A zastanawiliście się nad taką jedną rzeczą ,dlaczego Bóg nie stworzył człowieka od razu w niebie bez konieczności odbywania życia ziemskiego ,jeżeli jest wszechmogący to mógł to uczynic a więc dlaczego tego nie zrobił.Jedyną chyba odpowiedzią na to pytanie jest to że żywot ziemski jest niczym w porównaniu do całej wieczności.Innej odpowiedzi nie potrafie znaleść.

Ale stworzył go w raju. Raj był - podobnie jak niebo - stanem szczęśliwości.Tak w istocie jest. W niebie wszelkie zło, którego doświadczyliśmy na ziemi, nie będzie miało absolutnie żadnego znaczenia. Zapomnimy o jego istnieniu.

Ale w raju żyły tylko dwie osoby Adam i Ewa i obarczanie ich dwojga za to że na ziemi jest cierpienie już od xxxx lat jest moim zdaniem absurdem.Chodzi o to ,że Bóg jeżeli faktycznie może wszystko mógł stworzyć ludzi najsamwpierw w niebie tym do którego idą ludzie po śmierci .do tego które symbolicznie jest nad nami ,nie zrobił tego a więc można wywnioskować że chciał cierpienia ludzi ,i dochodzi jeszcze do tego to ,że z naszego punktu widzenia pozostaje tylko wiara ,bo nikt nie wrócił z nieba czy też z innych bajkowych krain na ziemie i nie potwierdził obietnic zawartych w Piśmie.

Niekoniecznie. Postacie Adama i Ewy są symboliczne. Reprezentują one pierwszych ludzi w historii świata. Przeczytaj to: http://zapytaj.wiara.pl/doc/525318.Potomstwo-Adama-i-EwyNiebo to stan przyjaźni z Bogiem, a nie miejsce. Trzeba do tej przyjaźni dojrzeć, poznając Go.

PS Postaraj się pisać uważniej, to ułatwia zrozumienie tego, co piszesz.

Ostrożnie z tym. Zaraz dojdziemy do wniosku, że Niebo znajduje się na ziemi, a dusza ludzka jest, po saducejsku, śmiertelna...

Tutaj na ziemi nikt nie kocha Boga w doskonały sposób, więc nieba na niej nie ma.

Teoretycznie nie, ale w praktyce tak, wiara w jedno życie mówi że jeszcze kilkadziesiąt lat i przejdę do wieczności. Wiara w reinkarnację mówi że będzie od nowa życie, potem jeszcze następne, więc czekanie nie ma sensu.

Wiara w reinkarnację mówi chyba, że każde życie może być tym ostatnim?

Zresztą ponoć są różne odmiany reinkarnacji. Nasi pogańscy praszczurowie wierzyli jakoby, że dusza (a w każdym razie jakiś jej fragment) wraca co dwa-trzy pokolenia z Wyraju, żeby odrodzić się w rodzie. Wniosek: życie doczesne jest fajne. ^_^

Wiara w reinkarnację zakłada zbawienie dokonane li tylko dzięki wysiłkom człowieka.

Wiara w reinkarnację (hinduską w każdym razie) chyba w ogóle nie operuje takim pojęciem. Co najwyżej można mówić o jakimś analogu zbawienia, znaczącym co innego, bo funkcjonującym w odmiennym kontekście. Ale to już niech się ARHIZ wypowie.

Bo to jest na zasadzie jabłoni. Wykiełkowała se jabłoń i rośnie, rozwija się coraz bardziej. Przychodzi zima. Jabłoń zamiera, jej liście usychają - ale sama jabłoń żyje. Gdy przychodzi wiosna, wypuszcza nowe liście i tak dalej. I pewnego roku przychodzi czas, że jabłoń dojrzewa i wypuszcza kwiaty, w których powstają owoce. (Lepszym przykładem byłby jakiś ananasowaty, chociażby oplątwa, ale nie będzie to...)
A co by się stało, gdyby nasza jabłoń już w pierwszym roku chciała wydać owoce jesienią, tak jak zrobiła to chociażby rosnąca nieopodal jasnota biała? Ano nie byłaby w stanie tego zrobić, ponieważ nie byłaby jeszcze na to odpowiednio przygotowana (nie przeszła z fazy juwenilnej w generatywną) - jakieś koślawe kwiaty pewno by wyszły, ale owoców by nie było.


Na cały czas mówimy o analogii zbawienia, czyli: wyzwolenie, połączenie z Bogiem, samadhi + buddyści z nirvaną

"Jabłonią" chrześcijan jest Chrystus.

Trzy na szynach. W przypadku Chrystusa, o ile mamy się trzymać analogii ARHIZa (jeden rok == jeden żywot), trzeba do analogii znaleźć jakieś zielsko jednoroczne. : P I botanika, który to zielsko przebiera i zrywa ciekawe egzemplarze, żeby zasuszyć w zielniku.

W ogóle, pieśń muszek z "Bambiego" mi się przypomniała. "Widzałyście tego chrząszcza? To starzec... Widział słońce już trzydzieści razy. I my żyjemy długo... ale widzimy słońce tylko raz albo dwa razy."


Bo zbawienie zakłada, że człowiek jest zgubiony raz na zawsze, chyba że. A w Oriencie najgorsze co grozi człowiekowi, to udręka w postaci samsary. Zgadza się?

Chrystus Bóg jest ponad analogiami tyczącymi człowieka.

No ale JAKĄŚ analogię trzeba znaleźć.

Poza tym, jak niektórzy zaczynają się rozwodzić, że Bóg istnieje poza czasem i że wieczność polega właśnie na takim-jakim bezczasowym bytowaniu, i że w ogóle Niebo to stan, a nie miejsce, to mnie się to właśnie z zielnikiem zaczyna kojarzyć. Te roślinki zasuszone też są wieczne.