medieval_man, popieram.

A z tej strony wita katoliczka po różnych przebojach i próbach odnalezienia swojej drogi. Moja mama jest niewierząca, a tata interesuje się buddyzmem. Zdążyli mnie jeszcze ochrzcić, bo wcześniej byli po prostu letni w stosunku do wiary i tradycji. Na dzień dzisiejszy gorąco wyznają wypracowane w ciągu tych lat zasady.

Moment mojego nawrócenia (choć nie przepadam za tym określeniem) przypadł niedaleko po lekturach Dawkinsa i portalu racjonalista.pl

Więcej w innych wątkach. Pozdrawiam serdecznie!

Zawsze bardzo ciekawiły mnie tego typu "nawrócenia". Jakież to głębokie refleksje musiały towarzyszyć lekturze artykułów na portalu racjonalista.pl, skoro doprowadziły ostatecznie do wiary w Jahwe, niepokalane poczęcie i zmartwychwstanie ? Jakie przemyślenia wywyższyły wizję świata ze "Starego Testamentu" nad tę z "Najwspanialszego widowiska świata" czy "Samolubnego Genu" ? Najpierw była lektura Nowego Testamentu czy Boga Urojonego ? Może w kolejności tkwi sekret...

A może w łasce?

Doszłam do tego, że wiara powinna być pojmowana poza racjonalizmem, wiesz, coś w rodzaju antonimu. Niekiedy oczywiście czuję się poza nią, a w środku wielkiej pustki - to okropne uczucie, ale chyba konieczne. Co jeśli zawsze byłoby cudnie? "Cudnie" przestałoby istnieć, zaczęłoby być "normalnie".

Podoba mi się. Moje drugie imię to Łaska.

Wiara nie jest przymusem... ale ja wierzą, choć nie praktykuję... od zawsze byłam katoliczką, a rodzice są bardzo religijni, a mama ma mi za złe, że co niedziela nie chodzę do kościoła:(

Wiara jest potrzebna w życiu, jednak człowiekowi, a zwłaszcza młodemu często "przeszkadza". Nie ma na to czasu itp. Jednak warto poświęcić i znaleźć chociaż tą godzinę w tygodniu dla Boga.

Rozumienie świata nie zaprzecza istnieniu Boga, ale wręcz pozwala nam go lepiej poznać. To że wiemy już czym są błyskawice i że słońce jest kulą, a ziemia krąży w niego. Nie przeczy istnieniu Boga lecz odkrywa przed nami jak doskonałym bytem jest Bóg, aby tworzyć tak harmonijne dzieła. To, że za kilka czy kilkanaście lat odkryjemy nowe Boże dzieła, a rozum pozwoli nam je lepiej zrozumieć, nie znaczy że Bóg przestanie istnieć.



„Aniołowi Kościoła w Laodycei napisz: To mówi Amen, Świadek wierny i prawdomówny, Początek stworzenia Bożego: Znam twoje czyny, że ani zimny, ani gorący nie jesteś. Obyś był zimny albo gorący! A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię wyrzucić z mych ust” (Ap 3,14-16).

Wygląda mi na to, że raczej wierzysz dla spokoju a nie z czystej potrzeby. Zadaj sobie pytanie co jesteś gotowa zrobić dla Boga, jeżeli nie potrafisz poświęcić mu 1 godziny w tygodniu - już wykluczając modlitwy, pielgrzymki, czytanie PŚ. Boli mnie kiedy ktoś nie widzi zależności wiara = praktyka.

Wierzę, bo chcę wierzyć, a to czy rozmawiam z Bogiem w domu czy w kościele to moja indywidualna sprawa.

Witam
Wierzysz? Ne Wierzysz?
Odpowiem:Kiedys wierzylem dzis juz nie
Urodzilem sie w rozbitej rodzinie,ojca nie znalem matka chora(choroby nie podam)
Juz w szkole podstawowej bylem wysmiewany z tego powodu nie tylko przez rowiesnikow ale rowniez przez rodzicow tych dzieci.Urodzilem sie na wsi ojca zastepowal mi dziadek ,babka apodyktyczna i surowa ,faworyzowala tylko swoje wlasne dzieci .Ciagle slyszalem obelgi wyzwiska ze strony jej corek synow..Dla niej zawsze bylem nikim(kobieta deklarujaca sie jako gorliwy katolik)
Dotykalo to moja wrazliwa nature lecz tlumilem zal w sobie.Chodzilem do kosciola modlilem sie
Potem nadeszy lata mlodosci zawsze czulem sie gorszy odrzucony..Pieniedzy tez nie posiadalem jak moi rowiesnicy.na zabawy i uciechy..Wreszcie nadeszly lata kiedy trzeba bylo sobie poszukac pracy..Nie ukladalo sie pracodawcy czesto potrafili wykorzystac i nie placic oszukujac na wyplacie..Plakalem pod oslona nocy nie dosc ze sam chciales spelnic swoje marzenia za zarobione pieniadze to jeszcze chciwosc babki siegala zenitu.Tlumilem w sobie negatywne emocje..Pracowalem na budowie pojawil sie coraz czesciej alkohol ludzie z ktorymi pracowalem wykorzystywali twoja naiwnosc szczodrosc i dobroc ...Wpadlem w nalog negatywne emocje wziely gore ..Tlumiony gniew zal wziely gore ...I teraz pytanie gdzie w takim momencie jest Bóg jak czlowiek upada placze po nocach ? Patrzy jak sie czlowiek stacza sie na jego oczach a zycie pisze ponury scenariusz..Nie kazdemu jak widac potarfi dac normalen zycie i spelnienie marzen nikt nie chce siegac na dna>Nie urodzilem sie zly wierzylem wspolczulem z natury jestem wrazliwy biore wiele rzeczy do siebie lecz wiele ludzi potrafilo to wykorzystac i zdeptac mnie z blotem opluc wysmiac i to ludzi ktorzy deklaruja sie jako katolicy>Doszedlem do wniosku ze Bóg w naj tragiczniejszych momentach zycia zostawia czlowieka jak nie potrzebna rzecz..Jednemu daje w nadmiarze drugiemu nic tylko zludna iskre nadzieji ze kiedys tam cos sie moze zmieni

Wielu jest takich ludzi ktorzy stracili wiare mysle ze nie przez ksiezy to tylko wymówka .Ksiadz jest tylko czlowiekiem ma swoje wady i zalety..Chodzilem nie dla ksiedza do kosciola tylko dla siebie ...Czlowiek nie stacza sie na dno bez powodu..Gdy Bóg staje sie gluchy na twoje prosby szukasz ukojenia od problemow w uzywkach...Podobno jest Miloscia lecz jak widac nie kazdy zasluzyl na jego milosc ..Mozesz sie modlic lub nie los jaki ci pisany musi sie wypelnic.Jeden rodzi sie ze szczesciem w reku inny przeklety od urodzenia z cierniami na swojej drodze

Jedyna rzecz pociesza w tych chorym swiecie pelnym iluzji manipulacji fikcji pustych obietnic...Smierć
Rodzimy sie nie rowni lecz rowni umieramy

Na razie. Jeszcze kilkadziesiąt lat i bogaci przestaną umierać...

ja też nie odnajduję tutaj wszystkich możliwych wariantów? a gdzie mowa o deistach? gnostykach?

Bogaci zbyt wcześnie umierają - duchowo. Ciągle nie mogą się nasycić. Do tego swego bogactwa nie mogą ze sobą zabrać na drugi brzeg.
Bogaci Prawdziwym Bogiem nie umierają.

Pieniądze zabijają to co najpiękniejsze.. Niestety ten pęd zabija większość. Ale ważne aby umieć się zatrzymać.