Nie wiem co według ciebie jest w Lumen Gentium i ile po twojemu Chrystus ustanowił kościołów, ale przyznam, że niczym już mnie nie zaskoczysz.
Pozwól, że zostane przy nauce katolickiej.

To mam prośbę. Poniżej zacytowałem ten punkt konstytucji Lumen Gentium. Podkreśl w nim ten fragment, w którym zapisano, że jest więcej niż jeden Kościół:

KK 15. Co zaś się tyczy tych ludzi, którzy będąc ochrzczeni noszą zaszczytne imię chrześcijan, ale nie wyznają całej wiary lub nie zachowują jedności wspólnoty (communio) pod zwierzchnictwem Następcy Piotra, to Kościół wie, że jest z nimi związany z licznych powodów. Wielu bowiem jest takich, którzy mają we czci Pismo święte, jako normę wiary i życia, i wykazują szczerą gorliwość religijną, z miłością wierzą w Boga Ojca wszechmogącego i w Chrystusa Syna Bożego, Zbawiciela, naznaczeni są chrztem, dzięki któremu łączą się z Chrystusem, a także uznają i przyjmują inne sakramenty w swoich własnych Kościołach czy wspólnotach kościelnych. Wielu z nich posiada również episkopat, sprawuje Świętą Eucharystię i żywi nabożeństwo do Dziewicy Bogarodzicielki. Dochodzi do tego łączność (communio) w modlitwie i w innych dobrodziejstwach duchowych, a co więcej, prawdziwa jakaś więź w Duchu Świętym, albowiem Duch Święty przez swe łaski i dary wśród nich także działa swą uświęcającą mocą, a niektórym spośród nich dał nawet siłę do przelania krwi. Tak oto we wszystkich uczniach Chrystusowych Duch wzbudza tęsknotę i działanie, aby wszyscy, w sposób ustanowiony przez Chrystusa, w jednej trzodzie i pod jednym Pasterzem zjednoczyli się w pokoju. Aby zaś to osiągnąć, Kościół - Matka modli się ustawicznie i trwa w nadziei i rozwija działalność, a synów swoich zachęca do oczyszczenia się i odnawiania, żeby znamię Chrystusa jeszcze mocniej jaśniało na obliczu Kościoła.

A nauka katolicka głosi: co sie zaś tyczy tych ludzi, którzy będąc ochrzczeni noszą zaszczytnie imię chrześcijan, ale nie wyznają całej wiary, lub nie zachowują jedności wspólnoty pod zwierzchnictwem Następcy Piotra, to Kościół wie, że jest z nimi związany z licznych powodów.
Wielu bowiem jest takich, którzy mają we czci Pismo święte, jako normy wiary i życia i wykazują szczerą gorliwość religijną, z miłością wierzą w Boga Ojca wszechmogącego i w Chrystusa Syna Bożego, Żbawiciela, naznaczeni są chrztem dzięki któremu łączą sie z Chrystusem, a także uznają i przyjmują inne sakramenty w swoich własnych KOŚCIOŁACH., czy wspólnotach kościelnych.
Lumen Gentum KK 15.
Kościół jest jeden Chrystusowy, stanowi jeden Lud Boży, niezależnie jakie przyjął formy liturgiczne lub nazwy.

Przeczytaj jeszcze raz to, co zacytowałeś, ale tym razem ze zrozumieniem, a nie jedynie w poszukiwaniu uzasadnieniu swoich tez.

Nie wnikając w meritum - Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen Gentium” – konstytucja, czyli dokument teologiczny najwyższej rangi doktrynalnej uchwalony 21 listopada 1964 roku przez sobór watykański II. - cytat za wikipedią. Więc Lumen Gentium jest nauką katolicką.

Jeszcze tylko ostatnia uwaga w coraz bardziej archaicznej sprawie.

@Val, wydaje mi się (na ile mogę się zorientować z krótkiej i wyrywkowej obserwacji), że Soul nie zgadza się z wierzącymi w kwestiach "jak to świat zbudowany jest" (np. pochodzenie zjawisk uznawane za nadprzyrodzone), ale nie akceptuje postawy polegającej na potępianiu kleru tylko dlatego, że jest klerem. Także jeśli tematem dyskusji nie jest rozważanie prawdziwości/fałszywości słów Kościoła na tematy fundamentalne, to nie widzi potrzeby obnoszenia się wszem i wobec ze swoimi poglądami.
Ja w takiej postawie nie widzę niczego złego.

To, że wierzący w dane bóstwo chcą widzieć boski monopol, to wiedziałem, ale dziś pierwszy raz się spotykam z tym, że członkowie jakiegoś Kościoła uznają go za jedyny Kościół. O ile z pierwszą tezą trudno polemizować (wszak to tylko i wyłącznie kwestia wiary), to w drugiej sprawie poruszamy się w świecie twardych faktów. A fakty mówią to, że Kościołów jest więcej niż jeden.

Wiem co zacytowałam - Kościół Chrystusowy jest, a jedynie ludzie podzieli się.
- prawosławni utrzymują, ze tylko oni kultywują Tradycję Apostolską, a KK odłączył się,
- protestanci zaś, głoszą iż oni powrócili do prawdziwego Kościoła Apostolskiego,
- katolicy uznają ciągłość tylko KK, a Kościoły prawosławne i protestanckie zbłądziły.
A Chrystus patrzy na swych wyznawców ze smutkiem, którzy wszyscy pospołu wyznają: wierzę w jeden święty, powszechny i apostolski Kościół - bez dodawania katolicki, protestancki, prawosławny.

Tak dla Twojej informacji:

Słowo "katolicki" oznacza "powszechny".

Wiem, co nie zmienia faktu, że prawosławni i protestanci pozostają poza Kościołem Chrystusowym.
http://www.deon.pl/religia/duchowosc-i- ... sciol.html

Zgubiłam wyraz - prawidłowo winno brzmieć Wiem, co nie zmienia faktu, że prawosławni i protestanci NIE pozostają poza Kościołem Chrystusowym.

Alus, chyba nie przeczytałaś dokładnie tego fragmentu konstytucji, który przytoczyłaś. Podkreślę Ci coś:

KK 15. Co zaś się tyczy tych ludzi, którzy będąc ochrzczeni noszą zaszczytne imię chrześcijan, ale nie wyznają całej wiary lub nie zachowują jedności wspólnoty (communio) pod zwierzchnictwem Następcy Piotra, to Kościół wie, że jest z nimi związany z licznych powodów.

"Jest z nimi związany", a nie "są oni w Kościele".

Czy tylko KK jest Kościołem Chrystusowym?

Trzecie pytanie: Dlaczego zostało użyte wyrażenie „trwa w (subsistit in)", a nie po prostu forma werbalna „jest"?

Odpowiedź: Użycie tego wyrażenia, które oznacza pełną identyczność Kościoła Chrystusowego z Kościołem katolickim, nie zmienia doktryny o Kościele, a swoją prawdziwą motywację znajduje w tym, że jaśniej wyraża fakt, iż poza jego organizmem znajdują się „liczne pierwiastki uświęcenia i prawdy", „które jako właściwe dary Kościoła Chrystusowego nakłaniają do jedności katolickiej"11.
„Dlatego Kościoły i Wspólnoty odłączone, choć w naszym przekonaniu podlegają brakom, wcale nie są pozbawione znaczenia i wagi w tajemnicy zbawienia. Duch Chrystusa nie wzbrania się przecież posługiwać nimi jako środkami zbawienia, których to moc pochodzi z samej pełni łaski i prawdy, powierzonej Kościołowi katolickiemu"12.

Czwarte pytanie: Dlaczego Sobór Watykański II przypisuje imię „Kościołów" Kościołom wschodnim odłączonym od pełnej komunii z Kościołem katolickim?

Odpowiedź: Sobór chciał pozostać przy tradycyjnym użyciu tej nazwy. „Skoro więc Kościoły te mimo odłączenia posiadają prawdziwe sakramenty, szczególnie zaś, na mocy sukcesji apostolskiej, Kapłaństwo i Eucharystię, dzięki którym są dotąd z nami złączone najściślejszym węzłem"13, zasługują na imię „Kościołów partykularnych czy lokalnych"14 i są nazywane Kościołami siostrzanymi katolickich Kościołów partykularnych15.
„Dlatego przez sprawowanie Eucharystii Pańskiej w tych poszczególnych Kościołach buduje się i rozrasta Kościół Boży"16. Ponieważ, jednak, komunia z Kościołem katolickim, którego widzialną Głową jest Biskup Rzymu i Następca Piotra, nie jest jakimś zewnętrznym uzupełnieniem Kościoła partykularnego, ale jednym z jego wewnętrznych elementów konstytutywnych, oznacza to, że sytuacja Kościoła partykularnego, w której pozostają te czcigodne Wspólnoty chrześcijańskie, naznaczona jest – niemniej – brakiem17.
Z drugiej strony pełnia powszechności Kościoła, rządzonego przez Następcę Piotra i Biskupów w komunii z nim, z powodu podziału chrześcijan, natrafia na przeszkodę w jej pełnym urzeczywistnianiu się w historii18.

Piąte pytanie: Dlaczego dokumenty Soboru i późniejsze wypowiedzi Magisterium Kościoła nie przypisują tytułu „Kościoła" Wspólnotom chrześcijańskim powstałym w wyniku Reformy XVI wieku?

Odpowiedź: Dlatego, że, według doktryny katolickiej, te Wspólnoty nie posiadają sukcesji apostolskiej w sakramencie Święceń, przez co brakuje im koniecznego elementu konstytutywnego do bycia Kościołem. Wspomniane Wspólnoty kościelne, które, szczególnie ze względu na brak kapłaństwa sakramentalnego, nie zachowały właściwej i integralnej rzeczywistości Misterium euchrystycznego19, według nauki katolickiej nie mogą być nazywane „Kościołami" we właściwym tego słowa znaczeniu20.

http://www.fidelitas.pl/1806.html


Oczywiście. Jednak interpretacja niektórych osób odbiega od zamierzonej. Ale nie dziwie się im, nie łatwo się czyta te dokumenty i trzeba dużo wysiłku, żeby właściwie je odczytać. Problem tkwi w tym, że niektórzy (nie)świadomie widzą w nich to czego tam nie ma, żeby jak to ujął Yarpen_Zirgin, uzasadniać swoje tezy.

"Ojcowie Kościoła dostrzegli, że inne Kościoły chrześcijańskie są miejscem działania ducha Świętego, że są wspólnotami, w których ludzie mogą dojść do zbawienia. Owszem, Kościół Katolicki - jak wyraża Konstytucja o Kościele - żyje świadomością, że tylko on sam w pełni realizuje wszystkie wymagania Ewangelii. Natomiast Kościoły: prawosławne czy ewangelickie realizują je w sposób jakby niepełny. Zatem KK nie może powiedzieć wszystko co Chrystusowe mieści się we mnie; wszystko co Chrystusowe jest w moim posiadaniu. Musi powiedzieć, że wiele elementów Kościoła Chrystusowego jest realizowanych autentycznie poza nim w Kościołach prawosławnych czy protestanckich.

Realnymi Kościołami są Kościoły: katolicki,, prawosławny, ewangelickie. Wszystkie one nawiązują do samego Chrystusa, Jego wymagań, Jego Słowo mają za Konstytucję, [b]Są one Kościołami Chrystusowymi na tyle, na ile rzeczywiście realizują myśl Chrystusa. Jednak Kościoła Chrystusowego nie można uważać za jakiś byt idealny. Nie istniej on poza historycznymi Kościołami chrześcijańskimi. Należy go rozumieć jako sumę tych wymagań, które Chrystus stawiał swojemu Kościołowi.]: sumę tych wartości, które chciał mieć w swoim Kościele, a które nie realizują się nigdy w pełni. realizują sie one w konkretnych wspólnotach historycznych, które nazywają się Kościołami, które chcą spełniać wolę Jezusa Chrystusa",ks. prof. dr hab A. Zuberbier "Dzieci soboru zadają pytania".
Jestem "dzieckiem soboru", dlatego nie pysznię się, że jako katoliczka przynależę do "jedynego katolickiego Kościoła Chrystusowego".