I w tym właśnie problem Putina - on potrzebuje czasu, a jednocześnie czas działa na jego niekorzyść. Dlatego się miota bez sensu. Chyba, że jest w tym jakiś ukryty plan, ale ja go nie widzę.

Jest jeszcze taka sprawa, że 25 maja odbędzie się na Krymie "referendum". Kibolstwo rosyjskich wojsk można odczytać jako część swoistej "kampanii referendalnej", którą Rosja prowadzi tam już od jakiegoś czasu:



Putin prawdopodobnie liczy na to, że wynik referendum - jak wszyscy sądzą, korzystny dla Rosji, choć ja bym nie wykluczał niespodzianki, wciąż uważam, że te wszystkie "demonstracje obywatelskie" itp. to ustawki dyrygowane z Moskwy - stanie się dla niego kartą przetargową w negocjacjach, do których usilnie dąży Rosja. Paradne jest swoją drogą to, że Rosja chce negocjować "rozwiązanie konfliktu", który sama, z własnej woli, bez niczyjej prowokacji, wywołała, którego nikt poza nią nie chciał i którego, de facto, nikt poza nią nie prowadzi (Ukraińcy wciąż nie dają się prowokować, naprawdę, należy im się wielkie uznanie za postawę od początku kryzysu). Ale to też jest element taktyki - jeden z brytyjskich komentatorów napisał, że największym błędem Zachodu będzie dopuszczenie Rosji do współdecydowania o Ukrainie, bo właśnie o to Rosji chodzi. Oczywiście, referendum będzie problemem dla samej Rosji, o czym już wiele razy wspominano - ciekawe, który zbuntowana rosyjska republika jako pierwsza zażąda takiego samego referendum? Ale nie wygląda na to, by ktoś z ruskiej wierchuszki widział dziś tak odległy horyzont..

Tymczasem posyłają nam AWACSa - wiecie, ten samolot z talerzem radarowym. Będzie latał nad Polską i Rumunią.

Echem. Jeszcze uwaga do pilastra odnośnie Ukrainy sięgającej do Powołża. Nie powiem, że taka wizja mi się nie podoba, ale raczej jest niemożliwa do realizacji. W Europie istnieje milczące porozumienie co do tego, że granic powojennych się nie rusza (chodzi, rzecz jasna, głównie o Niemcy i Polskę). Dlatego Ukraina pozostanie w takich granicach, jakie ma. Owszem, strefę wpływów może rozciągnąć aż po Ural. : ] Ale nie granice.

Łejery, ale się w tych ruskich głowach gotuje.

Taki był pierwotny plan, ale został znacznie przyśpieszony, najpierw na 30 marca, a potem na 16 marca, kiedy Putin zrozumiał, że czas mu się skończył.

Ten pośpiech tłumaczy też fakt, że nie zdążył Putin poinformować o tym swoich sprzymierzeńców z PIS i nadal podają oni nieaktualną datę.



Po to się właśnie liczy glosy, żeby nie było żadnych niespodzianek i głupich wpadek.

Ergo



Po pierwsze mowa przecież o "kształcie rzeczy przyszłych" (nb polecam tą książkę, film też niezły), po drugie zasada się załamie, jeżeli sami mieszkańcy danego terytorium będą o to zabiegać i nie będzie nikogo, kto by protestował. Zresztą jest już precedens w postaci Kosowa.

Właśnie, Kosowo. Krymski "parlament" przed chwilą ogłosił niepodległość na takiej zasadzie...

Dzisiaj rano czytałem, że wg OBWE referendum to będzie nielegalne. Tak więc zostawiono sobie otwartą furtkę.

Podsumowałem swoje stanowisko w postaci artykułu

Krym Kremlowi oko wykole

Przeczytałem ze smakiem.

A teraz popatrzcie na to (MARIEL, hop, hop!):

Będą to powtarzać tyle razy, aż stanie się to prawdą

Robi się nieciekawie. Punkt 13. Rezolucji Parlamentu Europejskiego w sprawie Krymu i Ukrainy:

Nie twierdzę, że takie głosy się nie pojawiają, chodziło mi raczej o to, że nie mają one realnego oparcia w rzeczywistości. Dzisiaj coś takiego nie przeszłoby, za dużo między narodami się wydarzyło (złego), jakkolwiek dzisiejsze stosunki nie byłyby poprawne tamte realia nie wrócą. Podejrzenia pana Jakymenki i innych biorą się pewnie z tego, że mierzą swoją miarą (Rosja tęskni za dawną pozycją supermocarstwa, to na pewno Polska ma tak samo).
Nie mam siły/czasu/ochoty podążać za każdym pomysłem, który się we łbie zrodzi, ale dość łatwo przychodzi myślącemu Słowianinowi przejrzeć co w innej słowiańskiej duszy się dzieje ;)

A pewnie. : ) Przecież wprost tutaj pisałem, że Rzplita odrodzi się jako frakcja niezależnych państw w łonie Unii, bo sama geografia to wymusi.


Ja tą przelaną krwią nie żyję.

Wiem, ale wciąż żyją ludzie, których bliscy w tych konfliktach poginęli. I nieraz mam przykre wrażenie, że niektórzy z nich muszą naturalnie wymrzeć, by dało się budować nowe nie zatrute zaszłościami relacje. Na razie to rozdrapywanie ran wciąż trwa, nie mówię że trzeba zapomnieć (to też nie byłoby dobre), ale... Może na przykładzie:

Jakieś 10 lat temu byłam z objazdówką na Ukrainie, przewodnikiem był 60-letni pan (Polak), który dosłownie (gdyby nie nasze protesty) ciągałby nas tylko w te miejsca, gdzie polska krew była przelana jednocześnie cały czas podkreślając, by nie reagować na prowokacje Ukraińców (bo rzekomo zdarzało się, że rzucali coś na ziemię, pusty portfel, cokolwiek, a gdy ktoś z wycieczki schylał się by podnieść i oddać podnosili larum, że Polak złodziej).

No nie da się z takim nastawieniem nic zbudować po prostu.