Poza tym mam problrm: nigdy nie spowiadalam sie z ilosci grzechow ciezkich (wczesniej nie wiedzialam). Wiedzialam przed ta ostatnia spowiedzia, ze tak trzeba mowic, ale wiekszosci nie wiedzialam ile razy popelnialam grzech. Mowilam ksiedzu, ze jigdy nie podawalam liczby grzechow (wyznalam to na spowiedzi generalnej i na tej poniedzialkowej tez) i teraz dopadlo mnke cos takiego: czy nie poszlam na latwizne i specjalnie nie podawalam liczby (choc przeciez nie znalam liczby wiekszosci grzechow )? No i czy spowiedz.jest swietokradzka? Aj... ale mam z tym problem. Boje sie spowiedzi swietokradzkich...

Myślę, że dla Ciebie kierunkiem jest budowanie relacji z Bogiem, bo wiara to relacja. W prawdziwej relacji czujemy się bezpiecznie, chociaż bliska osoba zna nasze słabe strony. Lęk nie jest dobrym doradcą, chociaż rozumiem, żew tej chwili trudno Ci go pokonać. Dobrze, że przyjmujessz leki, które w swoim czasie powinny zmniejszyć Twój lęk i Twoje czarnowidztwo. Nadal proponuję, abyś znalazła jakiegoś kapłana psychologa lub psychologa, który zna się na sprawach duchowych. Takie sprawy wymagają cierpliwości i długiej pracy nad sobą. Wierzę, że w jakimś momencie Twój niepokój się zmniejszy i uwierzysz w to, że Panu Jezusowi bardziej zależy na Twoim zbawieniu niż Tobie samej. Jest piękna powieść p.t. "Pierwszy dzień po śmierci", która pokazuje, jak Jezus walczy o tych, którzy upierają się, aby pójść do piekła. Do ostatniej chwili im towarzyszy i błaga ich, aby zmienili decyzję. Jeżeli będziesz chciała być w niebie, to w nim będziesz, bo miłosierdzie Boga nie zna granic, wystarczy tylko o nie poprosić. Wydaje mi się, że w Twoim stanie powinnaś mieć jednego, stałego kapłana, który prowadził by Cię w sposób jednolity. Nie trać nadziei, znam wiele osób, które wychodziły z podobnych stanów jak Twój.

Właśnie słuchałam piosenki Tomka Kamińskiego "Ty tylko mnie poprowadź" i myślałam o Tobie. Chciałam Tobie zadedykować tą piosenkę, śpiewaj ją sobie pod nosem nie trać nadziei. http://m.youtube.com/watch?v=zfusL3xTKn4&desktop_uri=%2Fwatch%3Fv%3DzfusL3xTKn4

Czy jesteś pewna, że psychiatra to dla Ciebie najlepsza opcja? Może warto by się zastanowić nad psychologiem katolickim?

Każdy nosi jakiś krzyż, tylko, że inny. Myślę, że mówienie nieprawdy bierze się u Ciebie z braku pokory...być może tak nie jest, ale rozważ to proszę. Pokoro jest fundamentem wszystkich cnót.
Nie napiszę nic odkrywczego: dużo modlitwy, w szczególności do Maryi.

Dziekuje za odpowiedzi. Nadal bije sie z myslami, czy isc jutro do Komunii. Jednakzen chyba pojde, choc mam nadal lekkie opory...

Dzis zdalam sobie sprawe, ze nie traktowalam Boga i Jezusa jako jednosci. Oczywiscie wiedzialam, ze jest Trojca Swieta, ale pewnie przez niepojetosc Boska nie zdawalam sobie sprawy z tefo ze to jedna osoba, bo wiadomo Bog dal syna Jezusa o jakos tak... teraz juz wiem ze powinnam inaczej ich posyrzegac. Oczywiscie w tym grzechu (o ile to grzech ) trwalam w niewiedzy, czy jest to wiec grzech ciezki? Modlilam sie do Jezusa np. W litanii proszac o wstawiennictwo u Boga, moje modlitwy byly wysluchiwane... kurcze, czuje sie strasznie, mimo, ze trqalam w niewiedzy, czyli wg definicji nie mam grzechu ciezkiego

Fakt zs byly no jakies piesni z ktorych moglam wywnioskowac ze Bog to Jezus... ale jakos nie wiem... czuje sie z tym strasznie... ;( "np. To Bog to Jezus moj...". Ale jakos jak to slyszalam to nie wiem... zawsze tkwilam myslami w tym, ze Bog to Ojciez Jezusa, a Jezus to Syn Bozy. Od nirdawna wiem, ze Jezus jest Bogiem bo to Syn Boga. Ale nie traktowalam ich jako jednakowe osoby. Rozpatrywalam w 3 osobach i jako Trojce Swieta, nie traktowalam ich razem jako Boga:/

Bylam u komunii i poniej poczulam radosc i spokoj... myslicie, ze to dobry znak?

Teraz sie znow martiwe.o to moje ubzduranie i nie do konca.zrozumienie ze Bog=Jezus... teraz wiem jaki popelnialam blad..
Astanawiam sie czy isc z tym do spowiedzi?

Wiem w czym zlezal blad mojej wiary - postrzehalam Jezusa jako czlowieka, Syna Bozego, ale nie Boga w czystej postaci. Jak ten blad naprawic? Oczywiscie teraz wiem, ze to bylo zle myslenie...

wydaje mi sie że cierpisz na skrupuły, które śa charakterystyczne dla osób nawracajacych sie. Cierpiał na nie nawet sam św. Ignacy Loyola
http://drgorka.deon.pl/index.php?option ... Itemid=130

poczytaj to może coś Ci pomoże

@Nalio, forumowicze nie uporają się z Twoim skrupulantyzmem, nie są do tego powołanymi osobami.
W pierwszych paru postach udzielono Ci już porad do kogo z tym problemem powinnaś się zgłosić.
W tym momencie wątek służy już tylko dalszemu Twojemu samozadręczaniu, dlatego zamykam.