@miedieval
Owe "hieny" w odróżnieniu od kurii strzelają ostra amunicja, choć jak na ten (dziennikarski) kaliber dość cicho. Wbrew temu, co sugerujesz nie zrobiono z tego wielkiego wydarzenia. Wieść ukazała się tylko w lokalnej gazecie, przedruków co kot napłakał, zadne nowe fakty nie są ujawniane, a dziennikarze francuscy sprawy nie nakręcają.

Nie przyjechali specjalnie do Polski dla tego księdza. Robią reportaz o pedofilii w KK w Polsce opierajac sie na książce "Lękajcie się. Ofiary pedofilii w polskim Kościele mówią". Próbowali wyśledzić jednego z księzy na podstawie rozmowy z ofiarą:
"W sobotę rozmawialiśmy w Poznaniu z jednym z bohaterów książki - mówi Gulliver Cragg. - Jako jedyny zdecydował się otwarcie wystąpić przed kamerą. Wskazał też swoją historię w książce i podał informacje, dzięki którym mogliśmy ustalić, o którego księdza chodzi [w książce nie ma danych ofiar i nazwisk księży - red]."

Jak sam widzisz jesteś w tym przypadku mocno uprzedzony.

Nie do końca. Temat podjeły - jakże by inaczej - hieny z tvn-u, francusckie hieny pozowały w reportażu na poszkodowanych, a stacja później wysłała swoje hieny z kamerami. Niestety nie udało im sie natrafic na ksiedza, albo drzwi były zamkniete wiec tvn-owskie hieny nie mogły wtargnąć na cudzy teren by nakrecic równie ciekawy materiał dla hien zgromadzonych przed teleodbiornikami.

Abstrahuje tutaj od ksiedza, kościoła, przyzaję, ze nie jest to moja bajka, nie ważne czy lubie to środowisko czy nie - uważam, ze dziennikarze ostatnio pozwalaja sobie na stanowczo za dużo i pora to ukrócić.

Nie musiały i nie pozowały na poszkodowanych - sa poszkodowani
Cenzura ?

Typowe hieny.
Ich nie interesuje przekazywanie obiektywnych informaji, jak na dziennikarzy przystało, ale szukanie sensacji, szukanie zgorszenia, szukanie brudów.
Dla mnie fakt, że francuscy dziennikarze przyjeżdżają do Polski żeby grzebać się w niezweryfikowanych śmieciach i brudach, jednoznacznie ich kwalifikuje: hieny, padlinożercy.
Przekazywanie samych negatyywnych informacji i brudów jest jednoznaczne. Nie dziwię się reakcji proboszcza (to nie on w końcu chyba był oskarżony o pedofilię, ale jego podwładny?)
Gdyby ktoś chciał wejść do mojego domu z kamerą i rozmawiać o jakichś przykrych sprawach rodzinnych odesłałbym go do diabła.... albo próbował mu coś wytłumaczyć. Choć nie ma sensu rzucanie pereł przed hieny.

Powtarzam: dystansuję się w tym momencie od tego, czy ksiądz postapił zgodnie z prawem
czy nie. Hieny próbowały zarobić na niezweryfikowanych oskarżeniach. Próbowały zastąpić prokuraturę oskarżając publicznie bez prawa do obrony.

Kultura nakazywała umówić się na rozmowę z proboszczem, sprawdzić, czy chodzi rzeczywiście o tego samego księdza, uzyskać zgodę, albo nie, na wywiad i dopiero wtedy działać: filmować oskarżonego księdza, albo podać w materiale, że ksiądz unika rozmowy.
Hieny są pozbawione kultury.

Nie myl kultury z cenzurą.

Ano. Tymczasem co zrobił ksiądz - ...?

Ano ksiądz się wkurzył i miał do tego prawo (nie mówię o kodeksie prawa). Całkowicie zgadzam się z medieval_man. Tak to już jest, że na rynku, także medialnym, jest duża konkurencja i każdy węszy sensacji, bo chce zarobić jak najwięcej i być pierwszym. Na czym można zarobić? Na sensacyjnych doniesieniach z kościelnego podwórka. To się super sprzedaje. Dlaczego alternatywnie nikt nie przedstawi przykładów księży, którzy czynią wiele dobra i nie obnoszą się z tym. Ale cóż sensacyjnego jest w dobru? Kto to kupi? A przecież najważniejsze jest http://www.youtube.com/watch?v=rkRIbUT6u7Q

Też zareagował emocjonalnie.
Moja emocjonalna reakcja polegałaby na odesłaniu do diabła, (albo na palnięciu w ucho, albo na użyciu jakichś epitetów) i to wszystko mogłoby być zakwalifikowane jako przestępstwo (stulta lex).
Jego emocjonalna reakcja wyglądała inaczej.
Nie żądaj, żeby wszyscy byli tacy sami.

Ano ksiądz zaprosił ich do siebie i zamknął. Żadnego prawa do tego nie miał: i prawnego i moralnego.

Pewnie nie, ale nie wiemy jak wcześniej wyglądało jego życie. Nie wiemy ile razy i kto nachodził go i jak się zachowywał.
Powiedziałam, że miał prawo sie wkurzyć i tylko tyle.

No tak nie wszyscy ludzie od razu popełniają z premedytacją przestępstwa ...
To nie była nagła emocjonalna decyzja, to była premedytacja!
Ksiądz ich zaprosił do koscioła, wprowadził do zakrystii i tam pozbawił woności, a nawet zaatakował jednego z operatorów gdy chciał wyjść.

A jakie to ma znaczenie?
Nachodzili go co chwilę. a to po masze, a to do chorego, a to po pogrzeb i inne takie.
Tylko jedni się wkurzają i odwracając sie na pięcie odchodza, a inni popełniaja przestępstwa... Żadne to usprawiedliwienie.

@człekuśredniowiecza
Zdaje się, że ani przez chwilę nie próbowałeś wczuć się w tamtych dziennikarzy? Acz rozumiem, że w sumie trudno oczekiwać, by było to możliwe do zrealizowania z pozycji chrześcijanina postrzegającego drugiego człowieka jako hienę.

Pomyśl jednak przez chwilę, jak to wyglądało z ich perspektywy: w obcym kraju nagle zostają zatrzymani przez kogoś, kto bez wyjaśnienia wyciąga telefon i dzwoni po Kogoś. Mieli prawo się bać, czuć zagrożeni i sterroryzowani, a proboszcz, jeśli jest człowiekiem choć trochę rozumnym powinien to rozumieć. Jestem przekonany, że inaczej byłoby z polskimi dziennikarzami dużej, faktycznie nastawionej na sensację stacji - ci prowokowaliby księdza i starali się wciągnąć go w jak najwięcej kompromitujących sytuacji i skłonić do takich wypowiedzi. Z tego co na razie wiemy sytuacja była zupełnie inna a impulsywne ale nie agresywne zachowanie dziennikarzy, zwanych przez niektórych chrześcijan "hienami", świadczyło raczej o odczuwaniu przez nich strachu.

Wczułem się:
- musieli czuć się jak hiena, ktorej wydawało się, że dopadła padliny, ale padlina okazała się nieskora do bycia pożartą i wydała z siebie pomruk (pewnie wynikający z emocji).
Moim zdaniem: hienom się należało.

I moja opinia nie ma nic wspólnego z moją wiarą. Raczej ze zwykłym ludzkim oglądem.

To trochę płytkie wczucie, kiedy wczuwając się w drugiego zatrzymujesz się w tym swoim wczuciu na poziomie jego (...czy na pewno jego?) wewnętrznej hieny...

Trudno ci się chyba tak rozdwajać. Współczuję