Wierzysz co orzekał Kościół i papieże czy nie wierzysz?

Błędy potępione przez Kościół Katolicki

III. INDYFERENTYZM I SZEROKIE POGLĄDY

15. Każdy człowiek ma swobodę wyboru i wyznawania religii, którą przy pomocy światła rozumu uzna za prawdziwą.

16. Ludzie mogą znaleźć drogę do wiecznego zbawienia i osiągnąć to wieczne zbawienie przez praktykowanie jakiejkolwiek religii.

17. Należy mieć przynajmniej zasadną nadzieję co do zbawienia wiecznego tych wszystkich, którzy w żaden sposób nie przynależą do prawdziwego Kościoła Chrystusowego.

18. Protestantyzm nie jest niczym innym, jak tylko jedną z różnych form tej samej prawdziwie chrześcijańskiej religii, w której tak samo można się podobać Bogu, jak i w Kościele katolickim.

To nie jest błąd, tylko fakt. Jeśli ktokolwiek, choćby papież zaczyna polemizować z faktami, to cóż - należy go albo delikatnie uświadomić, albo leczyc, zależy od głębokości problemu.

No cóż gdy zapomina się słowa Jezusa jeśli chcesz, to religia staje się przymusem.

Ale tam jest powiedziane: przy pomocy światła rozumu... Czyli że jeśli ktoś wybierze kierując się sercem, np. rozmiłuje się w Dyskordii, to papież nie ma nic przeciwko. : PPP

@Endek, czyli jak faryzeusze stoisz na strazy Prawa i uwazasz, ze jest ono wazniejsze od milosci?
Pan Jezus nie mialby u ciebie zadnych szans....

To jest Twoja mylna ocena, nie przekładająca się na to, czego wymaga Kościół.

Endek
Jeśli są to dogmaty wiary to wierzę. A jeśli opinie dominujące w danym okresie, istniejące w danym kontekście rzeczywistości, który je powołał do życia, to nie muszę wierzyć. Podobnie jak dawniej przez wieki prowadzono dyskusje nad danymi zagadnienia i dopiero w pewnym momencie przyjęto jeden sposób myślenia. Opinie nie muszą obowiązywać na wieki.

Co do punktu 15, nie rozumiem go. Jeśli chodzi o to że każdy powinien pod przymusem być katolikiem, to chyba nie musze tego komentować - odrzucam jako sprzeczne z nauką Jezusa.

Co do 17 to cóż, ja już napisałem. Wystarczy odpowiedzieć. Napisz po prostu że nie ze swojej winy wielu ludzi zostalo skazanych na potępienie, bo nie mieli moźliwości ani szansy nawet zdania usłyszeć o Bogu. Jeśli tak to ma wyglądac to oczywiście odrzucam jako sprzeczne ze wszystkim bo i z wiarą, logiką i miłością.

Co do 18, spytaj Boga kto mu się podoba a kto nie. Tak jakby winą protestanty było, że nie jest katolikiem. Tylko Bóg zna serce i zna przyczyny wyborów, o ile ktoś podjął wybór.

Apeluje - napisz jasno i otwarcie, bez kombinowania, że Bóg potępia każdego kto w niego nie wierzy ściśle po katolicku, nie zależnie czy miał na to wpływ czy nie i na koniec dodaj że to jest Twój Bóg, że zgadzasz się z nim w 100%. Napisz też że tylko katolik, nienaganny, wręcz idealny ma szansę na zbawienie, bo zbawia nie wiara, lecz metryka. Po prostu stań w prawdzie przed rozmówcami jasno określ swoją wiarę.

A ja Ci już nie wierzę.
To są dogmaty wiary które kwestionujesz.

1. Jest jeden Bóg.
2. Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze.
3. Są trzy Osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty.
4. Syn Boży stał się człowiekiem i umarł za krzyżu dla naszego zbawienia.
5. Dusza ludzka jest nieśmiertelna.
6. Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna.

Które z nich nie uznają protestanci?

Za dużo rozbieżności pomiędzy nimi się porobiło.

Który dogmat ja podważam?

Za to Ty podważasz 2 punkt sugerując że Bóg dopuszcza wojny i klęski, które są takk wybiórcze że dotykają tez niewinnych.

Nie uciekaj tez od odpowiedzi - APELUJE napisz jasno w co wierzysz.

WYZNANIE WIARY KATOLICKIEJ (1)

według Kodeksu Prawa Kanonicznego (1917)

Ja N. wierzę mocno i wyznaję każdą prawdę z osobna i razem wszystkie prawdy, jakie się zawierają w Składzie Wiary, którego używa święty Kościół Rzymski, to jest:

Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. Wierzę w Pana Jezusa Chrystusa, jedynego Syna Bożego, który zrodzon jest z Ojca przed wszystkimi wieki, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego; zrodzony, nie zaś stworzony, współistotny Ojcu, i przez niego wszystko się stało. Który dla nas ludzi i dla naszego zbawienia z nieba zstąpił i przyjął ciało za sprawą Ducha Świętego z Maryi Panny, i stał się człowiekiem. Który ukrzyżowany został dla nas pod Ponckim Piłatem, umęczony i pogrzebiony, i trzeciego dnia zmartwychwstał według Pisma, wstąpił na niebiosa, siedzi na prawicy Ojcowskiej, i powtórnie przyjdzie sądzić żywych i umarłych, a królowanie jego końca mieć nie będzie. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Dawcę łask, który od Ojca i Syna pochodzi, który z Ojcem i Synem jedną cześć i uwielbienie odbiera, który mówił przez proroków. Wierzę w Jeden, Święty, Katolicki i Apostolski Kościół. Wyznaję jeden Chrzest na odpuszczenie grzechów; oczekuję wskrzeszenia zmarłych i żywota w wieku przyszłym. Amen.

Ochotnie i ze czcią przyjmuję to, co Apostołowie i Kościół do wierzenia podają, oraz wszystkie tegoż Kościoła zwyczaje i ustawy. Przyjmuję również Pismo święte w tym rozumieniu, jakiego się trzymał i trzyma Kościół święty, matka nasza, do którego należy sąd wydawać o prawdziwym znaczeniu i wykładzie Pisma świętego, i zawsze tylko według jednozgodnego rozumienia Ojców rozumieć je i wykładać będę.

Wyznaję również, że prawdziwie siedem jest istotnych Sakramentów Nowego Zakonu przez Jezusa Chrystusa Pana naszego ustanowionych, że są one potrzebne do zbawienia ludzkiego, choć nie każdy z nich człowiekowi każdemu. Tymi zaś Sakramentami są: Chrzest, Bierzmowanie, Eucharystia, Pokuta, Ostatnie Namaszczenie, Kapłaństwo i Małżeństwo. Wyznaję, że one udzielają łaski, i że z nich Chrztu, Bierzmowania i Kapłaństwa bez świętokradztwa ponownie przyjmować się nie godzi. Przyznaję też i uznaję zwyczajem uświęcone i zatwierdzone obrzędy Kościoła Katolickiego, używane przy uroczystym sprawowaniu wszystkich wyżej wymienionych Sakramentów.

Wszystko w ogóle i w szczególności, co o grzechu pierworodnym i o usprawiedliwieniu na świętym Soborze Trydenckim określono i wyjaśniono, bez zastrzeżeń przyjmuję.

Wyznaję także, iż we Mszy świętej ofiaruje się Bogu prawdziwą, istotną, błagalną Ofiarę za żywych i umarłych, i że w Najświętszym Sakramencie Eucharystii jest prawdziwie, rzeczywiście i istotnie Ciało i Krew razem z Duszą i Bóstwem Pana naszego Jezusa Chrystusa; i że się tam przemienia cała istota chleba w Ciało i cała istota wina w Krew, którą to przemianę Kościół Katolicki nazywa przeistoczeniem. Wyznaję też, iż nawet pod jedną tylko postacią przyjmujemy prawdziwie całego Chrystusa i rzeczywisty Sakrament.

Wierzę niezachwianie, że jest Czyściec, i że duszom tam zatrzymanym pomagać może wstawiennictwo wiernych. Wierzę również, iż Świętych w niebie czcić i wzywać należy, że oni modlitwy za nas Bogu zanoszą, że Relikwie ich należy szanować. Uznaję, iż obrazy Chrystusa Pana, najświętszej Panny, Matki Bożej, i innych Świętych mieć i zachowywać trzeba, oraz oddawać im należną cześć i poszanowanie. Uznaję też, że Chrystus Pan udzielił Kościołowi władzy nadawania Odpustów, i że korzystanie z nich jest bardzo zbawienne dla wiernych.

Uznaję Święty, Katolicki i Apostolski Kościół Rzymski za matkę i mistrzynię wszystkich Kościołów, a Biskupowi Rzymskiemu, następcy świętego Piotra, Księcia Apostołów, jako Namiestnikowi Jezusa Chrystusa, ślubuję i przyrzekam prawdziwe posłuszeństwo.

Wszystko również, co przez święte kanony i sobory powszechne, a zwłaszcza przez święty Sobór Trydencki i Sobór Watykański zostało podane, określone i wyjaśnione, a w szczególności o najwyższym zwierzchnictwie Biskupa Rzymskiego i o nieomylnym jego nauczycielstwie, bez zastrzeżeń przyjmuję i wyznaję; żadnych natomiast przeciwnych twierdzeń i kacerstw, przez Kościół nie uznanych, odrzuconych i potępionych, ja także nie uznaję, odrzucając je i potępiając.

Ja N. obiecuję, przyrzekam i zaręczam, że tę prawdziwą wiarę katolicką, poza którą nikt zbawionym być nie może, a którą ja teraz dobrowolnie wyznaję i prawdziwie w sercu swoim żywię, całkowicie i nieskażenie aż do ostatniego tchu życia, przy pomocy Bożej, stale chować i wyznawać będę; nadto wedle sił swoich starać się będę, aby moi podwładni i ci, o których piecza do mnie z obowiązku ma należeć, tę wiarę zachowywali, głosili i jej nauczali.

Tak niech mi pomoże Bóg i ta święta jego Ewangelia.

Cyt. za: Rituale Romanum Pauli V Pontificis Maximi jussu editum aliorumque Pontificum cura recognitum atque auctoritate ss.mi D. N. Pii Papae XI ad normam Codicis Juris Canonici accomodatum, ecclesiis Poloniae adaptatum et ab eodem ss.mo D. N. Pio Papa XI approbatum. Editio typica. Katoviciis. Typis officinae typographicae Catholicae MDCCCCXXVII (1927), p. 664-667. (Pisownię nieznacznie uwspółcześniono).

Pozwolenie Władzy Duchownej:


Tekst oryginalny Wyznania Wiary w: Codex Juris Canonici Pii X Pontificis Maximi iussu digestus, Benedicti Papae XV auctoritate promulgatus. Praefatione, fontium annotatione et indice analytico-alphabetico ab e.mo Petro Card. Gasparri auctus. Romae. Typis Polyglottis Vaticanis. MCMXIX (1919), p. LIII-LV. (2)

Przypisy:
(1) "Trydenckie wyznanie wiary (1564). XIX Sobór Powszechny, Trydencki (1545 – 1563) zarządził, że każdy nowo mianowany dostojnik kościelny: biskup, kardynał, kanonik, beneficjariusz, rektor uniwersytetu i profesorowie (zob. KPK kan. 1406) musi podpisać prawowierne wyznanie wiary (25 sesja, rozdz. II, «De reformatione»). Formuły jednak nie wyznaczył. Dopiero po zamknięciu Soboru – na prośbę teologów: św. Piotra Kanizego i Possevina – Pius IV już po zatwierdzeniu dekretów bullą «Benedictus Deus» (1564, Dz. 1963 n. 1847), opublikował to wyznanie wiary wydrukowane na wstępie do Kodeksu Prawa Kanonicznego pt. «Wyznanie wiary katolickiej». Pospolicie jest przyjęta nazwa: «Trydenckie wyznanie wiary».

Zawiera ono:

Symbol Konstantynopolski (381),
wszystkie definicje Trydenckiego Soboru,
oświadczenie o przyjęciu Kościoła Rzymskiego jako «Mater et Magistra»,
przyrzeczenie wierności papieżowi.
W 1877 r. Św. Kongregacja Soboru dodała zdanie o nieomylności papieża; a w 1910 r. św. Pius X nakazał, aby dołączono «przysięgę antymodernistyczną»...
Mają obowiązek podpisać to wyznanie wiary:

Biskupi w obecności Nuncjusza (wysyłają do Rzymu – tekst własnoręcznie podpisany),
członkowie kapituły diecezjalnej (w ciągu dwóch miesięcy od dnia promocji),
proboszczowie,
przełożeni zakonni,
doktorzy i profesorowie uniwersytetów katolickich,
nowi magistrzy i doktorzy,
kandydaci do święceń wyższych stopni,
katoliccy cenzorzy dzieł teologicznych,
neoprezbiterzy, którzy rozpoczynają pracę apostolską".
– Breviarium Fidei. Kodeks doktrynalnych wypowiedzi Kościoła. Poznań – Warszawa – Lublin [1964], ss. 765-766. Zob. Henricus Denzinger, Enchiridion symbolorum, definitionum et declarationum de rebus fidei et morum, quod a Clemente Bannwart denuo compositum iteratis curis edidit Iohannes Bapt. Umberg S. J. (Professor in Universitate Oenipontana). Editio 18-20. Friburgi Brisgoviae MCMXXXII (1932), n. 994-1000.

(2) Por. 1) Kongregacja Św. Inkwizycji, Wyznanie Wiary dla heretyków przechodzących na łono Kościoła katolickiego. 2) Św. Pius X, Papież, Przysięga antymodernistyczna.

(Przypisy od red. Ultra montes).

OK, to jest spoko, natomiast chciałbym abyś zrozumiał że coś do Ciebie napisałem. W związku z tym konkretnym zarzutem prosiłem abyś napisał w co wierzysz. Nie całe wyznanie wiary z książeczki, bo to mogłeś napisać sam w skrócie, ale w tym konkretnym kontekście. Napisałem coś co w moim pojęciu było bardzo jasno - proste pytanie czy wierzysz w to że owy miłosierny Bóg, który za dobór wynagradza, a za zło karze, dopuszcza wojny i katastrofy naturalne i stosuje je jako narzędzia sprawiedliwości, pomimo świadomości, że swej natury wojny i katastrofy naturalne są przypadkowe, zabijają niewinnych, a na pewno nie zabijają wszystkich winnych grzechów ciężkich? Czy zdajesz sobie sprawę z tego że nawet jeśli uznamy że cały naród zasługuje na karę, to i tak zginą niewinni, choćby imigranci z innych narodów? Czy Stan wojenny w Polsce był karą za grzechy? Czemu podważasz że Bóg jest sprawiedliwy który nagradza i karze stosownie do uczynionego dobra albo zła, skoro sugerujesz że Bóg dosuszasz tak wielkie zło które nie wytraca złych, ale za to wytraca też tych dobrych?

Niewinni otrzymają swoją rekompensatę w wieczności.Tajemnica cierpienia wyznawana w KK jest taka, że niewinni cierpią nie za swoje przewinienia, ale wzorem Chrystusa Pana przejmują ciężar win grzeszników.Tak Kościół tłumaczy powszechność cierpienia wśród nich.
Zbrodnia jest dokonywana na niewinnych, bo zły swoje sługi ma. Czlowiek został obdarzony wolną wolą i jeżeli pragnie zgrzeszyć, to Bóg nie posyła natychmiast Anioła z palką lub tęgim kijem w ręku, aby złoczyńcę od takowego przedsięwzięcia odstraszyć. Masz wątpliwości czy jest to słuszne a nawet buntujesz się przeciw Bożym postanowieniom. Przyjmij w pokorze, że tak jest słusznie.
Gdyby poznanie Boga bylo większe, to i kary proporcjonalnie też w razie popełnionych przestępstw.

Ja nie pytam o rozbieżności miedzy Kościołami protestanckimi, tylko o to, które prawdy wiary z wymienionych przez Ciebie odrzucili.
Podajesz "błędy" KK nie potępiające protestantyzmu, to i wskaż konkretnie odrzucone prawdy wiary przez protestantyzm.