Zupełnie przeciwne, interesujące spojrzenie na aneksję Krymu:

http://swiat.newsweek.pl/putin-rosjanie ... 2,1,2.html

Otóż posiadając kontrolę nad Krymem i otaczającym go płytkim szelfem, część podwodną tranzytowej rury [South Stream], można skrócić z 900 do 220 kilometrów (od Olieniewki na Krymie do Rumunii), przy czym cały odcinek poprowadzić po płytkiej wodzie, omijając głębiny. Dodatkowy bonus jest taki, że do grona potencjalnych konsumentów rosyjskiego gazu dołącza w tym wariancie Rumunia. Budowa infrastruktury i jej eksploatacja będą w takim wypadku znacznie tańsze, co pozwoli spółce South Stream Transport nie tylko zaoszczędzić na budowie, ale także ograniczyć koszty i uzyskać dodatkowy dochód ze sprzedaży.

Fakt, iż działania Rosji wobec kryzysu na Ukrainie motywowane są w dużej części interesami Gazpromu, stał się oczywisty już 1 marca, kiedy rosyjski koncern ogłosił, iż nie zamierza przedłużyć Ukrainie ulgowej ceny na gaz, a 12 marca, jeszcze do momentu przeprowadzenia referendum, pracownicy Gazpromu rozpoczęli poszukiwania siedziby w Symferopolu i zaczęli przymierzać się do przejęcia aktywów Czernomornieftiegaza – ukraińskiej spółki zarządzającej badaniami i eksploatacją szelfu wokół Krymu. Jako, iż po „zjednoczeniu” Krymu z Rosją, spółka ta została upaństwowiona (czyli w praktyce włączona do Gazpromu), biorąc pod uwagę nową konfigurację terytorialną, zmiana trasy „South Streamu” jest już tylko kwestią czasu.

Teoretycznie ze zmiany powinni być zadowoleni nie tylko Rosjanie, ale i pozostali inwestorzy gazociagu: austriacki, bułgarski, serbski, węgierski, grecki, chorwacki i słoweński. Wszak niższe koszty oznaczają wyższe dywidendy.

I z podsumowania:

Krym jest więc dla Putina i jego otoczenia nie tylko i nie przede wszystkim zdobyczą polityczną, ale aktywem ekonomicznym, który już w najbliższych latach powinien przynieść rosyjskiej wierchuszce deszcz liczonych w twardej walucie pieniędzy i na długo połączyć Europę z Rosją więzami lukratywnych kontraktów. Śmiechu warta „pokazucha” z krymskim referendum i groteskowe uroczystości „zjednoczeniowe” w kremlowskich komnatach to sztafaż mający przesłonić prawdę o przekształceniu Krymu w kolejną spółkę Gazpromu – narzędzie realizacji nie rosyjskiej racji stanu, ale interesów pasożytującej na państwie urzędniczo – oligarchicznej pseudoelity. I tylko zwykli Rosjanie, kiedy minie już wywołany „przywróceniem historycznej sprawiedliwości” patriotyczny entuzjazm, znów ockną się w kraju, który jakoś niepostrzeżenie kolejny raz zdołał zmienić się dla nich na gorsze.

Że niby pobredzam? Krytykuj.

Sorry

Co można wnioskować z tego artykułu? Z jednej strony, aneksja Krymu dokonała się zbyt szybko, by wątpić w to, że była planowana. Z drugiej jednak, bez żadnych wątpliwości sytuacja zaskoczyła także Rosjan - nigdy by nie zaplanowali czegoś takiego w okolicach olimpiady w Soczi. Tak więc: Rosja z pewnością miała przygotowane plany aneksji Krymu, na tej samej zasadzie, na jakiej ma przygotowane plany np. ataku nuklearnego na Warszawę (co ostatnio, wraz z Białorusią, ćwiczyła). Był to jednak plan B, jeśli nie C albo D. Planem A było to, o czym pisałem wcześniej - długofalowa strategia reform i "odbudowywania wizerunku". Plan A rozwalił Majdan, plan B rozwalił rozsądek nowych władz ukraińskich, co więc pozostało? Plan aneksji, polegający na, z grubsza rzecz ujmując, zasadzie: "nachapmy się ile wlezie, póki czas"..

...co by oznaczało, że Putin autentycznie się wściekł i postąpił samodzierżawnie. Z drugiej strony, mógł dostać coś na kształt ultimatum od swoich twardogłowych kolegów z centrum decyzyjnego (jakoś nie chce mi się wierzyć w tę jego jedynowładzę), no i zrobił co zrobił. Wot, zagwozdka.

Tymczasem Wybiórcza pokazuje właśnie coś takiego:

Łatwo powiedzieć. Ale kurka - niech on wreszcie wykona ten zwrot na Zachód, o którym przebąkuje Teologia Polityczna. Trochę go szkoda dla moskiewskich niedźwiedzi...

Już by pewnie dawno wykonał, gdyby nie zabobonny lęk, jaki budzi w Polsce. Tymczasem warto się przyjrzeć jego reakcji na aneksję Krymu - owszem, uznać uznał, bo przesadzić (jeszcze) nie mógł, ale zrobił to z tak wyraźną niechęcią, wręcz niesmakiem, byle nie za bardzo, kręcił coś o "aneksji de facto", z którą trzeba się pogodzić itp. że doprawdy trudno uznać go za "pachołka Rosji". I, oczywiście, ani się zająknął o jakimkolwiek konkretnym wsparciu ze strony Białorusi dla Rosji w tym procederze, same ogólniki. O Łukaszence można mieć różne zdanie, ale on autentycznie myśli tylko o jednym - o Białorusi. Kiedy trzeba, układa się z Rosją, kiedy trzeba, potrafi się jej postawić. I robi na boku swoje interesy - Chiny np. właśnie budują mu pod Mińskiem białoruską "Dolinę Krzemową" (http://en.wikipedia.org/wiki/China-Bela ... trial_Park). Akurat ostatnio o tym myślałem - gdyby polskie władze miały jaja, to już powinny układać strategiczny plan przejęcia kontroli nad Moskwą (żeby nie użyć tu słowa "rozbiór") - we współpracy z Białorusią, nową Ukrainą, Chinami, państwami bałtyckimi i każdym, kto zechce się przyłączyć. Właśnie Białoruś może tu być "kanałem bezpośrednim", bo ma najsilniejsze związki z Moskwą poprzez ZBIR. A Łukaszenka ponoć chętnie by się na Kreml przeprowadził, ma tam zdaje się nawet stronników. Niech mu będzie, na początek - a po nim? Może Polak? Kto wie, może to jest właśnie historyczna misja Rzeczypospolitej - wyzwolić Moskwę?

Zabobonny lęk? A w kim konkretnie?

Serio pytam. Bo na "święte oburzenie" bym się zgodził - dyktatura to dyktatura, istnieniu więźniów sumienia mówimy twarde NIE. Ale jeśli piszesz o lęku, to sugerujesz, że coś z naszą elitą polityczną jest bardzo nie halo - że model białoruski jest dla kogoś w naszym wesołym grajdołku atrakcyjny. I że demokracji przedstawicielskiej trzeba u nas pilnować jak dziecka...

Szczerze mówiąc, to wolałbym, żeby polskie władze miały mózg. W ogóle organów należy używać zgodnie z ich przeznaczeniem. Jajami Polacy myśleli przez jakieś sto, może sto pięćdziesiąt lat przed rozbiorami.

Należy się spodziewać, że dokona tego zwrotu w odpowiednim, dogodnym momencie.

Albowiem jak mówi Pismo:

Koh 3, 1-8

I taki Łukaszenko jak zresztą każdy sprawny polityk, doskonale to rozumie. Rozumieją to też w Polsce, natomiast nie rozumie (w wersji pochlebnej dla nich) tego PIS, który teraz wyje ze wściekłości, że "PO mówi Kaczyńskim" w sprawie Rosji, ponieważ właśnie teraz jest czas, by tak mówić, natomiast wtedy był czas, żeby mówić co innego. W polityce samo posiadanie racji nie wystarcza. Trzeba jeszcze z tą racją trafić w odpowiedni moment dziejowy.

Konkretnie zaś Rosja jest w tej chwili ciągle zbyt silna, żeby dokonywać takich manewrów. Ukraina "wyrwała się przed szereg" i teraz wszyscy, także Łukaszenko, patrzą co z tego wyniknie. Czy Rosja jest ciągle na tyle silna, ze nie warto powtarzać tego eksperymentu, czy też, przeciwnie, już można. A kiedy już Łukaszenko dokona tej wolty, Polska będzie mogła spokojnie wziąć pod opiekę porzuconą na pastwę losu ludność północnych Mazur.


Johnny99



A zakładając, że taki plan jest układany, to czy osoby za tą czynność odpowiedzialne, poinformowałyby o tym Johnnego99, a może nawet ogłosiły to publicznie w mediach, czy może raczej trzymałyby to do czasu w tajemnicy?

To jest właśnie typowo pisowski sposób myślenia o polityce. Zamiast realnego załatwiania problemów - gromkie obwieszczanie o tym oraz wymyślanie pięknego uzasadnienia, dlaczego dany problem jest nie do rozwiązania. Tak PIS potrafił, na szczęście dla Polski, sknocić nawet swoje własne sztandarowe projekty, jak np lustrację.

To, że takie plany faktycznie istnieją, świadczą nie gromkie deklaracje w mediach, ale realnie prowadzona polityka, np przeforsowanie przez polski rząd, wbrew wściekłemu oporu moskiewskiej agentury z PIS, umowy o małym ruchu granicznym z obwodem kalinin..., tj tfu!, z północnymi Mazurami.

W tym sensie to Polacy jajami nie myśleli nigdy. Czort wie, czym oni myśleli w czasach saskich, kiedy Polska stała nierządem i wszyscy cieszyli się jak idioci, że nikt ich w takim układzie nie napadnie, bo nie stanowią dla nikogo zagrożenia. Ale nawet w czasach wojen religijnych na zachód od Wschowej, nasi przodkowie trzymali się twardo Konfederacji Warszawskiej. Braterstwo herbownych przeważało nad podziałami najgłębszymi i najostrzejszymi do pomyślenia.

Owszem, ten bigot Sienkiewicz wcisnął nam co nam wcisnął. Nadal wciska zza grobu.

Z pewnością są takie plany, jak i pewnie plany dotyczące innych krajów. Ale nawet małe wzmianki w mediach na temat są całkowicie pozbawione sensu.

Pilaster

Przeglądam to forum od pewnego czasu i jedna rzecz mnie zastanawia. Co Ci, drogo Pilastrze, zrobił ten straszny PiS, że przy każdej dyskusji musisz wplątać wątek pisowski? Wszędzie widzisz jakiś pisowski spisek, widzisz jakieś pisowskie myślenie... Czy według Ciebie każdy, kto twardo nie popiera PO jest "pisowcem", "pisowski" etc?

PiS [w sensie szerokim, nie tylko jako partia o tej nazwie, ale cały genetyczny patriotyzm] jest, obok ruchu Palikota, ale ten już chyba przechodzi do historii, najpoważniejszym wewnętrznym zagrożeniem dla Polski, co niejednokrotnie pilaster uzasadniał.

PIS nie przepuszcza też żadnej okazji, żeby realnie zaszkodzić interesom Polski i Polaków, także przy okazji kryzysu krymskiego



Nie. Jest wiele grup i osób nie popierających wcale PO, tym bardziej "twardo", które nie mają nic wspólnego z PIS.

Na tym forum np zefciu, czy Witold.

No i faktycznie, "imperium zewnętrzne" sypie się jeszcze zanim zostało ostatecznie sformalizowane.





No proszę, dokładnie tak jak przewidywał pilaster Czasami mój własny geniusz mnie przeraża.

Ech... kiedy pisałem o wmontowaniu Majdanu w demokrację, nie miałem na myśli tego, że Majdan się rozpełza po mieście, robi co chce i gdzie chce.

Narodowcy potrafią zepsuć każdą ideę.

Właśnie jakieś dwa tysiące ludzi z Prawego Sektora szturmuje Radę Najwyższą z rozmaitymi pretensjami. Szczęśliwie, bezskutecznie; drą się tylko na deputowanych jak na Janukowycza. Test dla nowej władzy: czy zidentyfikuje prowodyrów i powsadza.