Czy według was istnieje prawdziwa miłość między osobami jednej płuci? Jeżeli nie to jak możemy nazwać to uczucie? dziś nad tym myślałem i ciekawi mnie wasze zdanie

Miłość przyjaźni.
Przyjaźń.
Nie jakieś koleżeństwo...
Oczywiście, jeśli masz na myśli miłość bez erotyzmu.

chodziło mi raczej o ludzi którzy są ze sobą w związku

Z tego, co zdołałem zaobserwować - a przez ostatnich kilka miesięcy zdarzyło się - geje zachowują się jak chłopcy przed okresem dojrzewania + doznania płynące z drażnienia okolic genitalnych. Wszystkie relacje wynikające z bycia człowiekiem dojrzałym w ogóle u nich nie istnieją. Ich miłostki to chłopięce fascynacje, ich przyjaźnie to przyjaźnie dzieci. Są drażliwi jak dzieci, niezdolni do wybaczenia a lojalność, wynikająca z głębszych więzi społecznych, nie dotyczy ich intymnych relacji.
Są też głęboko nieszczęśliwi, bo jednocześnie są dojrzałymi ludźmi, pragnącymi głębi intymnych relacji i niezdolni do ich osiągnięcia. Wszystko to usiłują zagłuszyć promiskuityzmem.

Czyżby to stwierdzenie że mężczyzna jednak nie potrafi kochać było prawdziwe?

Czemu nie?
Milosc jest slowem zbiorczym. Sa jej rodzaje. Prawdopodobnie milosc "pedala". kochajacego adoptowanego syna, bedzie inna od tej do partnera zyciowego. O tym sie nie dowiemy. Jestesmy panstwem katolickim.

Mozliwe, ja nie obracam sie w twoim srodowisku ( ), ale w tym moim zauwazylem te same objawy u "panien na wydaniu".

To zdanie gejow, czy zawodowa obserwacja?

Miłość braterska, milość do blizniego, przyjazń.... jak najbardziej tak. Ale pytasz o związki. W związkach jest miłość oblubieńcza zarezerwowana przez Boga tylko dla kobiety i mężczyzny. Dlatego ta relacja miedzy np. gejami nie jest miłością. Miłość pochodzi od Boga, natomiast kiedy dwóch facetów obcuje ze sobą (nie tylko seks) jak kobieta z męższczyzną, nie jest to miłością tylko grzechem ciężkim.

Zwiazek jest powiazaniem. Sa ludzie kochajacy swoje zwierzeta. Tobie jak zwykle chodzi o seks. A gdybym zakochal sie w slonicy i kupil sobie drabine? Pewno bys ja pozwolil kochac, pod warunkiem objasnienia na co mi drabina.

Istnieje, znam przykłady w moim otoczeniu.

Tyle że oni pozostają w tym stanie na zawsze
Wszystko zależy od tego, jak głęboko pogrzebiesz im w duszy. Geje starają się podtrzymać iluzję swobody i radości. Nic dziwnego. Przecież inaczej ich sytuacja byłaby nie do wytrzymania.

Geje (i lesbijki też) różnią się anatomią mózgu od heteroseksualnych mężczyzn i kobiet [Kopalnia Wiedzy]. Pytanie wobec tego, jakich mężczyzn masz na myśli: homo czy heteroseksualnych?

Też mi opowiadano o takich przypadkach. Stanowią one budzące nadzieję wyjątki. Toteż wielu gejów szuka, często latami, trwałego związku. Najczęściej nic z tego nie wychodzi, albo taki związek w końcu się rozpada.
Jeżeli jednak, mówiąc o trwałości związku, będziemy porównywać go do przeciętnej długości związku heteroseksualnego (około 15 lat), to, poprawcie mnie, proszę, 71% par homoseksualnych wiąże się ze sobą na ok. 8 lat¹. Oczywiście można i owe 8 lat uważać za trwały związek (bo wszystko zależy od przyjętego kryterium trwałości), dzięki czemu będzie można mówić o trwałych homoseksualnych związkach...
_____________

1. Tak przy okazji, warto przemyśleć inny problem: Ponieważ wychowanie dziecka wymaga minimum 15 lat, zezwolenie parom homoseksualnym na adopcję to prosta droga do tworzenia dysfunkcji wychowawczych.

Mam na myśli ogólnie mężczyzn, ponieważ coś w tym jest. To że mężczyzna musi nauczyć się miłości, podczas gdy kobieta ma to jakby wrodzone. Mężczyzna kocha bardziej ciałem, kobieta duszą. W relacji z kobietą, meżczyzna, jeśli chce, może zyskać ten dodatowy wymiar, starając się dla niej, i starając się rozeznać jej uczucia, w miarę czasu jego miłość może być głębsza i bardziej dojrzała, ponieważ coś otrzymuje od kobiety, coś czego on sam nie posiada w swojej męskiej naturze. Albo posiada zbyt mało, a z odpowiednią kobietą to może rozwijać się, stać się bardziej dojrzałe.

Natomiast tam gdzie w związku są dwaj mężczyzni to można sobie wyobrazić że buzuje testosteron, seks. I chyba na tym najbardziej opierają się związki gejów.
Jeśli chodzi o lesbijki, one potrafią darzyć siebie namiętnym uczuciem, bardziej głębokim, gdzie nacisk na seks nie jest najważniejszy, ale czasem jak one same to zauważają ich miłość może nabrać cech bardziej siostrzanych. To chyba szczególnie tam gdzie dwie lesbijki w związku są femme, czyli kobiece, natomiast tam gdzie jedna jest kobieca a druga butch, wtedy ta relacja przypomina bardziej heteroseksualny związek i być może jest nieco inaczej.



Te związki są mniej trwałe ponieważ nie ma tego spoiwa jakim jeste małżeństwo lub dzieci. Jeśli chodzi o wychowywanie i posiadanie dziecka przez parę homoseksualną to mam co do tego mieszane uczucia.

Nie potrafię sobie samego siebie wyobrazić jako lesbijkę, więc wolę opierać się na badaniach naukowych.

Jeżeli przez prawdziwą miłość rozumiemy taką jaka występuje pomiędzy osobami heteroseksualnymi, to odpowiedź jest pozytywna. Jedyną różnicą jest to, że ze związku takiego nie mogą powstać dzieci a tym samym nie ma tzw. spoiwa które trzyma parę po wygaśnięciu uczucia. Mogę tym samym postawić własną hipotezę: statystycznie takie związki będą rozpadać się częściej, jednak miłość pomiędzy osobami jest taka jak u par heteroseksualnych.

Można wiedzieć na czym opierasz swoją wypowiedź?

Na tym samym co ty. Jedynie własna obserwacja.
Zakładam, że jesteś katolikiem. Nie sądzisz, że patrząc przez pryzmat opinii kościoła, stawiasz homoseksualistów w czarnym świetle? Mówisz, że średni związek pary heteroseksualnej trwa 15 lat. Nie uważasz, że może on być jedynie prowadzony ze względu na dziecko lub presję wywołaną wiarą (jedno małżeństwo na zawsze, ewentualnie możliwe stwierdzenie nieważności). Homoseksualiści są niemalże wyklęci przez kościół. Są pokazywani jako osoby dysfunkcyjne w tak straszliwym stopniu jakby mieli najgorsze możliwe upośledzenie. Dla homoseksualistów nie istnieje presja wywołana przestrzeganiem zasad kościoła (jako, że nie dotyczą one ich).

Poza tym na jakiej podstawie sądzisz, że geje udają swoje szczęście.
Sam nigdy nie trwałem w działaniach na które miałem wpływ a mnie unieszczęśliwiały. Moim zdaniem otoczka radości nie jest udawana. W sumie to nawet po co udawać. Skoro byłoby im tak źle być gejem to przecież nie muszą na siłę szukać partnera. Te szczęście to zwyczajne zauroczenie jakie obecne jest u każdej pary bez względu na orientację i płeć.

Pytam się teraz, czym gorszy jest ośmioletni związek pary homoseksualnej którą trzyma ze sobą jedynie miłość od piętnastoletniego związku heteroseksualistów którzy mogą być ze sobą jedynie ze względu na czynniki wyżej wymienione.
Tym samym życzę więcej tolerancji dla bliźniego swojego. To jak się z mojego ateistycznego punktu widzenia zdaje jest chyba jedną z nauk tego konkretnego Boga.

Pozdrawiam