Masz zadziwiajacą zdolnosć do formułowania arbitralnych opinii. Skoro facet zaangazował sie w ruch rewolucyjny, uciekał z zesłania, organizował akcje zbrojne, to chyba nie był tchórzem. W czasie obrony Moskwy ewakuowano zakłady pracy, urzędy a nawet rząd. Stalin zdecydował jednak pozostac na miejscu, rozmawiał nawet z ludźmi na ulicy. Chyba to nie świadczy o tchórzostwie. Natomiast to ze po napaści Niemców zaszył sie w swojej daczy, było wynikiem załamania nerwowego.

Może Stalin był załamany bo liczył na sojusz z III Rzeszą i podbój świata. Dotychczas przecież wszystko szło w kierunku sojuszu.
Stalin myślał o wiele trzeźwiej niż Hitler. Wiedział ze sama Rosja ani sama III Rzesza nie zawojuje świata. Bo te państwa gospodarczo miały tylko połowę tego przemysłu co USA. Ale razem miały większy potencjał, razem mogliby podbić świat.
Ideologie te państwa nie były aż tak różne aby sojusz był niemożliwy. Zarówno komuniści jak i naziści głosili ze chcą wspierać biednych i walczą z bogatymi. Tylko ze naziści ograniczali się do wspierania tylko biednych Niemców i do walki z bogatymi Żydami.
Oba te państwa szły w kierunku centralnego planowania. Położenie na mapie idealne na sojusz. Hitler wżąłby wszytko co na zachodzie Stalin wszytko co na wschodzie. USA i Alianci wtedy nie mieliby szans.

Stalin był tchórzem, bał się wszystkiego i dzięki strachowi tak długo rządził u ruskich. Był przesadnie podejrzliwy. Konkurentów, podejrzane jednostki i zbyt inteligentnych działaczy rychło eliminował. A ruscy wojnę wygrali li tylko dzięki ogromnym zasobom ludzkim. Jakiś historyk powiedział kiedyś, że gdyby ruskich było tylko 2 razy więcej niż Niemców, to rozjechaliby hitlerowcy stalinowską Rosję w tę i nazad bardzo szybko.
Ale dajmy spokój już z tym parchem, nie warto o nim pisać.

Podpiął sie pod Lenina ot i tyle jego "sukcesów".
Sukcesem zaś było odizolowanie postrzelonego w zamachu Lenina i niedopuszczenie do leczenia go.
W czasie odizolowania Lenina, przejął władzę i nie odpuścił jej do śmierci, a miliony osób zapłaciło życiem za jego trwanie przy władzy.

Gdyby Stalin myślał trzeźwiej niż Hitler nie tworzyłby z nim sojuszu i wspólnie nie rozpoczynał wojny.
Hitler ma na sumieniu miliony osób ze wszystkich narodów Europy, Stalin przez lata mordował własnych rodaków.

E,tam. Lenin rządził zaledwie kilka lat, Stalin- całe pokolenie. Uprzemysłowił Związek Radziecki, choć za cenę wielkich ofiar. Kontynuował to co Lenin zaczął. Sądzil, ze rzeczywistość mozna zmieniać siłą i to własnie spowodowało te ofiary.

Sojusz był faktem. Po I wojnei swiatowej oba te pańśtwa były jakby trędowatymi wśród innych pańśtw, obiektywnie wiec skazane były na współpracę. Była ona szeroka, przede wszystkim gospodarcza. W I połowie XX w. panowała swoista moda na totalitaryzm (której odpryski były zresztą takze w Polsce), co powoduje wrazenie podobieństwa ideologii. W istocie sojusz był tylko taktyczny, a jedni i drudzy wiedzieli, ze wcześniej czy później skocza sobie do gardeł. Nie nastawiali się na długofalową współpracę. Stalin sie przygotowywał, Hitler go uprzedził.

Lenin rządził kilka lat, wystarczająco aby ocenić Stalina i przestrzegać partię przed nim
http://pl.wikipedia.org/wiki/Testament_Lenina

Nie muszę czytać linku, gdyz wiem, ze tak było. Tyle, ze Lenin oceniał go a priori, a nie miał możliwości a posteriori.

Prawo i Sprawiedliwość powołało zespół Parlamentarny Zespół do przeciwstawiania Ateizacji. Przewodniczącym zespołu jest Andrzej Jaworski. Wczoraj wystąpił na manifestacji przeciwko dyskryminacji telewizji Trwam.

Ateizacja (a przede wszystkim laicyzacja) postępuje samoczynnie, czego ci ludzie być może nie rozumieją. Protestować będą pewnie przeciw oddzieleniu Kościoła od państwa, ale to akurat jest normą w krajach cywilizowanych.

Sądzę, że ateizacja to naturalny etap rozwoju religijnego społeczeństw. Ostatni etap.

Prawo i Sprawiedliwość nie daje się zepchnąć do podziemia, ani ateistom, ani Platformie. PiS prowadzi już w sondażach d dłuższego czasu i ma 5% przewagę, ale to jeszcze za mało. Przewaga powinna być znacznie większa i wszystko wskazuje na to, że wkrótce będzie.

Sądzę, że odradzające się poparcie dla Pisu nie wynika bynajmniej z pobudek religijnych, ale raczej tych bardziej przyziemnych, ekonomicznych, egzystencjalnych.

A owo "wkrótce" to tygodnie, miesiące czy lata?

Bardzo bym chciał zobaczyć miny co poniektórych po zwycięstwie PiS w następnych wyborach Ale waszą pewność siebie im dalej w sondaże, tym bardziej podziwiam.