisz nic wykazywać Wystarczy, że będziesz konsekwentny w odwoływaniu się do źródeł historycznych. Już to zasugerowałem, teraz jeszcze powtórzę podkreślając to, na co mógłbyś w przyszłości zwrócić większą uwagę, przy cytowaniu źródeł historycznych:


Jak dla mnie, wystarczy że będziesz konsekwentny w podejściu do źródeł historycznych. Konsekwentny, czyli m.in. nie będziesz wybiórczy. Oczywiście jeśli nie chcesz być konsekwentny czy niewybiórczy, to bynajmniej nie musisz