Bardzo rozsądny, powiedziałbym. Ciężki do obalenia, bym dodał...

Jeżeli Bóg jest zaślepionym tyranem spragnionym hołdów pod swoim adresem, to faktycznie mizerny.

Jeżeli jednak Bóg faktycznie umiłował świat, to na tzw. przyzwoitych ludziach, niezależnie od ich wyznania (bądź jego braku) trzyma się cała cywilizacja i kultura i tylko dzięki nim świat nie zamienia się w afrykańską dzicz, gdzie ludzie polują na siebie nawzajem. Stąd też rozsądnie jest przyjąć, że Bóg okaże takim ludziom Swoje względy.

zwruc uwage Lecz jeżeli ludzie nie przestaną obrażać Boga wybuchnie druga jeszcze gorsza

nie przestali obrażać i dalej grzeszyli i wybrali wojnę mieli wybór mieli nawet czas i pozwolił Bóg opętać Stalina i Hitlera

Dokładnie tak. Maryja przyszła nam z ratunkiem a my jak zwykle nie uwierzyliśmy.

Zawsze zastanawiam się jak to możliwe, że nawet Tomasz apostoł, który ciągle był z Jezusem i wielokrotnie słyszał o zmartwychwstaniu, nie uwierzył.
Nie wierzymy takim przekazom, bo równocześnie musielibyśmy przyjąć na siebie oskarżenie, które się w nich mieści, musielibyśmy przyjąć na siebie część winy.
Ludzie wolą więc wyśmiewać takie orędzia, albo machnąć na nie ręką i żyć dalej własnym życiem.
Mało kto chce zrobić wysiłek i wgłębić w sens słów takich jak w Fatimie.
Ponieważ z reguły tylko kubeł zimnej wody działa na nas, to też i taki kubeł raz po raz spada na nas.

A dlaczego odbieranie należnej czci ma być objawem tego, że jest się tyranem spragnionym hołdów?

To Bogu potrzebny jest nasz mizerny hołd, czy nam?

To my oddając cześć Bogu ustawiamy Go w sobie w systemie wartości i miłości na pierwszym miejscu i w ten sposób wzmacniamy działanie Jego Łaski, błogosławieństwa

Ano właśnie.

Budujemy między nami a Bogiem mury i przepaście, stawiamy coraz to nowych pośredników, upadamy na kolana i twarze... jak Chaldejczycy przed złotym posągiem Nabuchodonozora czy Izraelici przed złotym cielcem. A przecież Bóg sam się do nas uniżył, stał się jednym z nas i rozmawiał z nami bez żadnych pośredników. I tak samo będzie rozmawiał po końcu świata.

To już nawet poganie europejscy mieli mniejszy dystans do swoich Bogów, traktując ich niekiedy wręcz jak przyjaciół, równych sobie pozycją, choć nie mocą.

Gdybyśmy nie byli przyjaciółmi Boga nie miałoby sensu zdanie Jezusa o oddawaniu życia za swoich przyjaciół i deklaracja Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję(J 15,14).
A Jezus przykazuje kochać Boga z całej duszy, całego serca, ze wszystkich sił, a bliźniego swego jak siebie samego.

Będę się z tobą przyjaźnił pod warunkiem, że...

Oczywiście przyjażń kończy się w momencie gdy człowiek zechce miec swoje zdanie i odmówi w jakies kwesti swojemu przyjacielowi, powie "nie" a wówczas zamiast przyjaźni "będzie płacz i zgrzytanie zębów". No chyba, że sie ukorzy i zacznie żałować i przepraszac...

Nie wiem jak inni, ale ja nie chciałbym miec takich przyjaciół jak Jezus, ani sam nie chciałbym byc taką osobą wobec moich znajomych i przyjaciół.

No tak, kto by chciał takiego przyjaciela który oddaje swoje życie za ciebie.

On Bogiem był, nie liczy się, wiedział, ze nie umrze.
Co innego gdyby mój przyjaciel rzucił do wody widząc jak tonę i próbując mnie wyciagnąc na powierzchnię sam zginął tracąc to co najcenniejsze. Byłoby to zachowanie godne najwyższego szacunku.

Poza tym jakie za mnie? - nie znam chłopa.

Skoro nie znasz, to w czym problem?

...nie naruszysz mojej prywatnej przestrzeni psychicznej, czy jak to nazwać inaczej. No bo szczerze, kolego: jeśli nie stawiasz przyjaciołom żadnych wymagań względem siebie, to nie miałbyś nic przeciwko, żeby "zaprzyjaźnił się" z Tobą gość, który dyskretnie Cię wyśmiewa, wbija Ci szpile, ogólnie działa na nerwy, obmawia za plecami, okłamuje w interesach, a na końcu okazuje się pedałem (bo nie gejem nawet)?

Czy taki osobnik nie zasługuje na płacz i zgrzytanie zębów?

Nikt z nas nigdy nie umrze - nasze dusze są nieśmiertelne.

Jezus przeżył najgorszy rodzaj śmierci - upodlający, haniebny, okrutny, niezasłużony, z wielogodzinnym torturami. I był wszystkiego świadomy - od lat wiedział jak umrze i kiedy. To mało?

Czy nie zginął, żeby wyciągnąć Cię na powierzchnie? Dać Ci nie jakieś tam krótkie ziemskie życie, ale wieczne szczęście. To mało?

Tego nie wiadomo.


I markebę też, o czym świadczy cytowany post. Toż to jakiś bełkot. A może Ty markeba jesteś na coś chory, że tak byle jak piszesz?

Wiadomo, wiadomo.
Chyba że się ma w nosie doświadczenia miliardów ludzi, którzy żyli przed i równocześnie z nami i woli się "nie wiedzieć"