Ponieważ znam i uznaję nauczanie Kościoła katolickiego: KKK 2852 "Od początku był on zabójcą... kłamcą i ojcem kłamstwa" (J 8, 44), "Szatan zwodzący całą zamieszkałą ziemię" (Ap 12, 9). Właśnie przez niego grzech i śmierć weszły na świat (...)

Czyli nie wierzysz w opowieści o tym, że Szatan był kiedyś aniołem, OK. Czemu zatem dobry Bóg stworzył tak złą istotę?

Wierzę, że Bóg stworzył Szatana jako kogoś dobrego: http://www.teologia.pl/m_k/zag03-11.htm#2

Spalanie jest reakcję egzoenergetyczną. W tym przypadku energia przyjmuje postać ciepła i świecenia.

Skąd Szatan ma siłę do działania? Od Boga. Wszak wszystko od Niego pochodzi i nic się nie dzieje wbrew Jego woli.

z ludzi

Szatan jak każdy duch nie czerpie siły znikąd. Bóg stwarzając Istoty Boskie nadał im charakter tzw. uniwersalności, to znaczy mogą poruszać się i działać według własnej woli. Jedne przyjęły wolę Boga i "przejęły" ją do istnienia jako jedyne źródło potrzebne do życia we Wszechświecie. Inne nie przyjęły woli Boga i nadały sobie charakter tzw. bóstw, czyli życia i działania z dala od Boga. Do tej grupy należy szatan. Jego siła to gromadzony od milionów lat swojego istnienia tzw. byt zła. Z upływem lat zło było jedyną "tkanką" jego "ciała" i nabierało siły. Siła szatana to w uproszczeniu - wola zniszczenia każdego, kto nie podda się jego woli; rozrasta się do przeogromnie niewyobrażalnych dla człowieka rozmiarów, dlatego zło szatańskie jest w ciągłym "poszerzaniu " się. Duchowość jest pojęciem innym od cielesności, dlatego trudno jest wytłumaczyć na rozum siły duchów.

Niektórzy to zadają dziwne pytania.

Szatan w wyniku swego buntu oddalił się, co prawda, od Boga, ale stracił jedynie jedynie Jego łaskę i możliwość pozostawania w Jego obecności, natomiast nie stracił swojej natury.
Nadal jest bytem duchowym, istotą myślącą, powołaną do istnienia przez Boga i przez Boga w tym istnieniu, zgodnym z naturą anielską, podtrzymywaną.
Dionizy Aeropagita już baaaaardzo dawno temu napisał "Dary anielskie udzielone szatanom nie uległy żadnej zmianie, ale pozostają w nich nietknięte z całą okazałością"
Pozbawieni są jedyne możliwości poznawania Boga.

Podobnie dziwne byłyby pytania o to skąd siły w człowieku, który obarczony jest grzechem pierworodnym, albo jego natura została osłabiona w wyniku działania grzechu.



Po pierwsze: skąd pomysł, ze wszystko przenika energia?
- Energia jest właściwością swiata materialnego, a świat duchowy nie jest swiatem materialnym. Tak więc, żadna energia (w sensie fizycznym) nie przenika ani Boga ani aniołów czy szatanów.
Po drugie: Skąd wprowadzaniae przeciwstawienia Bóg-szatan?
- Nie ma przeciwstawieństwa Bóg-szatan. To nie sa równorzędne byty. Bóg jest Stwórcą, szatan jest stworzeniem.
Po trzecie: koleżanka to definiuje sie jako wierząca, chrześcijanka, czy jako ezoteryczka?
- Nie żeby to dla mnie osobiście miało jakies znaczenie, ale czasami warto wystepować z otwarta przyłbicą

Zgadzam się z kolegą powyżej, a i dodam coś od siebie.
Szatan jest istotą niematerialną należącą już na samym początku do świata, którego: "ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało". Mierzyć duszę miarą materii czy energii to tylko odchodzenie od odpowiedzi. Szatan, jako dawny anioł, istota duchowa posiadająca swoją wolną wolę, zdecydował, że sam będzie sobie panem świata. Mamy dusze w piekle, które podobno (bo ciężko dokładniej przybliżyć, czy nawet nazwać ich ogrom bólu) cierpią, czyli mimo bycia odłączonymi od Boga, mają do tego "siłę" (że tak to nazwę, choć jak mówię, tamtego świata nie da się mierzyć ludzką miarą). Te dusze są jak szatan, także upadłe. Zresztą, człowiek na ziemi często odrzuca Boga, będąc momentami podobnym szatanowi, a ma jednak do tego siłę. To pytanie było trochę dziwne.

Wiem,że wierzysz, ale pytam: dlaczego?

Skąd szatan ma siłę do działania?

Skoro Stwórca stworzył wszystko z miłości... i On daje tą siłę...
Skąd się więc wzięło zło, ten cały szatan?
Właściwie to "zło" to pojęcie wykreowane przez człowieka, żeby uniknąć odpowiedzialności za swoje czyny i zwalić ją na jakieś tam krążące demony...
A czym jest diabeł - cechą, tą chęcią otrzymywania tylko dla siebie, chęcią napełniania siebie dla siebie; nie ma w tym miejscu Stwórcy, bo nie ma chęci dopuszczenia Go do siebie; ale to nie jest gdzieś tam na zewnątrz mnie, tylko w nas - te wszystkie odczucia, oceny co dobre co złe - to wszystko jest w nas;
a jest ciemność, bo nie ma Światła.
Dlaczego On na to pozwala? Bo chce, żebyśmy zaczęli Go kochać jak i On kocha nas.
Dlatego mówi się, że MIŁOŚĆ TO gotowość do zrezygnowania z siebie - z własnej egoistycznej chęci otrzymywania, by stać się takim jaki On jest...
A do miłości nie można nikogo zmusić... i chyba tym powinniśmy się chcieć zająć.
BY się do Niego przybliżyć! przylepić się do Niego jak do ukochanego...a nie oddalać i zapadać się w ciemność...
On przecież czeka na każdego.

@ JedenPost

Bo chcę wierzyć - taka jest moja wola.

Aha. Czyli wierzysz w co chcesz. Rzeczywiście, wygodne

Ty też wierzysz, w co chcesz, np. w to, że życie ludzi jest pozbawione wartości, jeżeli są oni potępieńcami (co jest zdecydowanie nieprawdą). Prawdę mówiąc, każdy człowiek wybiera, w co wierzy, tak to już jest.

Oczywiście powyższy pogląd jest w dużej mierze sprzeczny z nauczaniem chrześcijaństwa