Widzisz mowisz tak, bo wydaje ci sie, ze grzech nie jest az taki zly i ze kazdy czlowiek cos w zyciu zrobil dobrego i nie zasluguje na taka kare jak pieklo.
Ale Bóg patrzy na to inaczej. Bóg nienawidzi, nie moze zniesc grzechu, bo jest tak swiety. I Jego swietosc i sprawiedliwosc domaga sie kary. Zaden grzech nie moze wejsc do nieba. Wiec dlatego poslal Swego Syna i On cierpial na krzyzu za nas i dla nas.
Wiec jesli ktos NIE przyjmie do swego serca Chrystusa, ktory wzial na siebie wszystkie grzechy ludzi - kazdego czlowieka, wtedy te grzechy caly czas na nim ciaza. Nie sa zmazane ani usuniete, bo on nie przyjal zbawienia. I wlasnie taki - brudny - grzeszny idzie do piekla, bo do nieba wejsc w takim stanie nie moze.
Wiec to nie Bóg go skazuje na pieklo. To on sam sie skazuje. Sam wybiera pieklo, przez to ze nie wybral Boga i Jego ofiary. Nie skorzystal z daru zbawienia.
Nie wazne jakie grzechy popelnilas - Bóg i tak nie rozroznia grzechow na lekkie srednie i ciezkie. Dla Niego grzech to grzech - czy zabilas czy sklamalas, czy sciagalas na lekcji, czy wagarowalas, pyskowalas mamie, a moze zwyczajnie o kims zle myslisz, bo jestes o cos zazdrosna, albo jeszcze lepiej moglas komus w czyms pomoc a nie pomoglas - kazda z tych rzecz jest takim samym grzechem w obliczu Boga.
Wiec masz do wyboru albo przyjac przebaczenie - przez przyjecie do serca tego, ktory wzial na siebie wszystkie nasze grzechy i przybil je do krzyza, albo isc wlasna droga i twierdzic ze nie potrzebujesz niczego, zadne przebaczenie ciebie nie interesuje, i nikomu nie zamierzasz oddawac wlasnego zycia i wtedy idziesz do piekla. Bo nie wazne ile nagrzeszylas jesli potem sie ukorzylas i pokutowalas i przyjelas Chrystusa jako Pana i Zbawiciela - wtedy idziesz do nieba. Slowem nie wazne co zrobilas - wazne kto mieszka w tobie!
Nie masz Chrystusa nie masz zycia wiecznego, nie mozesz wejsc do nieba, bo tam grzech nie ma dostepu. Rozumiesz? Tylko w Chrystusie jest zycie wieczne.

To jest argument tego samego typu, co: Bóg stworzył zło.

medieval_man No tu już nie masz racji bo jest napisane :

Jeśli ktoś spostrzeże,
że brat popełnia grzech,
który nie sprowadza śmierci,
niech się modli, a przywróci mu życie;
mam na myśli tych,
których grzech nie sprowadza śmierci.
Istnieje taki grzech,
który sprowadza śmierć. 1J 5

Czyli uważacie, że np.jak ktoś kradł całe życie warzywa komuś z ogródka, to należy mu się kara w postaci palenia wiecznego?A dlaczego w spółczesnym sądownictwie nie stosuje się kary palenia żywcem za wszelkie przestępstwa?A te porównanie matki ostrzegającej przed wodą jest bezsensu, bo matka ta nie ma zamiaru topić tego dziecka za nieposłuszeństwo.Wiadomo, ze każdy ma wybór ale wybór ma być podyktowany szczerą chęcią, a nie strachem.Nikt nie wyjaśnił mi dlaczego w tym piekle diabły się nie męczą, omineła ich kara?

@Ukasz, nie obrazaj medieval_mana. To sa teorie "biblijnych chrzescijan", czyli majanovej

A tak na marginesie czy ktoś z Was gdyby miałby komuś wymierzyć karę za np. brutalne pobicie, kradzież itp., to zdecydował by się na tortury fizyczne?

@ JedenPost

Celem piekła jest oddzielenie osób (oraz aniołów) niesprawiedliwych od sprawiedliwych. Nie będzie możliwe tam grzeszenie i w ogóle czynienie jakiegokolwiek zła (i również żadna krzywda im tam się nie będzie działa, nikt na nich ręki nie podniesie), ponieważ Bóg im tego zabroni, zatem ludzie przyjaźnie nastawieni do Boga będą żyć w pokoju.

A skąd wiadomo czy się nie męczą?Nikt z nas nie może się na to zdecydować bo nie jesteśmy Bogiem. Tylko On ma władzę potępić człowieka.

A czy nie uważasz, że takie dążenie jest fałszywe, ponieważ dążysz do tego celu ze strachu, a nie ze słuszności dążenia do doskonałości bo to jest dobro?

A skąd wiadomo czy się nie męczą?[quote]

W objawieniach mistycznych diabły są ukazane jako zarządzający piekłem, a Kościół zaakceptował te objawienia więc są ponoć prawdziwe.

@karinka245: matka przestrzega dziecko. Jak dziecko i to jeszcze "na zlosc mamie" postanowi udowodnic, ze matka jest glupia, bo on przeciez i na dnie morza przezyje, to kto jest winien utonieciu? Matka, ktora nie stala cale zycie obok, czy uparte dziecko, kotre "wie lepiej"? Przy czym dziecko jest nieokreslone wiekowo.

Pan Bog dal nam wolna wole, bo nie chce zebysmy byli niewolnikami. Dobrzy rodzice tez daja dziecko kiedys "wolna wole", majac nadzieje, ze wybierze w zyciu dobro. Jezeli dziecko mimo dobrego wychowania i przykladu zycia dobrych rodzicow bedzie krasc i zabijac, to rodzice sa winni temu, ze wyladuje w wiezieniu?
Rodzice beda cierpiec, ale przeciez prowadzenie doroslego byka cale zycie za raczke nie jest wyjsciem.

To nie Bog karze: Bog sadzi. Kara to wybor czlowieka: swiadomy i dobrowolny. Bo grzech smiertelny to grzech swiadomy i dobrowolny. Rzucenie Bogu w twarz: co Ty mnie obchodzisz, ja wiem lepiej. I wybor czegos, co jest zle, czyli czegos co niszczy nas badz innych. Czy moze znasz grzech smiertelny, ktory nie niszczy?

A jezeli ktos tylko niszczy, to sie chowa jak Adam w raju. Unika Boga, unika milosci, bo ta milosc jest jego wyrzutem sumienia. Az w koncu nazwie Boza milosc nienawiscia, czyli zgrzeszy przeciw Milosci-Duchowi swietemu i nie bedzie w stanie powiedziec tego, co pisze sw Jan:

Nie bedzie w stanie zyc z Bogiem, Miloscia, bo nie nauczyl sie przebaczac i przyjmowac przebaczenia, a po smierci kazdy z nas zobaczy siebiew Prawdzie. I wszystko, co tu udawalo nam sie tlumaczyc "okolicznosciami", "charakterem", "wychowaniem" itp zobaczymy takie, jakim naprawde bylo: dobro ze wszystkimi konsekwencjami i zlo ze wszystkimi skutkami.

I ta prawda moze okazac sie dla nas nie do przyjecia, jak dla Judasza, jezeli nie uczylismy sie cale zycie zyc Bozym Milosierdziem i jemu wierzyc bardziej, niz sobie samym.

Najpierw trzeba zaznaczyć, że to Bóg nas stworzył i należymy do Niego. Nie uczynił z nas niewolników, lecz umarł za nas na krzyżu. Za to wszystko jesteśmy Mu winni miłość i za wyświadczone dobro podlegamy Mu wszyscy. Dlatego sprzeciwianie się Mu jest złe samo w sobie. Co do dążenia ze strachu, to owszem. Lepiej gdy człowiek szuka Go z nieprzymuszonej woli. Lepiej jednak dążyć do Niego ze strachu niż nie dążyć wcale. Niedążenie do Boga jest bez sensu bo On jest źródłem szczęścia. Nie ma więc powodu się o to spierać.

No nie wiem czy to jest tak ukazane. Gdy Jezus chodził po ziemi to złe duchy rzucały Mu się do stóp i pytały: czemu przchodzisz nas dręczyć?. Zresztą nawet jeśli teraz diabły nie cierpią to na pewno będą cierpieć po sądzie ostatecznym, bo o tym wspomina Biblia - "Idźcie precz ode mnie przeklęci w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom"

A czy rodzic by chciał aby dziecko go kochało ze strachu, no chyba nie.Wiadomo, że człowiek ma szanować Boga i jego przykazania.Jan Paweł II powiedział, że piekło to jest metafora i nie dotyczy męczarni fizycznych ale stany duch, który jest oddzielony od Boga.

Musiałabyś podać dokładny cytat i kontekst. Przecież Bóg nie chce by ludzie kochali go ze strachu. Ci którzy są Mu wierni służą Mu z własnej woli. Mylnie wydaje Ci się że będąc Mu wierna coś utracisz. Przecież On Ciebie kocha, więc da Ci ogromne szczęście, chociaż teraz tego nie widzisz.