Kolejna spiskowa teoria dziejów.

Piszę pod jednym nickiem. Jeżeli Ci się nie podoba to usuń moje konto i wykasuj posty. A nawet proszę o to skoro jesteś moderatorem, albo adminem.

Co do kolędy - po prostu mam z nią tylko niemiłe skojarzenia, może po prostu trafiałem całe życie na niemiłych księży.

Jeszcze raz proszę administratora o usunięcie mojego konta i usunięcie moich postów.
Nie zamierzam zniżać się do poziomu wystawiania tak absurdalnych oskarżeń.

Niech zgadnę:
Zamiast głaskać po główce to wypominali, że w kościele Cię nie widać na Mszy Świętej i do sakramentów nie przystępujesz.

Pudło. Jestem w Kościele dużo częściej niż tradycyjny Katolik. Udzielam się we wspólnocie katolickiej itp.
Co z tego jeśli księża nie lubią świeckich w Kościele. Może nie lubią niepokornych .

Jakoś nie spotkałem księży, którzy nie lubią świeckich w Kościele. Natomiast skoro spudłowałem, to zdradź nam ten prawdziwy powód, dla którego nie lubisz wizyt duszpasterskich. Już bez owijania w bawełnę i haseł w postaci "mam złe skojarzenia".

Ciekawa teoria. Kościół bez świeckich nie może funkcjonować. Niepokornych tzn? jak się to objawia?

To ich nie wpuszczaj i kopert im nie dawaj.


Wszystkich postów użytkownika z forum nie usuwamy ale konto można usunąć tutaj, na dole po prawej:
https://moja.wiara.pl

Ale nie w tej postaci co koleda w Polsce. To jest ewenement w skali swiatowej.

Wiki tak pisze o koledzie jako o wizycie duszpasterskiej:
„W Kościele katolickim wizyta taka wymuszona jest prawem kanonicznym”.

No coz, ten kto to pisal mial duze poczucie humoru albo jest ignorantem
A swoja droga nie dziwie sie reakcjom ludzi na kolede. Pomijam juz sprawe pieniedzy.

Jesli w wielu parafiach ksiadz musi obejsc 20-30 rodzin (a zdarza sie ze wiecej) w jedno popoludnie to nie dziwota, ze jest to negatywnie odbierane przez ludzi.

Bo co to za wizyta duszpasterska trwajaca 10-15 minut? Jesli jeszcze trafi sie na ksiedza-urzednika, ktory tylko uzupelni kartoteke, zruga tych co nie chodza do kosciola albo zyja „na kocia lape” to pozniej nie ma co oczekiwac entuzjazmu ludzi na wiesc o ksiedzu chodzacym po koledzie.

Dokładnie.
Pieniądze to pryszcz, ale takie krótkie wpadniecie, uzupełnienie kartoteki i zwrot do drzwi....w tym roku to ksiądz nawet "zapomniał" podać krucyfiks do ucałowania....niestety nie budzi entuzjazmu.

Próbowaliście kiedykolwiek zagadnąć księdza przy okazji tej wizyty? Powiedzieć co wam leży na wątrobie? Może jedynie siedliście w pokoju i czekaliście aż sobie pójdzie?

Próbowałam, ba nawet kilku księży skorzystało z zaproszenia do wypicia kawy czy herbaty (jeden zjadł posiłek) - zależy indywidualnie od księdza.
Jeden zauważy człowieka, inny liczy tylko czas.
W mojej parafii może do "odfajkowywania" kolędy przyczynił się zwyczaj wprowadzony od paru lat - księdza poprzedzają ministranci, którzy przy okazji zbierają datki na potrzeby ministrantów.
Gdyby księża pozwalali sobie na dłuższe pobyty w kolejnych mieszkaniach zmuszaliby tym ministrantów do wyczekiwania na nich u sąsiadów, lub na klatce schodowej.

jak nie chce to dawać nie musi. kiedyś znajomemu było potrzebne zaświadczenie i chcą od niego pieniądze przecież to kościół. ale przychodząc po zaświadczenie idziesz jak do urzędu i skończył temat.

A spróbuj to nie "musi", to cała wieś będzie o tym "trąbić", ze wstydu nie wytrzymasz, pójdziesz i zaniesiesz ostatni grosz. Leków już nie wykupisz.

Jakiś czas temu w niemieckim kościele: jeden niemiecki ksiądz po latach odchodzi na zasłużoną emeryturę. Przy tej okazji wygłasza dłuższe kazanie, m.in. nawiązując do tego, jak to "drzewiej bywało".

I tu siurpryza. Kiedyś i tutaj księża w okresie po - noworocznym zwiedzali parafię, odwiedzali wiernych, każdego w ich domu. Dziś ten zwyczaj jest zarzucony (za to są odwiedziny "trzech króli" i zbierane są datki na dobroczynne cele), niemniej taki zwyczaj istniał też tu. Opis, choć skrótowy, pasował jak najbardziej do kolędy.

Jeszcze jeden epizod mi się przypomniał. Dawno temu, małżeństwo na dorobku, mieszkanko na miarę możliwości, pierwsze dziecko. I kolęda, obrazek (zawsze ten sam , chociaż ładny ), modlitwa. Na koniec koperta, też na miarę możliwości. Ksiądz uśmiechnął się, jak to miał w zwyczaju i wywiązał się taki dialog:

- Czy to jest datek na jakiś konkretny cel?
- Nie.
- Czyli ja mogę przeznaczyć te pieniądze na taki cel, jaki uznam za słuszny?
- No, tak.
- I wy nie będziecie protestować przeciw temu, niezależnie od tego, na co je przeznaczę?
- Ależ oczywiście!
- No to ja przeznaczam te pieniądze na wsparcie waszej rodziny.

I tak zostaliśmy z naszą kopertą i przemiłym wspomnieniem.