Czy moje dziecko, którego nie pozwoliłem ochrzcić w niemowlęctwie, a co za tym idzie, nie zostało skomunizowane, ale zna elementy mitologii chrześcijańskiej (wszak chodziło na religię no i ma wierzącą babcię i ciocię), a mimo to nie pragnie przystąpić do Kościoła (żadnego, nie tylko jedynie słusznego), czyli nie może wymówić się nieznajomością Chrystusa, nie będzie mogło zostać zbawione?
No bo że jego tata, który zdążył się wypisać z Kościoła kat. zanim ten wprowadził zaporowe procedury biurokratyczne, nie będzie zbawiony według teorii katolickiej, to sprawa jasna.

i tu pytanie ,jaką odpowiedź chcesz uzyskać i co ona by dla ciebie znaczyła?

normalną odpowiedź na normalne pytanie

dla ciebie normalna odpowiedź znaczy tyle co nic więc po co pytasz ,kiedyś ci napisałem co grozi takiemu człowiekowi przez którego nie winny jest potępiony i wydaje mi się że z pana bystrością umysłu zna pan odpowiedź więc po co powielać to o czym już pan wie ,nic się nie zmieniło w tej kwestii z tego co mi wiadomo ,BÓG nie zmienił zdania.

Ale on się nie pyta to co wg. Was grozi jemu, tylko dziecku.



Czyli możliwe, że zmienił - a Tobie nie wiadomo...

No właśnie. Chodzi mi o to czy można uznać, że moje dziecko nie przyjęło Chrystusa świadomie czy też nieświadomie. Bo nie jestem pewien. Konsekwencje jednego i drugiego (przynajmniej jeśli chodzi o teorię) znam. Ale mam trudności z kwalifikacją czynu.

i tu się zaczynają pokazywać twoje dołki jakie kopiesz aby Katolik w nie wpadł i się zaczął motać jak zaczniesz pisać że to nie z dziecka winy nie przyjął BOGA tylko z twojej i czemu ma być potępione.Taki masz cel.w moim odczuciu jeśli się urodziło w takiej a nie innej rodzinie to nie może być potępione bo to nie jego wina że nie wieży bo to mu rodzice wpoili od małego.Tak samo nie jest winą ludzi urodzonych w islamie czy innych religiach. Tylko jeśli jak sam mówisz chodzi na religię i teraz powiedzmy zaczyna działać świadomie ,bo zaczyna rozważać wszelkie za i przeciw .Za może uważać np.że ludzie (spoko ludziska ,mili katolicy czy księża tak mówią że BÓG istnieje)i to może go nakierować na BOGA ,ale z drugiej strony są rodzice od których się uczył życia od małego i ich przekonania i w ten sposób może odrzucić BOGA bo tak został wychowany.Nie wiem co o tym myśli BÓG ,nie jestem wszech wiedzący.Wiem natomiast jedno że jeśli ktoś się przyczyni do odejścia dziecka BOŻEGO od BOGA to lepiej by było dla takiego aby się w ogóle nie narodził.

Tak więc: gdyby Jajko był katolikiem i wychowywał potomka po katolicku, zawsze byłoby ryzyko, że jednak potomek wybierze ateizm (przecież tak bywa) i wtedy ów potomek pójdzie do piekła, rzecz jasna, bo to będzie jego wina. Jeśli jednak Jajko będzie dziecku wpajał ateizm, to wtedy ateizm dziecka nie będzie jego winą i w związku z tym będzie zbawione. A jak się dzieciak zbuntuje, no to i jeszcze lepiej. No więc, gdybym ja wierzył w Boga, który według takich zasad działa, to doradzałbym Jajku twarde wpajanie ateizmu, najlepiej pasem. W ten sposób bowiem gwarantuje dziecku zbawienie, a w przypadku rodzica katolika takiej gwarancji nie ma. No, oczywiście samo Jajko pójdzie do piekła, ale przecież pójdzie i tak, a czego człowiek nie zrobi, żeby dziecku bezpieczeństwo zapewnić.

Chociaż... nie można przecież uznać, że człowiek zbawiony odszedł od Boga. Więc brutalnie zateizowane przez Jajko dziecko od Boga wcale nie odchodzi, tylko nie jest Go świadome, a to trochę co innego. Tak więc Jajko jako ten, który zwiększa prawdopodobieństwo zbawienia dziecka być może również na piekło nie zasługuje. Zasługiwałby za to, gdyby dziecku na katolicyzm zezwolił, no bo wtedy naraża je na zupełnie realne ryzyko odejścia od Boga z własnej winy.

Trudne to. Dzięki Bogu, że jestem niewierzący

Można by się zgodzić gdyby wspomniany user ze swoim dziecięciem żył bez dostępu do cywilizacji, tak że za uświadomienie dziecka odpowiadałby tylko on. W dzisiejszym świecie mało prawdopodobna sytuacja.

/"Ale który nie znał, a czynił rzeczy godne karania, mniej plag odniesie; a od każdego, komu wiele dano, wiele się od niego upominać będą: a komu wiele powierzono, więcej będą chcieć od niego."/

I jeszcze cytat z Katechizmu:

KKK 1790 Człowiek powinien być zawsze posłuszny pewnemu sądowi swojego sumienia. Gdyby dobrowolnie działał przeciw takiemu sumieniu, potępiałby sam siebie. Zdarza się jednak, że sumienie znajduje się w ignorancji i wydaje błędne sądy o czynach, które mają być dokonane lub już zostały dokonane.

KKK 1793 Jeśli ... ignorancja jest niepokonalna lub sąd błędny bez odpowiedzialności podmiotu moralnego, to zło popełnione przez osobę nie może być jej przypisane. Mimo to pozostaje ono złem, brakiem, nieporządkiem. Konieczna jest więc praca nad poprawianiem błędów sumienia.

http://www.teologia.pl/m_k/kkk1s15.htm

Babcia z ciocią dwoiły się i troiły, by dziecięciu wiarę wdrukować, no ale nie wyszło. Na religię chłopak chodził, bo chciał. Nie wiedział przecież co to, a że jest ciekaw świata to poszedł. Ja mu nie broniłem. A w klasie były chyba 2 osoby, którym rodzice zabronili. Mój MIAŁ WYBÓR. I chodził przez 2 chyba lata. W kolejnym roku powiedział, że już nie chce, że to nudne itd itp. Nie zapisałem go więc na religię. Babcia na głowie stawała by go zachęcić, ale się nie udało. Pociągnął za sobą kilka osób z klasy, którym jednak rodzice kazali się komunizować i odpuścili dopiero po "zaliczeniu" tego obrzędu - ale to tak na marginesie.

Tu powstaje pytanie, czy dziecko w wieku komunijnym świadomie nie przyjęło Jezusa czy nieświadomie?
I czy zmienia w tym cokolwiek fakt, że dziecko formalnie nie jest członkiem żadnej wspólnoty religijnej?

Brawo, Jajko. Bardzo to wszystko rozsądnie i uczciwie rozegrałeś .

nadal musimy mieć na uwadze to że dziecko w wieku 9 lat to nadal dziecko ,a nie dorosły w pełni rozwinięty mentalnie człowiek.Jego drogowskazem nadal są rodzice i to sobą reprezętują.Także według mnie nie należy mieć pretensji do dziecka nie w pełni świadomego co robi tylko skupić się na podejściu rodziców.I tu jest cały szkopuł wina nadal leży po waszej stronie.Gdy dorośnie i zacznie układać swoje życie po swojemu ,w tedy to może nastać czas refleksji ,jednak bez powodu nie powstało powiedzonko "czym SKORUPKA za młodu nasiąknie to na starość trąci".

Jak to 'wina'? Jaka wina? Niezmuszanie do praktyk religijnych i dawanie wyboru to wina??

Jeśli brak wychowania dziecka w wieku szkolnym ("miał wybór", "powiedzial, że to nudne") nazywasz wychowaniem, to ja nie mam pytań.





Ty jesteś po prostu nygusem a nie wychowawcą i rodzicem.