No rzeczywiście trudno jest skrócić śmierć . Skąd ci w ogóle do głowy przyszło takie pojęcie? Mam wrażenie, że nie zbyt uważnie czytasz co inni piszą w tym wątku i polemizujesz z własnymi wyobrażeniami .

Ten złożony w przysłowiowych czterech deskach zdecydowanie nie

- katechizm tak , problem gdy ludzie zaczynają tłumaczyć słowa owsiaka według katechizmu (czyli owsiak owsiak powiedział coś co jest dobre chociaż sam się z tego wycofal - inaczej mówiąc wycofując się skłamał .. - co robi owsiak z kasą mi jest obojętne bo owsiak mnie nie utrzymuje w przeciwieństwie do owsiaka (którego utrzymują ludzie ). Na pewno nie jest obojętne dla tych , którzy na imprezie typu woodstock mogą otrzymać nowiutkie igły do dawania sobie w żyłę . - powiedz to owsiakowi lub alus , pokrętnie tłumaczącej wolny wybór człowieka przed końcem swojego życia do decydowania o swoim losie . Kościół bardzo wyrażnie zabrania skracania swojego życia (o czym wcześniej pisałem) . - to twoje pojęcie traktujące o agonii i jej skróceniu .Traktowanie chorego jako człowieka będącego w agonii jest co najmniej nienormalne .Agonia to umieranie .

Nie moje tylko Kościoła katolickiego, który uważa, że można ulżyć cierpieniom umierającego, nawet za cenę skrócenia jego życia. Oczywiście pod warunkiem, że naszym celem nie jest spowodowanie śmierci, a jedynie zmniejszenie bólu.

Osobiście uważam, że to bardzo rozsądne stanowisko i mógłbym się pod nim podpisać.

Przecież nie rozmawiamy o wszystkich chorych, tylko o takich, którzy nie mają żadnych szans na wyleczenie, a przed śmiercią czeka ich cierpienie, którego nie są w stanie wytrzymać. Tylko takiej grupie osób może przysługiwać prawo do eutanazji.

Umieranie to jeszcze nie śmierć.

W agonii chory nadal jest człowiekiem.
Trudno przewidzieć jaka dawka leku p/bólowego może być śmiertelna, tego się nie przewidzi do końca. Jednak żeby ulżyć w cierpieniu powoli ta dawkę się zwiększa, mimo że skutkiem ubocznym moga byc problemy z oddychaniem co może spowodować w końcu zgon.

Nikt nie tłumaczy Owsiaka Katechizmem.
Wycofanie się z błędnej opinii czy oceny nigdy nie jest kłamstwem


.
Jak jest Co obojętne, to widać, słychać i czuć.
Kto rozdaje nowiutkie igły do dawania sobie w żyłę na PW?.....czyżbyś wiedzę czerpał z filmu prawomocnym wyrokiem uznanym za kłamstwo?



I niepomny tego bł. Jan Paweł II odmówił przyjęcia zastosowania uporczywej terapii....a mógł jeszcze kilka tygodni poleżeć pod aparaturą zastępująca funkcje życiowe.

- jesteś dorosła osoba - dlatego nie pisz takich rzeczy - owsiak dokładnie wiedział co powiedział i wiedział jakie mogą być konsekwencje tych słów (mniej kasy i blamaż) i tylko tym podyktowane były jego póżniejsze słowa - a myślenie pozostało takie samo - czyli owsiak . - gdyby to by zimą rosły grzyby - byłem tam . - a trup napisał .

Wiedział - nie wiedział, blamaż czy nie, faktem jest, że po Owsiaku pozostanie tysiące sprzętu ratującego życie i uratowane dziesiątki tysięcy istnień ludzkich.....i o tym ludzie będą pamiętać
A kto tam będzie pamiętał o zawistnikach, chyba tylko oni sami.

A odmów eutanazji schorowanej, powoli umierającej i cierpiącej osobie to będziesz wiedzieć co złego jest w zakazie eutanazji.

Jakoś dla zwierząt domowych mamy to miłosierdzie. Nie trzymamy starego chorego psa miesiącami przywiązanego do łóżka. Bo jak by on cierpiał nie rozumiejąc czemu go tak męczymy.
Nikt normalny nie miałby serca patrzeć na swojego psa tak męczonego.
A co z człowiekiem? Ludzi oddajemy do szpitala. Nie trzymamy ich w domu nie widzimy ich codziennej męki a więc łatwiej jest nam zabraniać im eutanazji gdy o nią proszą.

Który człowiek jest w stanie w stu procentach potwierdzić - że drugi człowiek nie ma szansy na wyleczenie?

Właśnie - tutaj jest zasadnicza różnica - " oddajemy do szpitali"

Sami oddajemy - dla ich ulgi , dla umniejszenia cierpienia, bo tam będzie im lepiej , tam nie będą tak cierpieli w końcu po to też mamy szpitale, po to mamy hospicja , opieki paliatywne, by umniejszyć im cierpienia - sobie chyba też prawda?
Nie przeczę iż to wszystko jest potrzebne , jest bardzo potrzebne , jest ogromną ulgą dla tych ludzi - ale co my wtedy robimy??
Postawmy się w sytuacji tych chorych i cierpiących - oddanych przez nas , bo tam będzie im lepiej...
Kto ma dla nich wtedy czas?
Ile razy człowiek sobie tłumaczy - a dziś nie pojadę, pojadę jutro - lekarz powiedział że mama nic nie czuje, nic nie pamięta, nie wie co się dzieje wokół?
Ile razy człowiek się oszukuje?
Pielęgniarka powiedziała - nic do brata nie dociera , jest w innym świecie , mózg nie pracuje jak należy??
Jest Ci przykro człowieku , bo brat Cię nie pozna? skoro nie pozna jaki jest sens pobyć przy nim?

My sami oddajemy chorych i cierpiących w wielu bardzo przypadkach pod " samotność eutanazji"
Teraz już dzisiaj eutanazja jest w pewien sposób usprawiedliwieniem dla nas , zagłuszeniem naszego sumienia - ponieważ nie mamy dla nich czasu - nie chcemy patrzeć na " coś" co drażni nasze sumienia.

Jeśli człowiek okrutnie chory prosi o eutanazje - to my się do tego przyczyniamy.

My nie widzimy cierpień swoich bliskich bo oddajemy ich do szpitali. Przychodzimy do nich na godzinę czy dwie ale co możemy zobaczyć przez tą chwile. Potem go zostawiamy na 23 godziny samego z jego bólem, niemożnością samodzielnego poruszania się, z niezmienioną pieluchą bo pielęgniarkom NFZ za mało płaci. Zadowoleni ze żyje i ze cieszy się z odwiedzin wracamy sobie do domu a nasz bliski tam cierpi.
My widzimy tylko te radosne jego chwile pobytu w szpitalu kiedy go odwiedzamy natomiast nie widzimy reszty.
Ale gdy choroba trwa długo i śmierć nie chce przyjść to odwiedziny bliskich przestają być radosne dla chorego. Chory przejmuję się tym ze młodym życie psuje. Obawia się ze zostanie tak zapamiętany przez wnuków. A wolałby być zapamiętany jako żywy.
A po za tym najbardziej cierpi duma i godność chorego który leży i wypróżnia się w pieluchy.
Czy nie rozumiesz ze niektórzy woleli by śmierć niż tak leżeć obsrany i samemu nie potrafić się podetrzeć?
Gdy ja będę stary i gdy będę w takiej sytuacji ze sam nie będę potrafił pójść do toalety. To będę chciał eutanazji bo to dla mnie kwestia honoru. Nie wiem jak ty ale ja wolałbym umrzeć z godnością niż być przez pielęgniarki codziennie przewijany.
Ból potrafię znieść ale mój honor nie zniósłby tego ze trzeba mnie przewijać i ze tak już będzie do końca mojego życia.
Czy nie zgodziłabyś się by takiemu dziadkowi pomóc w ratowaniu jego godności?

Starszych chorych ludzi już nie wyleczymy. Naćpać ich by nie czuli bólu i nie przejmowali się tym ze srają pod siebie to nie jest rozwiązanie.

Eutanazja to w pewnym sensie pójście na łątwiznę, taniej i łatwiej jest pozwolić na zabicie człowieka niż na zwiększenie jakości opieki paliatywnej.Nie powinno się tutaj iść na skróty.
Vacarius tak naprawde to nie wiesz jakbyś się zachował, zdziwiłbyś się jaką człowiek potrafi mieć wolę życia.
A co do pampersów to często pielęgniarek jest za mało, albo pampersów jest za mało, albo pościeli. Niestety, znam realia szpitali.

Skoro wszystkiego jest za mało w szpitalach to tym bardziej powinniśmy zalegalizować eutanazje.
Gdybym był po siedemdziesiątce i wiedział ze już nie wstanę z łózka o własnych siłach. To mogę ci zagwarantować ze nie będę bał się śmierci. Gdyż bardziej będę się bał ze zesram się znowu w pampersa którego nie ma. A potem nie będzie pielęgniarki która by miała czas wymienić pościel której też nie ma.
Po co więc ja miałbym się tak męczyć i pielęgniarki ze mną?
Jestem ateistą i tak nie czeka mnie zbawienie. A wiec co wam szkodzi aby zezwolić na moją eutanazje? Lekarz ateista który by mi pomógł na pewno też by się znalazł.

Czemu eutanazja nie jest zabroniona tylko dla katolików? Przecież nie wszyscy w samobójstwie widzą grzech śmiertelny.
Można by zalegalizować eutanazje ale tylko dla tych którzy nie są wyznawcami religii zabraniającej samobójstwa. Wtedy nie byłoby ryzyka ze jakiś katolik zaprzepaści całe swoje pobożne życie gdyż pod koniec swojego życia nie zniesie bólu i upokorzeń.

- tak to właśnie jest , wiem z doświadczenia raz albo i dwa razy w tygodniu słyszałem slowa - podaj jakies tabletki zrób zabij mnie - wystarczyło kilka godzin lub nawet godzina a już wszystko ulegało zmianie - inne patrzenie na świat . ale chory musi wiedzieć , że w swej chorobie nie jest sam (jedni drugich ciężary mamy nosić ). - człowiek to nie zwierze - a kto ci tyłek podcierał jak byłeś gówniarz - to co czapka ci z głowy spadnie jak podetrzesz tyłek dziadkowi albo komu innemu , rąćzki ci się zapaprają jak wymyjesz chorego człowieka czy duma ci się rozbije jak obetrzesz twarz ze śliny . - to przychodż na 5 godzin nawet w szpitalu możesz obsługiwać chorego , nikt ci nie zabroni . - tak - oj nawypróżnia sie ten chory ale i czasu to on nawet może i nie ma wypróżniając się na myślenie czy w tym momencie akurat cierpi jego duma i rozmyślając o swojej upadłej godności bo własnie zabrudził pieluchę . - nie ograniczaj sie - zacznij od milionów .