No cóż, niestety fora mają oczywiste wady, jak np. możliwość spotkania różnych dziwnych ludzi

No bez przesady. Przecież luna sama mówi, że jej los był zły, a Jahwe ją zawiódł. Więc to skazanie jest raczej na miejscu.

Zawiodl o tyle, ze miala wobec Niego konkretne oczekiwania, ale to byly jej oczekiwania.
On nigdy nie obiecywal, ze bedziemy zawsze mlodzi, madrzy, niesmiertelni i bedziemy tu zyc jak w raju.

Moje oczekiwania w stosunku do ciebie, Jajko sa przeciez dla ciebie komplentie nieistotne. Mimo, ze mnie kochasz bez granic

Jajko, wcześniej padła delikatna, choć dość jasna, sugestia:
Ale rozumiem, że Ty przyjmujesz tylko sugestie łopatą

Mam wrażenie, że za bardzo na siłę chcesz przekonywać do swoich poglądów. Nie chodzi mi o przepychanie się, by moje było na wierzchu. Piszesz o przypadku, a nie masz pojęcie, że nigdy nie byłam bardziej "świadoma" niż teraz. Uwierz mi, że doskonale rozumiem, "czuję" co chcesz mi powiedzieć, bo prezentujesz w pewnym sensie mój sposób myślenia od co najmniej półtora roku. Jednak jak widzisz to też nie dało mi ukojenia. Zbierałam w tym czasie haki na Boga, na udowadnianie, że on nie może istnieć.

i wysłałam przypadkowo. cd do Jajko. Proszę Cię nie traktuj mnie jako człowieka bezrozumnego, niezdolnego do samodzielnego myślenia, bo ja Ciebie tak nie postrzegam. Szanuję Twoje poglądy i rozumiem twój tok myślenia. Jeśli chodzi o mnie, to nigdy nie będę skazana na żadną religię, a wiesz dlaczego? Bo otarłam się, a nawet wgłębiłam w ateizm. Dlatego reszta już będzie świadomym wyborem.

Nie do końca prawdziwe, każdy ma oczekiwania, plany, marzenia. Każdy ma wokół ludzi, którzy stanowią istotną część życia i bez których to życie nabiera gorzkiego smaku. Nikt mi nie wmówi, że żyje tylko tym co boskie, bo przecież przywiązujemy się i kochamy. Nie tak łatwo to wszystko oddać Bogu, nawet gdy jest to najbardziej logiczne. W tym sensie czuję się zawiedziona. Ciężko pożegnać kogoś kogo się kocha, pocałować w zimny policzek i prosić by był szczęśliwy, nie jest łatwo zbierać kawałki wspomnień, próbować układać wszystko od nowa, gubić się w tym, walczyć z poczuciem winy za każdy uśmiech "po" i za każde złe słowo "przed". Wiem, tak naprawdę szczerze, że zawsze zostanie we mnie żal i poczucie rozczarowania, ale nie chcę już by ten żal był głównym bohaterem...

Luna.
Na początku postów napisałaś, że chcesz zrozumieć o co Bogu chodzi i chcesz zrozumieć dlaczego wierzysz.
Post wyżej piszesz, że nigdy nie będziesz skazana na żadną religię, ponieważ wgłębiłaś się w ateizm.

Gdyby tak było - nie byłoby Ciebie tutaj.
Nie zadawałabyś pytań szukając odpowiedzi.
Ateiści nie zadają pytań dla nich Bóg nie istnieje - po co mają pytać? kogo mają pytać? kto im odpowie?
Przecież nie istnieje żaden Byt do którego mogą wyrzucać swoje pretensje o " ból życia".
Mogą mieć żal do ślepego przypadku który w gruncie rzeczy nie ma najmniejszego znaczenia - to puszczanie rozdarcia w " nicość"
Tysiące dzieci umiera każdego dnia, tysiące matek mają rozdarte serca , tracimy rodziców, ukochane osoby, rodzeństwo , bliskich z którymi zamienilibyśmy się na każdą sekundę " ich cierpienia" by Im ulżyć.
Patrzymy na bezradność w bólu i w obliczu śmierci - krzyczymy do Boga w którego " nie wierzymy"
Bo Bóg nie jest taki jak byśmy chcieli żeby Był.....
Bo Bóg powinien się godzić z naszą wolą a nie my powinniśmy się godzić z Wolą Boga.
Człowiek jest człowiekiem - dla człowieka najważniejsze jest jego własne cierpienie w danej chwili, jego własna rozpacz i jego własny smutek.Nie obchodzą nas wtedy inni - ponieważ to nas boli , my to przeżywamy i my się z tym nie godzimy.
Wielu rzeczy w danej jednej chwili się nie rozumie - zrozumienie przychodzi z czasem ....

Zdarzało mi się czasem usłyszeć od ludzi - " nie będę klękał przed Bogiem"
- " Bóg nie będzie stawiał mi warunków"
Przecież nie musisz...Człowieku .
Boga człowiek nie zrozumie , jedynie oglądając się z czasem po latach, może zauważyć jaką drogę Bóg mu wskazuje.Nawet wtedy gdy jest to najgorszy dla nas czas w życiu, nawet wtedy gdy nam się wydaje lub nawet jesteśmy przekonani , że bunt przeciwko Bogu zmienia nas w ateistów.
Nie jesteśmy niewolnikami Boga.
Mamy wybór ....
Jak sobie z tym wszystkim poradzimy w życiu - zależy wyłącznie od nas.

Dobra, myślę że z mojej strony to już wszystko. Cieszę się, że mnie rozumiesz i jednocześnie rozumiem, że ateizm i racjonalizm nie jest dla Ciebie. Powodzenia w poszukiwaniu odpowiedzi.

Racjonalizm nie jest elementem jedynie ateizmu.
Bilans całego życia i wybór stanu w wieczności, ewidentnie ukaże każdemu czy kierował się racjonalizmem czy fatamorganą.

Źle mnie zrozumiałaś. Podkreślam tu słowo skazana (o czym mówił Jajko), nie będę skazana, bo będzie to mój świadomy wybór. Widzisz wielu ludzi wychowuje się w rodzinach katolickich, wierzą i nigdy przez myśl im nie przejdzie, że mogłoby być inaczej. Otarłam się o ateizm, dochodziłam do wniosków, że Bóg wcale nie musi istnieć, a nawet więcej, że nie istnieje. Teraz myślę, że odrzuciłam Boga ponieważ obraz Jego osoby, poczucie że jest obojętny i zimny były dla mnie nie do przyjęcia. Bo jak tu wierzyć w boga potwora? Nonsens.
Chciałabym zobaczyć inne Jego oblicze, chciałabym je odnaleźć...

Ateizm daje Ci odpowiedź dlaczego istnieje cierpienie, śmierć?

Bynajmniej nie ewidentnie, bo ewidentny to oczywisty, widoczny, wyraźny, nie budzący wątpliwości. A my wszak NIE WIEMY co jest po śmierci, więc nie jest to oczywiste i nie budzące wątpliwości. Możliwe jest, że jest tak jak w przypadku utraty ŚWIADOMOŚCI w wyniku jakiegoś urazu - po prostu urywa się film i człowiek niczego nie czuje, nie słyszy, nie widzi. Tak właśnie jest z medycznego i biologicznego punktu widzenia, choć biologia i medycyna nie musza mieć racji w tej sprawie. W końcu NIE DA SIĘ tegosprawdzić. A czy Ty dopuszczasz w ogóle taką możliwość?

Na to pytanie odpowiada raczej biologia

Tak, luno, pogodzić się z tą sytuacją... Dwa lata to nie jest dużo. Możesz o tym myśleć jeszcze następne dwa lata, ale...
Piszesz, luna, że chcesz odnaleźć oblicze Boga inne, niż teraz masz. I w ten sposób jesteś Mu bliska. Już Twoim sukcesem jest to, że nie pozostałaś przy ateizmie, ale poszukujesz. I nawet, gdyby trwało to kolejnymi latami (co pewnie teraz wydaje Ci się bolesne), w i e r z, że te uczucia znikną i napełniona zostaniesz pokojem. Dalej rozmawiaj, dalej pytaj i proś o odpowiedź i spokój. Wiedz, że ten obraz Boga, jaki masz teraz, jest taki właśnie dlatego, że Bóg jest inny. Jest inny, niż teraz myślisz. Powtórzę się, ale wiesz, skąd święci czerpali siłę na znoszenie tych wszystkich trudów? Uwierz mi, że w moim życiu zdarzyła się tak cała masa sytuacji, w których dostrzegłam Bożą troskę i Jego opiekę, a to wszystko nasiliło się od czasu, kiedy wydarzyły się sytuacje kompletnie przeze mnie nieoczekiwane. A Bóg (oczywiście, stara i znana formułka, ale prawdziwa) k o c h a wszystkich nas równo i dla każdego ma taki sam prezent, z Tobą włącznie i szczególnie, bo cierpisz.
Nie poddawaj się! Ta droga doprowadzi Cię do zwycięstwa.

Luna - Miłość , zawsze i pomimo wszystko.
Twoje serce jest najwłaściwszym wskaźnikiem do właściwego oblicza Boga.
Bóg jest dla Ciebie Bogiem okrutnym , ponieważ cierpisz i nie pojmujesz dlaczego.
Bóg jednak nie czyni niczego bez powodu.
Jeśli Jesteś w stanie przyjąć Wolę Boga - bardzo dużo zrozumiesz i zobaczysz jeszcze więcej spoglądając obiektywnie na swoje życie.
Kiedyś byłam zatwardziałą ateistką , Jajko przy mnie to się kryje .
Bunt rozrywał moje ciało po kawałku po tym jak straciłam wszystkich bliskich.
Otwórz swoje serce na Boga w tym buncie , zajrzyj w głąb siebie, swoich odczuć , myśli , przekonań, wyrzuć ból jeśli inaczej nie potrafisz nawet jakbyś miała do Niego krzyczeć.

Pozwól odejść temu Kogo kochasz , nie zanurzaj w Nim swojego cierpienia - to niczego nie zmieni a odbierze spokój.
Miłość w każdym wypadku Luna i pomimo wszystko.
To co mogę Ci napisać jeszcze od siebie , jeśli to cokolwiek jest wstanie zmienić w Twoim dążeniu do częściowego zrozumienia Istnienia Boga, do częściowego zrozumienia tego co nas spotyka - to fakt , że Bóg Jest Luna , Jest każdej chwili Twojego życia, cokolwiek się nie dzieje i jak się nie dzieje On Jest bardzo blisko Ciebie .
Jeśli na siłę będziesz próbowała odnaleźć Jego oblicze , możesz wielu rzeczy nie zauważyć.
Twoje ciało jest " Świątynią Ducha Świętego" jest bezcenne dla Boga , posiadasz wartość najwyższą w Jego oczach.Jedyne co musisz zrobić to przestać z Nim walczyć , zamykając w ten sposób dla siebie drogę którą sama chcesz poznać.
Wykrzycz, wyrzuć wszystkie żale jakie masz do Boga - potem " odpuść" - nadal jednak kochaj, pomimo wszystko i bez względu na wszystko.
I pozwól odejść osobie którą kochasz , bo ona z Miłości to samo by zrobiła dla Ciebie.

Bóg zawsze czuwa ale to my musimy się na to zgodzić , by powiedzieć Mu - tak.