Po prostu bardziej podoba mi się Prometeusz. Gość nie dość, że nas stworzył, to jeszcze zapłacił za to cenę nieporównywalnie większą niż Jezus. I w dodatku niczego od nas nie chce w zamian. Zdecydowanie z tej pary jestem za Prometeuszem a jest jeszcze kilku innych silnych konkurentów na rynku.

No i najważniejsze - Prometeusz nie obiecuje mi życia wiecznego. Jakoś jeśli miałbym kogoś pokochać to kogoś, kto nie ma czegoś na czym zależy mi tak bardzo. To tak jak w Twoim przykładzie z kochankami - gdybym ożenił się z bardzo bogatą kobietą nigdy nie wiedziałbym czy na pewno nie zrobiłem tego dla pieniędzy. Niezależnie od tego, że czułbym, że ją kocham i nawet czasem - jak piszesz - zrobiłbym coś dla niej z miłości.

Oczywiście, że rozumiem, że "miłość do Boga" to nie tylko "coś za coś" (jak każda miłość). Ale nie przypominam sobie, aby jacyś misjonarze, jakiejkolwiek religii mówili: "Pokochajcie Boga, on tego pragnie, potrzebuje, bez Waszej miłości jest mu przykro więc dajcie mu coś od siebie, żeby go ucieszyć". Raczej wszyscy mówią: "Czy myślałeś co się z Tobą stanie po śmierci?" albo: "Czy wiesz, że Bóg Cię kocha takim jakim jesteś". Słowem: Bóg to potężny ktoś, już Ci wiele dał a może dać jeszcze więcej.
Jakoś nie słyszałem o ofiarach składanych Prometeuszowi przez starożytnych Greków a o ofiarach składanych Zeusowi jak najbardziej...

Ja ciągle u siebie słyszę że z Bogiem trzeba trzymać sztamę. Ale to co napisałeś jest bardzo ważne, bo chyba tego brakuje. Nasze głoszenie to zbyt często reklamowanie Boga, tak jakbyśmy się bali, a może nie wiedzieli, że tutaj bardziej chodzi o relację. To trochę wyższy poziom, więc może idziemy na łatwiznę i spłycamy ten obraz. Bóg nas nie potrzebuje, będzie istniał, działał. Ale chce abyśmy Go kochali i kocha nas bezinteresownie. Choć chyba nieco Cie rozumiem. Masowa wiara, została uproszczona, bo poważna filozofia i teologia, w dodatku nie w teorii ale w praktyce, to dla wielu zbyt wiele. Z drugiej strony zamiast wyjaśniać mi na chłopski rozum tych wyższych idei spłycono je. I chyba tu jest problem, bo skoro nie rozumiemy na odpowiednio wysokim poziomie czym jest Msza św., sens świąt, znaczenie przykazań dla naszego życia, to czemu dziwimy się że można je zastąpić innymi ceremoniami, czy inną moralnością. I chyba problem nie w tym że Bóg za takie twierdzenie jakie zapodaje autor tematu kogoś skarze na potępienie. To raczej tego typu myslenie tak wyprowadzi na manowce, że człowiek sam się potępi. Wygląda to tak, że skoro nie potrzebuje sakramentów, mogę stosować inną moralność, wierzyć w coś innego i parać się rzeczami, którymi gdzie indzie nie mogę, to w swoim mniemaniu podążam do Boga. To po prostu jedna z wielu dróg, tylko że inna moralność pozwala mi czynić zło, nie szukać kontaktu z Bogiem, zajmować okultyzmem. Każda droga, wiara prowadzi do zbawienia? Jeśli prowadzi do zatracenia, to jak może prowadzić do zbawienia? Bo miałem dobre chęci? To spróbuj dobrymi chęciami ruszyć na postoju wrzucając bieg na 5.

Jesienna dzięki za ten tekst nostrae etate. Byłbym bardzo rad gdyby rządzący kościołem katolickim zechcieli podążać za prawami, które nam narzucają, bo tego nie robią.
Już dawno odeszli od chęci dążenia do doskonałości. tu ciekawa rozmowa

http://www.youtube.com/watch?v=KEpN150RBU4

Wracając do tematu uważam, że dobro i zło, ludzie dobrzy i źli to porostu niezbędne elementy układanki, że gdyby usunąć zło i złych lub dobro i dobrych to konstrukcja by się zawaliła.
Nic nie jest to poprawne czy nie poprawne - wszystko jest niezbędne by struktura działała.
Dlatego uważam, że zło gra bardzo ważną rolę w czynieniu dobra, już w starożytnych chinach filozofowie wiedzieli o nierozerwalności dobra i zła tzn jing jang jako prawda fundamentalna.
Temu w kościołach są konfesjonały, bo Bóg wie, że grzech jest czymś normalnym, naturalnym.
Ale spowiedź ma także pełnić rolę terapeuty czyli odciążyć psychicznie żebyśmy na umyśle czuli się lżej.
Każda cywilizacja tworzy personifikację swojej kultury w postaci Boga, mądrzę ktoś wcześniej wspomniał, że religia jest odzwierciedleniem pragnień i osobowości.

ó

Mógłbyś coś bliżej objaśnić na czym by miało to zawalenie się polegać?

Masz bardzo ciekawe teorie. Rzadzacy Kosciolem narzucaja nam pewne prawa? A my biedacy musimy to robic.



Koncepcja ying i yang dotyczy zupelnie innego kontekstu. Nie jest zwiazana z koegzystencja dobra i zla.
W Europie, w jezyku potocznym mowi sie, ze zasada ying i yang to zasada przeciwienstw. Takie rozumienie tej zasady jest duzym uproszczeniem. Owszem chodzi o przeciwienstwa ale w aspekcie zmian.



Grzech nie jest czyms normalnym , naturalnym. Tak wynika z Objawienia. Grzech jest jakims zaburzeniem harmonii miedzy Bogiem i czlowiekiem i miedzy czlowiekiem a natura.Tak wierza chrzescijanie.



Chodzi Ci chyba o antropomorfizacje.Inaczej mamy do czynienia z maslem maslanym.

Nie ma żadnych rządzących Kościołem Katolickim. Jedynym jego Panem i głową jest Jezus Chrystus i to on jest naszym wzorem który prawo wypełnił w 100%. Więc jeżli chcesz za nim podąrzać to możesz być bardzo rad .

Była kiedyś taka piosenka hip hopowa ,,Nie ma miłości bez nienawiści'' ale nie jest to w naszym świecie konstrukcja w której dwa elementy są sobie niezbędne. Jest wręcz przeciwnie. Jedyna stabilna konstrukcja to ta gdzie zła nie ma wcale, i taką Bóg dla nas przygotował, odrzuciliśmy ją, ale ona wciąż na nas czeka dzięki odkupieniu Pana Jezusa za nasze grzechy. Piszesz że dobro i zło są niezbędne w tej układance i się uzupełniają. Nigdy tak nie było i nie będzie. Zło zawsze było, jest i będzie jak ten wrzód na tyłku. Piszesz o jakiejś symbiozie, a jest to pasożytnictwo zła w naszym świecie, naszym życiu, rodzinach, otoczeniu. Ten pasożyt zawsze prowadzi tylko do upadku i nieszczęscia.

Niestety, ten, kto chciałby po prostu "podążać za Jezusem Chrystusem" nie jest w stanie tego uczynić, bo tak naprawdę nie wiadomo, czego od ludzi chciał Jezus. Wiedza o Nim, po pierwsze, pochodzi od ewangelistów, którzy przedstawili rzeczy w sposób wycinkowy i stronniczy, w dodatku wzajemnie sobie przecząc. Po drugie, słowa Jezusa są tak niejasne, że na proste pytania nie da się znaleźć odpowiedzi. Przykład: czy mamy przestrzegać prawa żydowskiego, czy nie? Konia z rzędem temu, kto na podstawie Biblii znajdzie bezsporną odpowiedź na to pytanie. Jeśli chodzi o Dekalog, to przedstawia on zasady, które są przestrzegane przez ludzi pod każdą szerokością geograficzną. Gdyby ich Biblia nie sformułowała, i tak byłyby przez ludzi uznawane. Czy przed napisaniem Biblii ludzie sądzili, że wolno zabijać albo kraść?
Ludzie toczyli całe wojny o to, czyje rozumienie słów Jezusa jest lepsze. To, co teraz jest ogólnie uznawane przez chrześcijan, to wersja powstała nie w toku dyskusji, ale narzucona mieczem. Jest możliwych wiele innych interpretacji Pisma, równie spójnych jak obowiązująca w Kościele katolickim. Tak więc pytam: co to znaczy "podążać za Jezusem"?

Do Quas

Ok załóżmy, że od jutra wszyscy wyrzekają się zła i odtąd żyje tylko dobro. Co dalej?
Po co wtedy Bóg, po co kościół, po co przykazania?
Czym w takim razie było by dobro? Ludzie stali by się jak zwierzęta.
Czynili by dobro bez świadomości jego poprawności, bo byłoby to coś normalnego i nieszczególnego, baa! robili by to, bo nic innego nie byliby wstanie robić.
Więc Bóg nie dopuszczał by zła gdyby nie miało ono jakieś roli do odegrania choćby takiej, że Bóg chciałby przetestować naszą wiarę i lojalność dając wybór - dobro lub zło.
Gdyby istniało tylko dobro, po cóż Bóg dawałby wolną wolę?

Do czego potrzebna byłą by policja gdyby w 100 % zwalczyć przestępczość?
kodeks karny nie byłby już potrzebny.

W zasadzie masz rację.
Uważam tylko, że to co napisałeś o rozstrzyganiu sposrów teologicznych to gruba przesada .
Były takie sytuacje, ale glówny nurt dyskursu teologicznego toczył się w inny sposób.

Co do ostratniego pytanie, to bardzo dobre pytanie
(zwłaszcza w kontekście tego co napisałeś).


Nie da się "podążać za Jezusem bez wiary w to, że Bóg czuwa jakoś nad Kościolem i z teologicznych sporów, często bezładnych i burzliwych wyłania się coś trwalego, jakaś prawda - coś ostatecznie wchodzi w skład Tradycji Kościola

(W Kościele katolickim i prawosławnym Tradycja jest uważane za żródło objawienia na równi z Pismem św. protestanci mimo deklarowania "sola scriptura" - "tylko pismo", de facto też jakąś tradycję przyjmują).

Myślę, że co to jest "podążanie za Jezusem" zrozumieć się nie da się nie da
nie przyjmując Tradycjii Kościoła (rozumianego szeroko jako dorobek całego chrześcijaństwa),
To Tradycja jest tym co pozwala stanąć na jakimś w miarę stałym gruncie (choć też nie do końca - bo Tradycja Kościoła nie jest stalym , jest żywa, więc się rozwija).

Aby przeprowadzać dzieci przez ulicę, jak w wielu innych krajach.
Nie kazde przestepstwo popełniamy umyslnie.

Sugerujesz więc, ze Bóg dopuszcza zło, abysmy zgodnie z wolna wolą świadomie je wybrali.
Jeżeli nie wybierzemy, to zgodnie z nauką raju-piekla będziemy potępieni.

Hm... No to mamy problem, bo chyba nikt w pełni swiadomy i dobrze poinformowany, bez zamazujących prawdę doświadczeń i innych obciazeń nie wybrałby zła (no przecież zalązek boskości, w sensie dobra, mamy w sobie jako stworzeni na Jego podobieństwo). No to co z tymi, których tak wielu w ogień wieczny wrzuca? Nie obeznani? Straceni? Świadomi Przeznaczeni

Wyjasnijmy to sobie jeszcze raz.
Zasada sola scriptura oznacza, że jedynym źródłem, autorytetem w sprawach chrześcijaństwa, w sprawach wiary i jej praktykowania jest Pismo Święte. NIE jak u katolików równorzędnie Pismo Święte i Tradycja. Dokładnie to ten skrót myślowy oznacza.

Droga jesienna
Uważam, że powoływanie się na Tradycję jest zabiegiem czysto retorycznym, jest fasadą ukrywającą pełną dowolność.
Po pierwsze, każde twierdzenie, choćby nie wiem jak stare, szacowne i powszechnie uznawane, może być w każdej chwili wycofane z Tradycji. Na przykład weźmy zasadę uświęconą bardzo długą tradycją, że żona ma być podległa mężowi. Albo zasadę "czarownicy żyć nie pozwolisz". Co się stało z tymi tradycjami?
Po drugie, z Tradycji zawsze można wybrać, co się komu podoba. Dawniej mówiono po prostu różne, sprzeczne rzeczy, i zawsze można przywołać to, co komu akurat pasuje.
Po trzecie, w Piśmie przynajmniej wiadomo, co jest napisane, a co nie jest napisane. Tradycja natomiast jest nieokreślona. Przykładowo - czy istnieje tradycja niestawiania posągów w świątyniach (jak u pierwszych chrześcijan), czy nie ma takiej tradycji?
Po czwarte, powoływanie się na Tradycję jest w istocie stosowaniem pewnej mniej lub bardziej swobodnej interpretacji. Zawsze wygrywa interpretacja tego, kto ma władzę.
Po piąte, twierdzenia trwale przyjęte są przyjęte pod przymusem. Nie ma takiej kwestii teologicznej, co do której panowałaby jednomyślna zgoda. Jednomyślność jest efektem przemocy, a nie argumentacji.

Bo tradycja rozwija się razem z człowiekiem.

Ta zginęła samoczynnie, bo była niezgodna z nauczaniem Jezusa

Coz za ignorancja! Wszystko co robi Kosciol jest zgodne z wola Boga. Bog, Duch Swiety czuwa nad tym! Moze wylacznie chodzic o rozwoj czlowieka. Juz go nie trzeba palic, bo sie tak rozwinal, ze nie trzeba.

QWERTY2011
Piszesz o zasadzie "czarownicy żyć nie pozwolisz" [Wj 9:17] następująco:


Otóż, żeby ocenić, że zasada ta jest sprzeczna z nauczaniem Jezusa, należałoby znać nauczanie Jezusa. Z tym jest problem. Nie wiadomo, czy Jezus chciał, byśmy przestrzegali prawa żydowskiego, czy nie.

Poza tym, jak to się stało, że dziesiątki wieków teolodzy (w tym Ojcowie Kościoła) nie zauważyli niezgodności tego z nauczaniem Jezusa?