Jak wyobrażamy sobie Niebo, Czyściec, Piekło. Rzeczywiście jako stan duszy bez umiejscowienia gdzieś konkretnie ? Bowiem nie bardzo widzę takie rozwiązanie - stan. Ale gdzie, przecież jako byt gdzieś muszę zajmować miejsce, w innym wymiarze świata, w innej rzeczywistości. Przecież Niebo musi być miejscem gdzie ktoś przebywa. Jak można wyobrazić sobie stan po śmierci, bez ciała. Czy możemy istnieć tylko jako świadomość, plazma, coś w tym stylu ? Czy też jakieś eteryczne quasi-body ? Czy może zachowamy jakoś pamięć ciała tylko w innej formie tak jak pamięć kryształu, coś w tym stylu. Ciężko dla czlowieka wyobrazić sobie siebie samego bez cielesnej powłoki. Jakie będą nasze ciała po zmartwychwstaniu, to jest zagadka ale takie wątki już tutaj były. Być może powyższe także. Co do tego ostatniego zagadnienia to mało jest informacji a z tego co można znalezć to jest to nadal tajemnica, odpowiedzi są podzielone. Słyszałem nawet że będą zachowane nasze wady w sensie wady fizyczne, co mocno kłóci się z moja wizją - ciała doskonałego i bez skazy. Interesuje mnie właśnie to że mówimy o niebie i piekle jako o stanach ducha, ale nie o konkretnym miejscu, jednakże gdzieś po śmierci pójdziemy, a to oznacza miejsce przebywania, stan jawi mi się jako coś bez ruchu, jakaś stagnacja, czy tak ma wyglądać niebo ? A może bardziej - stan ducha w jakimś miejscu. Czytałem w pewnym objawieniu że w niebie nie ma stagnacji że wszystko się zmienia ale trudno to zrozumieć dokladnie na czym to polega, bo niby co się zmienia ? Krajobrazy ? Tak naprawdę to chyba wielka tajemnica i trudna do pojęcia sprawa.