Myślę, że zgadzamy co do oceny moralnej poszczególnych przykładów między w znacznym stopniu... Chodzi mi o oceny ... tzw pierwszego odruchu. Piszesz jednak:
więc odpisuję w pośpiechu, że z tym stwierdzeniem, stanowczo się nie zgadzam Wszak dyskusja musi trwać.
Jedno ma tylko zastrzeżenie, a mianowicie "NIE MOŻNA ZMUSZAĆ " zastąpiłbym "NALEŻY BEZWZGLĘDNIE UNIKAĆ ZMUSZANIA". To tak jak 100% i 99%. W warunkach ekstremalnych "nie można" nie obowiązuje.


Jako zdeklarowana chrześcijanka nie powinnaś mieć tutaj problemów.

Wszak Bóg poświęcił swojego Syna i nie miał tu zahamowań żadnych. Poświęcił nie siebie, lecz Syna. Nie poświęcił On Szatana.
Więc nie wiem skąd taka wątpliwość.

I dziwi mnie, że ja tej wątpliwości nie miałem. Widać coś z wiary ojców się we mnie jeszcze tli... i nie walczę z tym, choć powątpiewam.


A ja tak odpowiem... Trzeba umieć dawać lecz brać też jest trudno. Brania nikt nie lubi... bo branie zoobowiązuje. To też jest sztuka. To też wymaga pokory

Traktuj to wszystko z przymrużeniem oka...

Jakiś bardzo ciekawy topik przyszedł mi do głowy. Lecz zapomniałem, niestety. Tak to bywa jak się Świętemu Antoniemu nie ufa

Pozdr.

Zadeklarowaną chrześcijanką to ja byłam jeszcze kilka lat temu. Teraz to jestem sceptyczką, jednak sceptyczką pełną dobrej woli.

Bóg poświęcił swojego Syna za jego zgodą. Ktoś kiedyś powiedział że wystarczyłoby jedno słowo Jezusa a w ogrójcu zjawiłby sie legion aniołów z mieczami.

No i Jezus był pewien że zmartwychstanie- nikt z nas takiej pewnosci nie ma.



Hmmm ale do czego zmuszać można w sytuacjach ekstremalnych? To pewnych nieprzyjemnych rzeczy czy do oddania życia?? Bo jeśli do tego drugiego też to mój przykład nie powinien ci się wydawać ochydny....



Nie chodziło mi o przyjęcie czyjejś ofiary tylko o wykorzystanie kogoś, jak czynił np bohater "opowiadań" T. Borowskiego...

Niestety nie rozumiem o czym Ty do mnie rozmawiasz ...

Przepraszam, ale jakoś nie mogę odnaleźć cytatu, o którym wspominasz, więc gdybyś mogła raz jeszcze (?), to spróbuję się odnieść.

A dlaczego nie w mieście, gdzie wypadków jest więcej i większe zagrożenie ?

Nie wiem skąd u ciebie takie wątpliwości ? Przecież w Biblii wyraźnie jest zapisane, że WSZYSCY zmartwychwstaną. Niestety jedni do Życia Wiecznego, inni do "wiecznej śmierci".

Mk 2:23-28 (łuskanie kłosów w szabat) i Mk 3:1-6 (uzdrowienie w szabat)Lub analogiczny fragment u Mateusza i łukasza...




A skąd pewnośc że biblia to nie zbiór mitów? I że Bóg istnieje? Nie ma (wbrew intelektualnej gimnastyce w dziale "wierzyć nie wierzyć") dowodów na istnienie Boga. I jest to oczywiste bo gdyby takie dowody były nie mieli bysmy do czynienia z pojęciem "wiary w Boga" tylko "wiedzy że On istnieje"

No cóż, nie widzę tu nic o zabijaniu ... ale nie o to chyba tobie chodziło ...
Rozumiem, że mam się odnieść do "pracy" w szabat ? No to ja tak to widzę, że Żydzi byli nadgorliwi. Wiele czynności uznali za "pracę", co było błedem. Podobno wyliczyli nawet ile kroków można przejść w szabat.
A to co powiedział Jezus, tylko potwierdza ich błedne rozumowanie, bo szabat został uczyniony dla "dobra" człowieka, a nie żeby mu utrudnić życie. Zerwanie kłosów i spożycie ziarna, nie jest żadną pracą. Te czynności były po prostu niezbędne by zaspokoić głód. Natomiast pracą byłoby żęcie zboża i inne prace polowe. Dla mnie to oczywiste.


No teraz to już zupełnie nie rozumiem ... najpierw piszesz:

a chwilę później wątpisz w to, że Bóg istnieje. Gdzie konsekwencja. Albo wierzysz, że Jezus zmartwychwstał, a wtedy nie możesz zaprzeczyć istnieniu Boga, albo odrzucasz i jedno i drugie.
Jeśli uważasz, że Biblia to zbiór mitów, to musisz znienić styl pisania, bo to wcale z twoich postów nie wynika. Wręcz przeciwnie.

Myślę, że ta "dobra wola" może mieć większe znaczenie niż mechaniczne klepanie zdrowasiek... Ja przynajmnie trochę na to liczę...


Ekstremalne warunki to wojna, stan zagrożenia życia... gdzie w grę wchodzi jeszcze STRACH... Nie nam sądzić co wówczas może się stać - w wyjątkowych czasach żyjemy... na szczęście....


Źle zrozumiałem... sorki

Dobre pytanie... ale na chwilę wróćmy do drugiego członu zdania...
Sama z siebie godność... czym jest ,... czym jak ją opisać....
Zadam pytanie na przykładzie następującym
"czy mozna ukraść bułkę na głodnego dziecka"

Ktoś tam rzucił propozycję... że można tę bułkę wyżebrać... by nie kraść.
Więc pytanie jest takie?
"czy można godnie żebrać?

Pytanie powinno być sformułowane następująco: czy trzeba kraść bułkę dla głodnego dziecka ?


Tak.
Czy Jezus kiedykolwiek potępiał żebrzących ?

Ziobro, o różnicy między "wiara" a "wiedzą" pisałam już w innych wątkach - i nie bardzo chce mi się powtarzać....Jeśli jednak Jezus był Bogiem to o tym, w co my mozemy tylko wierzyć, (zmartwychstanie np) wiedział

Xenotymie, co do tej bułki, to poza sytuacjami extremalnymi (oboz koncentracyjnny, getto) nie wyobrazam sobie naprawdę sytuacji zeby nie można było na nią zapracować

Efka, doskonale sobie zdajesz sprawę, że aktualnie ten problem dotyczy co najmniej 3/4 populacji a w samej Polsce przynajmniej 10%. Bo o ile w Afryce mamy doczynienia z totalnym głodem, tak tu w Polsce z biedą społeczną w wielu regionach.
Ten problem można urozmaicić różnymi życiowymi przykładami. Np. czy niezapłacenie czynszu lub mandatu, zasługuje na szacunek, w przypadku, gdy nasze dziecko nie otrzyma np. niezbędnego lekarstwa.... czy takie honorowe potraktowanie sprawy nie jest przypadkiem zwykłym tchórzostwem, ucieczką przed opinią, ucieczką przed sytuacją w myśl kretyńsko-górnolotnych idei. Czy danie łapówki lekarzowi na operację, czego zaniechanie może spowodować skutek tragiczny jest zawsze uzasadnione.
Powiem szczerze, że nigdy czegoś takiego nie zrobiłem (hehe ... czuję się tutaj trochę samotny)... jakoś nam się tam powodzi.... mam te zasady... - to po rodzicach - brzydziłbym się sobą dając łapówkę. Jednak przypominam sobie jeszcze niedawno sytuację, w której „bułki nie ukradłem” – udało się jakoś – ale miałem do siebie żal...- taki prawdziwy żal - że dla małej sprawy jaką była moja, powiedzmy godność – poświęciłem znacznie większą – nie będę jej opisywał.
I w tym właśnie sęk.

Zioberko... ja rozumiem Twój punkt widzenia... nie walczę z tym ... w idealnym społeczeństwie takie problemy mają racji bytu..... podkreślam ... w idealnym....

Xenotymie, myślałam że o tej bułce to było , dosłownie i dlatego się mocno zdziwiłam Teraz przechodzimy z etyki na politykę właściwie- Bo w gospodarce liberalnej problem "łapówki dls lrkarza " nie istnieje , bo jest po prostu cennik usług medycznych

Teraz musimy zdefiniować "żebranie"- które mi kojarzy się jednoznacznie ze zbieraniem na jabola, czyli zwyklym naciąganiem. ( gdybyś takiemu człowiekowi zaproponował ze dasz mu nie złotówkę , ale 10 zł jesli skosi ci trawnik, to pewnie by odmówił)- żebrac więc "godnie " nie można.

Jednak na pewno w podanym przez ciebie przykładzie ( ogromne pieniądz e na leczenie) można godnie prosić o pomoc

Masz rację.... kawał mi się przypominał, jak to żebrak chodzi po domach i ofiarodawca wręczając „3 grosze” informuje życzliwie lumpa nieszczęsnego, że tuż obok, w sąsiednim domku, potrzebują kogoś do koszenia trawy. Na to żebrak... "Dziękuję, że mnie pan ostrzegł".