Dogmat który ja mam przyjąc to np to że Bóg jest Trójedyny. A to czy Mszę sie odprawia przodem, tylłem czy nawet bokiem do wiernych to ludzka tradycja i to można zmieniać wielokrotnie aż do końca świata.

I tu jest cały pies pogrzebany.Otóż wczytując sie w dawne orzeczenia oraz teksty przysiąg, ślubów itp dostojników Kościoła, dawniejsze zwyczaje nie mogly być bez ich złamania usunięte. Niemal wszystkie obecne nowości, zostały już przez Kościól Katolicki potępione, więc czemu mam wierzyć tym, którzy doprowadzili do tak potężnych zmian? Kościołowi została wyrządzona wielka niegodziwość na co zgody być nie może, bez zaciągnięcia winy wobec zdetronizowanego obecnymi reformami Chrystusa Pana.

Nie zgadzaj sie, nie zgadzaj. Polegaj na wlasnym rozumie. Luter dzialal w stanie wyzszej koniecznosci, Mateczka Kozlowska, tysiace schizmatykow. ale nowych to nie odstrasza. Bo wola wierzyc ludzkim przepisom niz w to, ze to Duch sw naprawde prowadzi swoj Kosciol
A zly sie cieszy, ze jeszcze jeden rozerwal Cialo Chrystusa polegajac na wlasnym rozumieniu.

I tu jest cały pies pogrzebany.Otóż wczytując sie w dawne orzeczenia oraz teksty przysiąg, ślubów itp dostojników Kościoła, dawniejsze zwyczaje nie mogly być bez ich złamania usunięte. Niemal wszystkie obecne nowości, zostały już przez Kościól Katolicki potępione, więc czemu mam wierzyć tym, którzy doprowadzili do tak potężnych zmian? Kościołowi została wyrządzona wielka niegodziwość na co zgody być nie może, bez zaciągnięcia winy wobec zdetronizowanego obecnymi reformami Chrystusa Pana.

powinien być dostosowywany do ludzi, bo przecież oni mają to rozumieć.

I mateczka Kozłowska i Luter byli refromatorami, bo nie podobalo im się to, co w Kościele bylo zawsze ważne i święte. Zresztą, dawni reformatorzy i obecni, razem w ramach ekumenizmu uczestniczą we wspólnych obrzędach, czego katolikom czynić nie wolno. Czytając Twój wpis widzę, że nie jest to głos Kościoła tylko bardzo ulomny prywatny Twój punkt widzenia. Duch Święty asystujac Kościolowi nie wprowadzał Go w błąd co do sposobu w jakim ma być czczony Bóg a zostalo to zdefiniowane na Soborach Florenckim, Trydenckim, Watykańskim i innych, ktore wy modernisci odrzuciliście.

1. Czy Sobór Watykański II mógł zmienić nauczanie Kościoła o wolności religijnej i ekumenizmie?
Mógł, bo je tylko uzupełnił i sprecyzował. Czy poprzednie wypowiedzi Magisterium na ten temat nie są nieomylne? Z pewnością większość z nich nie jest nieomylna.

2. Skoro sobór watykański II nie był dogmatyczny, czy nie wolno katolikom obstawać przy przedsoborowej nauce? Jeśli nie - dlaczego?
Ciekawy jest ten podział soborów forsowany przez FSSPX: dogmatyczne i duszpasterskie. A przecież paradoksalnie postulat hierarchizacji soborów pojawił się w gronie... teologów-ekumenistów. Czyli są sobory, które trzeba przyjąć, bo są dogmatyczne, i są sobory, które można przyjąć, ale nie trzeba, bo są duszpasterskie.Ponadto FSSPX odrzucając przynajmniej część orzeczeń soborowych hołduje prawosławnemu rozumieniu soborów. Otóż zgodnie z katolickim nauczaniem, orzeczenia soboru obowiązują "ex sese", czyli od razu po podpisaniu ich przez Biskupa Rzymskiego. Natomiast w teologii prawosławnej wymagana jest ponadto recepcja tych orzeczeń przez ogół wiernych, czyli nie "ex sese", ale "ex consensu Ecclesiae". Warto zauważyć, że FSSPX często praktykuje eklezjologię prawosławną (myślę, że nieświadomie, z ignorancji); np. modli się za papieża, ale się go nie słucha, czyli prymat honorowy. A zatem, odrzucając naukę Vat II przyjmujemy prawosławną zasadę recepcji soboru. Może jest to podejście tradycjonalistyczne, ale prawosławne, a nie katolickie

b) Reformy Piusa XII i Piusa X, które Ksiądz przytoczył, dotyczą kwestii pobocznych i nie zagrażają katolickiemu rozumieniu liturgii, wręcz przeciwnie.

Czyżby pobocznych? Że zacytuję najpierw fragment z książki Pawła Milcarka, Historia Mszy. Przewodnik po dziejach liturgii rzymskiej, „Christianitas”, nr 41/42, Warszawa 2009, który cytuje Alcuina Reida: "Rekonstrukcja liturgii Wielkiego Piątku w 1955 r. po prostu usunęła niektóre najczcigodniejsze obrzędy rytu rzymskiego. Towarzysząca jej reforma Wigilii paschalnej zniosła jej starożytną i teologicznie znaczącą strukturę czytań redukując ich liczbę o dwie trzecie. Wprowadzała ona również ex nihilo teologicznie wątpliwe odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych (s. 118)". Natomiast z mojego punktu widzenia jako kapłana celebrującego w rycie bizantyjskim powiem, że reformy Triduum Piusa XII oddaliły ryt łaciński od bizantyjskiego, w którym nieprzerwanie od co najmniej początku średniowiecza Mszę Wieczerzy Pańskiej sprawuje się rano w Wielki Czwartek w połączeniu z nieszporami. A Pius XII przeniósł tę celebrację na wieczór. W Wielki Piątek zlikwidował on pierwotną nazwę liturgii: Missa Praesanctificatorum (Msza Uprzednio Poświęconych [Darów], tak jak nazywa się ona w rycie bizantyjskim po dziś dzień). Pius XII na liturgii Wielkiego Piątku zniósł kielich z winem, który na Wschodzie po dziś dzień jest używany. Ponadto uprościł ryt Liturgii Wielkiej Soboty i przeniósł ją na wieczór, nazywając Wigilią Paschalną. Dlatego tu zgodzę się z sedewakantystami, że nie przyjmując reform liturgicznych po Vat II, nie można przyjąć pierwszej fali protestantyzacji liturgii, którą zapoczątkował Pius XII. Albo nie przyjmuje się żadnej reformy, albo wszystkie. Na tej stronie mamy stanowisko amerykańskich sedewakantystów, którzy przynajmniej w tej kwestii są znacznie bardziej wyraziści i wierni ciągłości rytu rzymskiego niż FSSPX: http://www.traditionalmass.org/articles/ Jako kapłan celebrujący w rycie bizantyjskim mogę powiedzieć, że ryt rzymski po reformach Piusa XII z punktu widzenia liturgii bizantyjskiej już jest modernistyczny. Czyli FSSPX z punktu widzenia liturgii bizantyjskiej jest skażony modernizmem i nowinkarstwem. Stąd cóż to za „tradycjonalizm” propaguje FSSPX? Nowinkarstwo wlane do starych form: nowe wino w starych bukłakach. Wiemy z Ewangelii, że źle się to skończy. Poza tym Pius XII skrócił post eucharystyczny do 3 godzin. A czy to aby nie uwłacza Najświętszemu Sakramentowi? Przecież od wczesnego średniowiecza obowiązywał post od północy i woda też łamała post. To który okres czasu jest dłuższy? Od wczesnego średniowiecza do Piusa XII czy od Piusa XII do Vat II? Dziwi, że FSSPX pozwala na takie zuchwalstwo jak ledwie trzygodzinny post eucharystyczny i zmianę tradycji tak wielowiekowej. A zatem, prawosławni chrześcijanie są teraz jedynymi, którzy zachowują w tym względzie zdrową naukę i zachowują post co najmniej od północy. Poza tym argumentacja wprowadzenia zmian przez Piusa XII trąci archeologizmem, potępionym zresztą przez tegoż papieża: że kiedyś (w czasach starożytnych) Wigilię Paschalną odprawiano wieczorem, a nie rano; albo żeby Msze św. odprawiać wieczorem, bo trzeba dostosować się do współczesnych warunków. Przecież to jest hołdowanie wygodnictwu. Poza tym odprawianie Mszy św. w godzinach popołudniowych jest pogwałceniem Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku (kan. 821 paragraf 1).

FSSPX odrzucając przynajmniej część orzeczeń soborowych hołduje prawosławnemu rozumieniu soborów. Otóż zgodnie z katolickim nauczaniem, orzeczenia soboru obowiązują "ex sese", czyli od razu po podpisaniu ich przez Biskupa Rzymskiego

Stąd cóż to za „tradycjonalizm” propaguje FSSPX? Nowinkarstwo wlane do starych form: nowe wino w starych bukłakach. Wiemy z Ewangelii, że źle się to skończy. Poza tym Pius XII skrócił post eucharystyczny do 3 godzin. A czy to aby nie uwłacza Najświętszemu Sakramentowi?

4. Kwestia posoborowej reformy liturgicznej. Oficjalnie, i to nawet poza FSSPX, mówi się, że jej przeprowadzenie było skandaliczne (w książkach cytuje się między innymi ostre wypowiedzi kard. Ratzingera). Jak patrzeć na protestancki i masoński (!) wkład w tę reformę?

Skoro Vat II był soborem duszpasterskim, to mógł postulować dokonania reform liturgicznych. Co innego, gdyby to był sobór dogmatyczny, ale FSSPX tak nie uważa. Więc nie pozostaje nic innego, jak przyjąć te reformy

e) Jeśli chodzi o wypowiedź profesora Gogacza (którego, swoją drogą, bardzo cenię między innymi za rzetelną krytykę Tischnera), wydaje mi się, że spłycił stanowisko abpa Lefebvra. Nie wiem, czy pan profesor nie zapoznał się z nauczaniem abpa, czy jest tendencyjny, ale ta wypowiedź dla mnie jest niepokojąca. Oczywiście, patrząc z boku, kwestie wolności religijnej, ekumenizmu czy reformy liturgii mogą być drugorzędne (i są, przecież nie na tym stoi Kościół i nikt tak chyba nie twierdzi), ale z tego mogą wynikać np. błędy w eklezjologii czy nauce o Najświętszej Ofierze, na które wskazuje FSSPX. Proszę podać, jaka konkretnie wiedza filozoficzna i teologiczna mogłaby uchronić Bractwo czy mnie przed błędnym stanowiskiem?

Co do wypowiedzi prof. M.Gogacza, to zacytowałem ją za Pawłem Milcarkiem, Historia Mszy. Przewodnik po dziejach liturgii rzymskiej, „Christianitas”, nr 41/42, Warszawa 2009, s. 311. A zatem, jeśli chce Pan czegoś więcej dowiedzieć się o tej wypowiedzi, o jej kontekście, to proszę skontaktować się z samym prof. M. Gogaczem albo z dr. P. Milcarkiem. Proszę podać, jaka konkretnie wiedza filozoficzna i teologiczna mogłaby uchronić Bractwo czy mnie przed błędnym stanowiskiem? FSSPX mogłoby uchronić studiowanie filozofii i teologii, gdyż w seminariach FSSPX wykłada się raczej ideologię teologii, w której jest podział na to, co „przedsoborowe” i to, co „posoborowe”. Czyli FSSPX robi to samo, co zarzuca swoim adwersarzom: dokonuje podziału historii Kościoła na przed Vat II po Vat II. Z żalem trzeba przyznać, że tam teologii nie traktuje się jak nauki, ale jako ideologię

d) Mnie również niepokoi to „uzurpowanie władzy Magisterium”, ale argumenty przytaczane przez FSSPX wydają się być słuszne. Po pierwsze, Magisterium nie zawsze jest nieomylne (bywały w historii różne wpadki), a tym, co chroni nas przed błędem, powinna być chyba tradycja? Więc na przykładzie wolności religijnej – skoro pojawia się wątpliwość do tego, nie nieomylnego przecież nauczania, czy nie powinno się zestawić go z tradycyjnymi naukami na ten temat? Szczególnie, jeśli np. encyklikom, w których się o tym traktuje, przypisywana jest niemylność?

Do kogoś mogą przekonywać argumenty FSSPX, do kogoś innego argumenty luteran, do kogoś argumenty kalwinistów, do kogoś argumenty prawosławnych. prawosławnych to nie jest kwestia siły argumentacji, ale wierności nauczaniu Kościoła. Dlatego mnie przekonuje nie tylko argumentacja, ale samo nauczanie Kościoła katolickiego. Jeśli Magisterium popełnia błąd, to ono też dokonuje autopoprawki, a nie jakiś organ zewnętrzny; a na pewno już nie FSSPX, w którym wszyscy duchowni są suspendowani. Jasne jest to, że tacy duchowni nie mogą być wiernym stawiani za wzór do naśladowania i kompetentni do orzekania o błędach Magisterium. Gdyby Magisterium na to pozwoliło, to już by się pomyliło. Trudno żeby skazany osądzał swoich sędziów. Żadna encyklika sama z siebie nie jest nauczaniem dogmatycznym. Przyjmuje się, że Biskup Rzymski tylko dwa razy ogłosił dogmaty ex cathedra: o Niepokalanym Poczęciu NMP (1854 r.) i o Jej Wniebowzięciu (1950 r.).

@Endek, faryzeusze tez nie mogli sie pogodzic z nowinkami wprowadzanymi przez Jezusa Chrystusa, ktory zrywal w ich przekonaniu z Prawem i tradycja.
Nijak im sie to w glowie nie miescilo, bo musieliby zmienic swoje patrzenie na swiat: zamiast rubryczek i przepisow, spojrzec przez Milosc jaka ma Bog do nas.

Wypraszam sobie. Żaden papiez choćby najświętszy, nie jest Jezusem Chrystusem, bo Ten dla Prawdy ktorą glosił, nie wachał się dać ukrzyżować. Przytaczanie czegokolwiek z nauk Kościoła jeszcze Katolickiego , jest dla was modernistów niepoważne, bo wy wierzycie tylko w ten ''Kościół'' który tkwi w teraźniejszoći w oderwaniu od przeszlości.

I żaden Kościół choćby najświętszy, nie jest Jezusem, i nie posiada mocy spowodować aby uznane raz postanowienia tyczące tradycji miały moc nieprzemijającą.