"...Gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze...'' jak to rozumieć? jak to odbierać? proszę o opinie.

Pozdrawiam.

A Ty, co o tym myślisz?

Nie mam wyrobionego zdania, interpretuje to na wiele sposobów, ciężko mi jest to zrozumieć dlatego pytam was o opinię.

pozdrawiam

Ten, dla którego skarbem jest Bóg i swe zbawienie, będzie trwał przy Bogu.
Kto upatruje skarb w dobrach doczesnych, poświeci swe życie dla pomnażania i gromadzenia.
Podobnie w innych dziedzinach życia.

a jedno nie może iść w parze z drugim?

Trudne i raczej niewykonalne...Jezus odniósł się do takiej opcji nie można dwu panom służyć: Bogi i mamonie.

Jak poprzednicy - tam gdzie jest to co dla mnie naprawdę ważne np firma, rodzina, wiara, temu poświecę się bez pamięci. Czym innym jest mieć firmę i dbać o nią, ale wyżej cenić zasady moralne, rodzinę, czy wiarę, a czym innym jest dla firmy poświęcić wszystkie zasady, życie rodzinne, czy zapomnieć o Bogu. Moim zdaniem nie o to chodzi aby dosłownie być biednym, lecz aby nie ulegać bogactwu i nie poświęcać się mu. To nie jest tylko jedni zdanie jakie zacytowałeś. Wcześniej masz również wskazówki. Chodzi zatem o to aby przede wszystkim swoją uwagę skierować na te dobra które są niezniszczalne i przydatne na zawsze, a nie na dobra doczesne, które nie tylko marnieją, ale mamy je tak długo jak żyjemy i tylko na te ziemi. Jest przypowieść gdzie bogaty młodzieniec pyta Jezusa co ma zrobić aby osiągnąć życie wieczne. Młodzieniec zapytał o bardzo konkretną rzecz, nie pytał o to jak być dobrym, jak być szczęśliwym, jak pomagać innym, ale właśnie o to co on ma zrobić dla osiągnięcia wieczności. Odchodzi smutny, bo Jezus mówi mu aby sprzedał co ma i rozdał ubogim [Mt 19, 16-22]. Na tej samej zasadzie każdy z nas dziś może zapytać czego mu brakuje i usłyszy, aby wyrzucił/sprzedał swoją muzykę, komputer, firmę, nałogi itp bo one przeszkadzają w osiągnięciu życia wiecznego. Gdyby młodzieniec nie był tak przywiązany do luksusu i bogactwa, pewnie Jezus nic by nie powiedział, bo nie mamy być biedni "bo tak", ale raczej oderwać się od swoich zniewoleń. I w gruncie rzeczy nie jest to dziwaczne oczekiwanie ze strony Boga, bo to nam wyjdzie na dobre, to jest właściwie jedyna sensowna opcja na sukces.

Albo przywiązujesz się do tego co materialne albo do tego co duchowe. Prawdziwy skarb jest dla wszystkich w niebie więc najlepiej gdy ktoś skupia się przede wszystkim na nim, gdyż to jest prawdziwym celem każdego człowieka(nawet jeśli w to nie wierzy)

Biblia mowi, ze najwiekszym przykazaniem jest to by kochac Boga z CALEGO SERCA DUSZY MYSLI I SILY.
Nie ma wiekszego przykazania niz to. Jesli kochamy Boga to kochamy tez to co jest w Jego sercu, Jego wola. Znamy ta wole, bo znamy tego kogo kochamy. W tym bedzie nasze serce.
W czym jest Boze serce? W ewangelizacji zgubionych dusz. Bo Jezus oddal wlasne zycie, by nikt nie umarl, by nikt nie poszedl do piekla, bo pieklo to realne miejsce. Bardzo realne.
"Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, NIEW ZGINAL, ale miał żywot wieczny."
Biblia mowi, ze nie mozna kochac Boga i mamony jednoczesnie. Dlaczego? Dlatego, ze Bóg jest DAWCA. I udowodnil to dajac nam to co mial najcenniejszego czyli JEDYNEGO SYNA.
A mamona to duch przeciwny Bogu. To branie, antydawanie.

Bog jest Miloscia, sa to slowa Pisma Swietego, jezeli Skarbem naszym jest Bog, postawimy Go na pierwszym miejscu w naszym zyciu i wszystko Jemu podporzadkujemy w zamian otrzymamy Boze Blogoslawienstwo jeszcze tu na ziemi, otworzymy nasze serca dla innych ludzi i bedziemy z wielka ochota glosic Ewangelie i nauki Jezusa Chrystusa, to sa skarby ktore powinnismy zbierac, tu gdzie jest nasz Skarb jest i nasze serce.