1265 Chrzest nie tylko oczyszcza ze wszystkich grzechów, lecz także czyni neofitę "nowym stworzeniem" (2 Kor 5, 17), przybranym synem Bożym, który stał się "uczestnikiem Boskiej natury" (2 P 1, 4), członkiem Chrystusa, a z Nim "współdziedzicem" (Rz 8, 17), świątynią Ducha Świętego.

Pismo Swiete nie mowi o chrzecie niemowlat, chrzest nalezy przyjmowac swiadomie jest to wybranie zycia z Jezusem Chrystusem a za tym ida rozne obowiazki w Bozej milosci.

Tak na Wschodzie jak na Zachodzie praktykę udzielania Chrztu dzieciom uważa się za normę niepamiętnej tradycji. Orygenes, a po nim św. Augustyn uważali tę praktykę za "tradycję przejętą od Apostołów". Chociaż pierwsze wyraźne świadectwa pochodzą z drugiego wieku, to jednak żadne z nich nie przedstawia Chrztu dzieci jako czegoś nowego. Św. Ireneusz, obok innych, uważa za oczywiste i zgodne z tradycją wyliczanie wśród ochrzczonych "niemowląt i dzieci", razem z dorastającymi, młodzieńcami i starcami. Najstarszy z Obrzędów, pochodzący z początku III wieku, nazywany Tradycją Apostolską, zawiera taki przepis: "Chrzcijcie najpierw dzieci: wszystkie, które mogą mówić we własnym imieniu, niech same to czynią; jeśli natomiast chodzi o te, które nie mogą jeszcze mówić we własnym imieniu, niech mówią za nich rodzice albo ktoś z ich rodziny". Natomiast św. Cyprian, uczestnicząc w Synodzie Biskupów Afrykańskich, oświadcza, że "żadnemu narodzonemu człowiekowi nie należy odmawiać miłosierdzia Bożego i łaski". Dlatego też wspomniany Synod, stwierdzając, że "wszyscy ludzie są równi", niezależnie od wielkości i wieku, uznał za zgodne z prawem "udzielanie Chrztu w drugim lub trzecim dniu po narodzeniu".

Tak twierdzą protestanci.

Ja jestem zdania że każde dziecko powinno być ochrzczone a dopiero jak będzie dorosłe może podejmować decyzje dotyczące swojej wiary

Tak na prawdę, to dziecko nigdy nie podejmuje decyzji co do swojej wiary. To decyzja rodziców/opiekunów. Rodzice, którzy wyznają chrzest w wieku świadomym także wychowują dzieci w wierze i przygotowują dziecko do chrztu.

Rodzice, którzy zostawiają sprawę decyzji co do chrztu dziecku (czyli ani nie chrzczą dzieci, ani nie wychowują w wierze i do chrztu nie przygotowują) tak na prawdę szukają alibi, przerzucając ciężar decyzji, odpowiedzialności umywają po prostu ręce. To tak jakby dziecku powiedzieli: wychowuj się samo.

No proszę... metodyści mają w niektórych sprawach zdrowe podejście

Ogon rację ma. Chrzest, gdy wiarę wyznają rodzice w imieniu dziecka jest zobowiązaniem. Chrzcząc rodzice dają szansę dziecku. Przyjęcie Łaski Uświęcającej jest tym lepsze, im wczesniejsze. A póxniej, niestety, każdy może Boga odrzucić. Bóg wyraził na to zgodę dając wolną wolę.
Jednak trudno sobie wyobrazić, aby ktoś wychowany z dale od jakichś wartości, nagle zechciał je przyjąć. Czy ktoś wychowany w przez zwierzęta w dziczy będzie mógł świadomie przyjąć jakieś obywatelstwo z chwilą osiągnięcia prawnie wskazanego wieku.

Jezus Powiedzial, ``uwierzysz daj sie ochrzcic``(...)

Chrzest oznacza nawrocenie sie do wiary w Jezusa Chrystusa i jJego nasladowanie, swiadome zycie w Milosci Bozej.

Tak konczy sie wprowadzanie obrzedow niezgodnych z Pismem Swietym.

A ochrzczeni w wieku doroslym to zywcem do nieba ida?
W Pismie sw wielu spraw nie ma wyraznie powiedzianych. No ale wiara w litery, a nie w Objawienie konczy sie czesto na manowcach.