No a dlaczego za moment śmierci człowieka przyjąć śmierć mózgu w takim razie, skoro ciało (sztucznie wspomagane) nadal żyje?

@SweetChild, ja widze drobna roznice miedzy rozmyciem granic w fizyce, ktore sluzy lepszemu opisaniu rzeczywistosci, a rozmyciem granic w definiowaniu czegos, co dotyka nas wprost i bezposrednio.

Dywagacje od kiedy czlowiek jest czlowiekiem, a do kiedy tylko "zlepkiem komorek", daje narzedzia do reki tym, ktorzy maja wlasne interesy w tym, zeby ludzi eliminowac na dowolnym etapie ich zycia, badz wykorzystywac do wlasnych celow.
No bo jezeli czlowiek bez swiadomosci, czlowiekiem nie jest, to mozna jego powloke wykorzystac do roznych celow.
Jezeli sztucznie poroniony zarodek kilkutygodniowy tez nie byl nigdy czlowiekiem, to produkujmy ich wiecej dla celow medycznych, badz ... kosmetycznych.
I te granice "czlowieczenstwa" sa przesuwane w zaleznosci od tego, jaka nauka aktualnie obowiazauje i jakie lobby ma wieksza sile przebicia.

A prawda? A kto by to tam wiedzial....

A Biblia (przynajmniej chrzescijan) przestrzega. Jak widac od tysiecy lat ludzie sie nie zmienili i te przestrogi sa dalej aktualne i malo kto ich slucha.

Tu bym prosil o glebsze wyjasnienie. Komu zalezy na eliminacji ludzi w dowolnych etapach ich zycia?

Niektorym zalezy.
Zwolennikom aborcji w fazie zycia plodowego, zwolennikom "humanitarnej" smierci, czyli eutanazji np "po utracie swiadomosci", zwolennikom przedluzania zycia (wlasnego) - w fazie smierci pnia mozgu, a niektorym obojetnie w jakiej fazie, bo przeciez jak czlowiek zaczal jako zlepek komorek, to kto powiedzial, ze 20-letni zdrowy osobnik plci meskiej nie jest dalej zlepkiem komorek, tylko bardziej rozwinietym?

Nie pisze, ze wszystkim i zawsze, ale wlasnie tacy "polepszacze" maja w reku "naukowo aktualne" definicje, ktore zmieniaja sie w zaleznosci od potrzeb i moga zadac dopasowania prawodawstwa do "naukowych definicji".

O, prosze:
http://gosc.pl/doc/1479605.Zaskakujaca- ... ja-aborcje

Zgadzam się, że różnica jest, ale tak czy inaczej nie da się na dłuższą metę naginać rzeczywistości. Nawet jeśli komuś nie w smak np. wspólny przodek z małpą. Oczywiście zazwyczaj trwa to jakiś czas, zanim nowy opis rzeczywistości się przebije do szerokiej publiczności. Chyba że ten nowy opis wcale nie jest bliższy prawdy, wówczas umiera śmiercią naturalną i ląduje na śmietniku nauki.


Zapewne, dlatego ostrożność zawsze jest wskazana. Wynalezienie dynamitu też dało do ręki narzędzie różnym szaleńcom.

A gdzie ja naginam rzeczywistosc piszac, ze jednym stwierdzalnym radykalnym poczatkiem zycia ludzkiego jest moment polaczenia gamet, a reszta to rozwoj?
Znasz jakas inna rzeczywistosc rozwoju czlowieka od zarodka do w pelni uksztaltowanego noworodka? Cos tam dochodzi nowego, a mi nieznanego?

Tak, dość klarowne i logiczne .
Tylko o tym wiemy jak na dzisiejsze czasy, więc nic więcej stwierdzić nie możemy.

No ale skoro kryterium działania mózgu jest ogólnie przyjęte jako kryterium życia człowieka, to dlaczego stosować je tylko i wyłącznie w przypadku końca życia a nie jego początku? Tego nie rozumiem.

Jajko, ja tez nie.

Stosowanie tego kryterium w obu przypadkach wydaje mi się słuszne, logiczne i sensowne.

A mi nie. Ale to nie my decydujemy o kryteriach czlowieczenstwa. Moze to i dobrze?

A jak definiujesz śmierć człowieka w takim razie?

Nieodwracalne ustanie wszelkich funkcji zyciowych.
A najpewniej byloby poczatek rozkladu ciala. Dlatego kiedys zmarly lezal trzy dni w domu, az byla pewnosc, ze nie "ozyje". Ale to juz moja prywatna przezornosc.

Wszystko o czym piszesz jest logiczne z logicznego punktu widzenia człowieka.
Człowiek jednak nie jest jednostką zawierającą wyłącznie ciało i mózg które w pewnym okresie po prostu umiera.
W takim przypadku można określić początek istnienia i koniec istnienia człowieka z chwilą zaprzestania pracy mózgu bądź rozpoczęcia tej pracy.
Człowiek nie składa się wyłącznie z materii obumierającej, zawiera w sobie część materii rzeczywistości duchowej która jest głównym czynnikiem tworzenia bez której ciało, mózg , umysł nie są w stanie funkcjonować w żaden racjonalny sposób.
Nie jesteśmy więc w stanie wyznaczyć granicy w którym momencie " tworzenia " się człowieka
- stajemy się człowiekiem .
Skoro materia " duchowa" tworzy nieprzerwanie " istnienie" rozdzielenie na części - ciało , mózg , rzeczywistość duchowa - mija się z prawdą , zaprzeczając temu , że człowiek mógłby być człowiekiem.
Bez materii duchowej człowiek nie istnieje.
Określenie więc, że stajemy się człowiekiem w chwili rozpoczęcia pracy naszego mózgu mija się chyba z celem.
Mózg nie jest w stanie funkcjonować bez " materii duchowej"
Skoro materia duchowa występuję przed pracą mózgu - jesteśmy " człowiekiem" od chwili poczęcia.

Wybacz, ale dla mnie to bełkot. Niemniej dopytam się starając się pojąć.

Czy inne zwierzęta (poza człowiekiem) też zawierają w sobie część materii rzeczywistości duchowej?