Nb. zastanawiam się, czy medieval nie popisuje się tutaj myśleniem ahistorycznym. Dla nas argumentacja z pływów jest wydumana, lepiej byłoby wziąć fazy Wenus, które Galileusz znał. Ale dla jemu współczesnych pływy to było namacalne zjawisko, a Wenus? Przeca gołym okiem widać, że to gwiazdka zwykła. Ale Galileusz spojrzał przez lunetę i zobaczył. Proszę państwa, Galileusz przez tę swoją lunetę zobaczył też plamy na Słońcu. Każdy nieók po uniwersytecie scholastycznym wie, że to jest ab-so-lut-nie niemożliwe, bo naturą Słońca jest bycie jasnym; tam nie ma prawa być żadnych ciemnych plam! Musi ta luneta jest jakaś zwichrowana, albo i diabeł w niej siedzi i ogonem macha...

Tak z ciekawości: proces był publiczny?

Jakich konkretnie cech pracy naukowej jest praca Kopernika pozbawiona? Czego w niej zabrakło by zostać uznaną za naukową?


I to wszystko, czy coś więcej? W tamtych czasach nie w takie rzeczy wierzono.


Kilka pytań, ponumerowanych dla rozdzielenia i ułatwienia odniesienia się do kolejnych.

1.
1. Ta pokuta i psalmy to za grzechy przeciwko nauce?
2. Czyli twierdzisz, że aresztowali go dla dobra nauki?
3. Czy areszt wpłynął pozytywnie na rozwój nauki?
4. Jak niby prace Galileusza szkodziły nauce?
5. Kto i jak argumentując wykazał mu błędy?

To bełkot. Rzekłbym bełkot typowo humanistyczny.

W rzeczywistości system geocentryczny trzymał się przez półtora tysiąclecia nie dzięki presji Kościoła, bo np astronomia islamska takoż była geocentryczna, ale z jednego prostego powodu. Ten model działał. Oczywiście w granicach dokładności ówczesnych obserwacji.

Autorem tego modelu nie był tez oczywiście Kościół, tylko Klaudiusz Ptolemeusz, grecki astronom z Aleksandrii.


Pod koniec Średniowiecza natomiast, dzięki wprowadzeniu nowych, ulepszonych, instrumentów obserwacyjnych nastąpił wzrost dokładności obserwacji i system Ptolemeusza zaczął już bardzo rozjeżdżać się z rzeczywistością. Pracowano też nad reformą kalendarza, a to wymagało dokładnych i precyzyjnych pomiarów i obserwacji.

I dlatego też Kopernik, jak i inni astronomowie pracowali nad polepszeniem modelu. Niestety system Ptolemeusza jest odporny na jakiekolwiek poprawki. Można w nim manipulować tylko położeniem ekwantu, a to za mało. Jakakolwiek inna zmiana, np wielkości poszczególnych dyferensów, czy epicykli, powodowałaby natychmiastowe rozsypanie się modelu, jak zegarka, w którym by zmieniono wielkości niektórych kółek zębatych.

Dlatego Kopernik zaproponował nowy model, oparty na pismach Arystarcha. Model był nieco prostszy od modelu Ptolemeusza, tak samo dokładny, ale co najważniejsze, był o wiele bardziej elastyczny i podatny na modyfikacje.

Kopernik nie pracował w tajemnicy i się nie krył. O postępach swoich prac raportował listownie ...papieżowi. Nigdy z powodu swojej pracy nie miał jakichkolwiek przykrości ze strony władz kościelnych. Przeciwnie, był powszechnie podziwiany i adorowany. Kiedy biskup warmiński Dantyszek próbował go zmusić do porzucenia kochanki, wiele ważnych osób, w tym innych biskupów, poradziło Dantyszkowi, żeby ...powiedzmy oddalił się od Kopernika szybkim krokiem nie oglądając się za siebie.

Co do Galileusza, to nazwać jego "Dialog" "dziełem życia", mógłby tylko ktoś, kto nazwałby "Boga urojonego" "dziełem życia" Dawkinsa.

Galileusz był autorem wielu ważnych prac naukowych, ale akurat "Dialog" do nich nie należy. To utwór agitatorski, publicystyczny, skierowany nie jak prace naukowe, do innych naukowców, ale wprost do plebsu i w związku z tym niemiłosiernie strywializowany i uproszczony.

Sankcje jakie spotkały Galileusza (odmawianie siedmiu psalmów raz na tydzień i cotygodniowe meldowanie się u wyznaczonego urzędnika), były na tle epoki, w której wbijanie na pal, obdzieranie żywcem ze skóry i łamanie kołem były normalnymi środkami penitencjarnymi, po prostu śmieszne, niczym dzisiaj ustne upomnienie bez wpisu do akt.

Heliocentryzm jako taki nie był nigdy zakazany. Dzieło Kopernika po wprowadzeniu poprawek nie było na indeksie, normalnie je studiowano i wykładano na wszystkich uniwersytetach katolickich, w tym w Rzymie. Reforma kalendarza, gdy ją w końcu długo po śmierci Kopernika wprowadzono oparta była o jakie podstawy teoretyczne? Oczywiście heliocentryczne

Istotne było co innego. Ani w czasach Kopernika, ani Galileusza, ani długo później, nie było absolutnie żadnych dowodów na to, ze Ziemia się faktycznie porusza, tak jak postulował to Kopernik, czyli ze heliocentryzm nie jest tylko wygodnym modelem do obliczeń, ale odpowiada fizycznej rzeczywistości.

Ówczesny system społeczny opierał się zaś m in na wierze w geocentryzm, podobnie jak dzisiejszy opiera się na wierze, że państwo wypłaci obiecane emerytury. Stąd próba gwałtownej zmiany tego paradygmatu groziła poważnymi perturbacjami społecznymi, zamieszkami, buntami, etc...

Władzom nie przeszkadzały w żaden sposób łacińskie dzieła naukowe, bo takich motłoch i ówcześni agitatorzy polityczni, ani nie czytali, ani nie rozumieli. Natomiast napisany po włosku i prostackim językiem dla prostaków "Dialog" stanowił już pewne niebezpieczeństwo, że zostanie wykorzystany przez jakiegoś kolejnego Savonarolę, czy Bruna, do wszczęcia rozruchów.



Tak to się nazywało w dokumentach. Faktycznie zaś był to odpowiednik dzisiejszego "warunku". Galileusz miał się co tydzień meldować u wyznaczonego urzędnika. Praktycznie było zaś tak, ze to ten urzędnik odwiedzał sam Galileusza, mając za zaszczyt że może przebywać w towarzystwie tak sławnej i znakomitej persony.

Lurker



Ani jedno, ani drugie nie mogło być dowodem. Pływy są wywoływane przez Księżyc, który faktycznie krąży wokół Ziemi, tak samo Księżyc też wykazuje fazy. Co prawda fazy Wenus przebiegają w inny sposób niż fazy Księżyca, bo rozmiar widocznej tarczy planety zmienia się w bardzo szerokim zakresie, ale ówczesne lunety były za mało dokładne, aby precyzyjnie zmierzyć te różnice i skorelować je z fazami, co dopiero razem wzięte dowodziłoby ruchu Wenus dookoła Słońca, a nie Ziemi.

Dowodem na ruch Ziemi, dopuszczalnym dla ludzi z XVI i XVII wieku byłaby obserwacja paralaksy gwiazd, czego dokonano jednak dopiero w wieku XIX. Dowody "z dynamiki", czyli np wahadło Foucalta, nie mogły być dopuszczone przed powstaniem tejże dynamiki jako dyscypliny naukowej, czyli przed wiekiem XVIII. Dowód ze zliczania meteorytów, bardzo prosty do przeprowadzenia, również nie był dostępny dla ludzi, którzy meteoryty uważali za zjawisko czysto atmosferyczne, tak jak np pioruny.

Bardzo hamował, ale tylko wedle racjonalisty - 90% odkryć, wynalazków, należy do naukowców stanu duchownego


Areszt czy "areszt"?
"Areszt" w pałacu, utrzymanie na koszt Kościoła, możliwość badań naukowych i publikacji.
A całą karę w postaci odmawiania psalmów przejęła zakonnica.

Czyli ten areszt nałożono, z powodu uwielbienia ceremonii jego nakładania, czy jak? Tak naprawdę to równie dobrze by go mogli nie nakładać? Nałożyli go ot tak, dla uszanowania tradycji i nie był nijak ograniczeniem?

I ten indeks to tak naprawdę to jak ten areszt, niby był, ale tak jakby go nie było? I jego nazwa to taka daleko myląca jest. Niefortunna wręcz.

Ciekawie brzmi teza, o tym, że nie było podstaw w tamtych czasach do przyjęcia heliocentryzmu. Czyli Kopernik i inni co pisali na ten temat wyssali sobie tą teorię z palca? No bo jak nie było podstaw naukowych to znaczy popełnili fantastykę.

Nawet jeśliby 100 procent odkryć naukowych było dokonanych przez duchownych katolickich, to nijak to nie dowodzi że nauka nie była hamowana przez Kościół.

I vice versa....stałe epatowanie Galileuszem nie dowodzi tezy o hamowaniu nauki przez Kościół.

Tak, to oczywiście prawda. W tym celu wymienia się również pozostałe przypadki ingerowania Kościoła w to co wolno twierdzić, badać i głosić a czego nie.

Proszę wymienić pozostałe przypadki.

Z częścią przypadków można się zapoznać w artykule http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,3367

Ledwie kilkanaście przypadków, z czego część podważono, co więcej nie ma tam dowodów, na to, że KK realnie hamował rozwój nauki. TO należy udowodnić. Potrafisz, czy na szybko poszukasz w necie przypadkowy link, żeby samodzielnie nie musieć podejmować wysiłku umysłowego? Kopiuj-wklej, bez własnej argumentacji świadczy o problemach z myśleniem analitycznym.

Przyznaj szczerze: zgłębiałeś temat, czy tylko bezkrytycznie powtarzasz zasłyszane gdzieś informacje bez wkładu własnego w postaci refleksji, czy ktoś Tobą nie manipuluje(bo brak krytycznej analizy wklejanych tekstów świadczy o łatwowierności wklejającego)?

Pilaster prosił o wymienienie przypadków. To żem uczynił.
Jak chce się moją argumentację to można poprosić. Oto dwa przykłady:
1. Kościół jedynie stawarzał nieprzychylną ( delikatnie mówiąc ) atmosferę dla głoszenia idei ( która mogła ewentualnie dać podwaliny pod jakąś z nauk ). Jak to nie hamowało nauk humanistycznych to nie wiem czemu mi się wydaje, że jednak tak.

2. Za sekcje zwłok groziły kary ( coś tam w artykule jest napisane zasądzeniu do kary  śmierci przez inkwizycję, możesz doczytać ) - a wszak sekcje zwłok to kluczowe źródło wiedzy anatomicznej tak "do podręcznika" jak i dla lekarza. Dzisiaj to się ma z niej zajęcia na pierwszym roku. Jak to nie był hamulec dla medycyny, to nie wiem jak to inaczej nazwać.


Owszem.



Nie proszono mnie o refleksję. proszono o wymienienie.


Czy masz jakieś sugestie kto mną może manipulować?

Rzecz w tym, że było to niepotrzebne. Gdyby Wenus krążyła wokół Ziemi i po epicyklu jak u Ptolemeusza, przechodziłaby przez nów dwukrotnie w trakcie jednego obiegu, ponieważ zgadzano się co do tego, że krąży ona bliżej Ziemi niż Słońce. Galileusz odkrył pełnię Wenus, co świadczyło o tym, że znajduje się wtedy po przeciwnej stronie Słońca niż Ziemia.

Jedynym sposobem na pogodzenie nauki z ideologią (i "brakiem" precesji gwiazd) było więc wprowadzenie modelu mieszanego, w którym Wenus (i Merkury) orbitują wokół Słońca orbitującego wokół Ziemi; model taki zaproponował de Brahe.

Aha, i środek epicyklu Wenus był zawsze na jednej linii ze Słońcem; tak tłumaczono fakt, że Wenus w swym widomym ruchu po niebie nigdy się od Słońca bardzo nie oddala.

Jak przystało na racjonalistę tendencyjne i przekłamane
1. Roger Bacon - osobisty konflikt z przełożonym franciszkanów skutkował przeniesieniem do Paryża na 10 lat. Po czym pod swoja kuratelę wziął go kardynał, przyszły papież Klemens IV. Po powrocie na Oksford. Po czym znów na kilka lat skazany na areszt domowy. Uwolnił go w 1290r generał zakonu Rajmund Gaefredi, Bacon ponownie wrócił na Oksford i prowadził dalsze prace badawcze.
2. Piotr z Albano - lekarz, astrolog, astrolog, przez pewien czas nadworny lekarz papieża Honoriusza IV. Cechował się nadmiernym umiłowaniem pieniędzy i ta chciwość zapewne była powodem oskarżenia go o magię. W czasie procesu popełnił samobójstwo.
3. Cecco d'Ascoli - lekarz, filozof astrolog, nadworny lekarz Karola, księcia Florencji. Oskarżony o negatywny wpływ horoskopu sporządzonego dla księcia na jego córkę i o czary.
4. Wilhelm Ocham - oskarżony o herezję teologiczną, nigdy nie zrehabilitowany.
Można tak po kolei wykazać "rzetelność" opracowania na racjonaliście, a wynika z tego jedynie wniosek, że na ogół "prześladowania" to kwestia konfliktów osobistych, herezji, a nie jakieś zamierzone tępienie nauki ze strony Kościoła.