@pierwszy post
Runes&Magic jest grą z elementami okultystycznymi...

A czy zabijanie w grach wrogów w wojnie , którą sami wywołaliśmy (niesprawiedliwej)?

Przynajmniej w nieszkodliwy sposób rozładujesz napięcie i stres, pod warunkiem,że nie przesadzasz z czasem gry i nie jest ona najważniejsza w Twoim życiu.

Halo, dzień dobry, tu Marcuch, to mój pierwszy post, "Hello world", napiszę go o zabijaniu w grach.

Ponieważ to sprawa osobista i kwestia interpretacji gry, gracz powinien skupić się na tym, co czuje kiedy "zabija" w grze. Jeżeli ma wrażenie, że zabija, a nie tylko"zabija", jeżeli czuje dreszcz i podniecenie, że narusza tabu, że autentycznie niszczy życie, to jest to "grzech". Jeśli mimo tego uczucia wchodzi w grę głębiej i rozsmakowuje się w "zabijaniu", które jest dla niego przekonującym krwawym obrazem pełnym bólu, to grzeszy jeszcze bardziej.
Jeśli zaś czuje, że tylko strąca pionki, mechanicznie zalicza punkty, że to tylko lalki, maski, obrazki, "zabawa" - wtedy nie grzeszy. Taka jest moja opinia. Wygląda jakby grzeszenie było kwestią subiektywną ale w tym przypadku właściwy sens tego, co robi gracz zależy od subiektywnych jego predyspozycji: wyobraźni, wrażliwości, sposobu czytania obrazu i rozumienia swoich działań w grze. "Zabijanie" w grze przypomina znęcanie się nad drzewem lub latarnią: straty materialne niewielkie, ale psychiczne mogą być spore.

Howgh.

"zabijanie" w grach komputerowych nie niesie cierpienia ani śmierci.
to jest symulacja, grafika komputerowa i obliczenia matematyczne, tysiące linijek kodu w określonym języku programowania
a więc odpowiadając na pierwotne pytanie: zabijanie w grach komputerowych nie jest grzechem