No to raczej naturalne co nie zmienia faktu że separacja w niektórych wypadkach jest dozwolona i może być również na czas nieokreślony...spróbuje powołać się przed księdzem na prawo kanoniczne i zobaczymy

Problem nie w tym, co Ty powiesz, tylko co ksiądz z tego zrozumie. Tutaj teoretycznie nie ma problemu co kto powiedział, bo wszystko jest na piśmie - a jednak, tak jak na wszystkich forach internetowych, pleni się paskudny zwyczaj polemizowania nie z tym, co dyskutant powiedział, tylko z tym, co sobie odpowiadający wyobraża (a czasem uroił), że powiedział. W rozmowie jeden na jeden może być jeszcze trudniej. Dlatego radzę, żebyś zaczęła od wyliczenia wszystkich zastrzeżeń - że jesteś za nierozerwalnością, że jesteś gotowa i zdecydowana wytrwać przy mężu do grobowej deski, że gdyby nawet separacja, to tylko z ważnych przyczyn i bez prawa do powtórnego zamążpójścia etc. etc. - i dopiero wtedy zapytaj, jak to się ma do litery prawa. Do litery, bo IMHO co do ducha prawa nie ma najmniejszych problemów. Ale rozumiem, że są ludzie przywiązani do litery i ich prawo mieć wszystko wyjaśnione co do ostatniego diabła na końcu szpilki.

Dla mnie ta cała dyskusja jest bezsensu są trzy pytania w tym protokole dotyczace tego działu
na pytanie a tak na b tak i c można odpwoeidzieć też tak i nie może to być przyczyna przeszkody w zawarciu małżeństwa bo separacja jet dozwolona
a. Czy chce zawrzeć małżeństwo zgodnie z nauką Kościoła jako jedno i nierozerwalne do śmierci?
b. Czy wewnętrznie zgadza się z nauką Kościoła co do nierozerwalności i wierności? Jeżeli nie, dlaczego?
c. Czy dopuszcza rozejście się czy separację w wypadku trudności w małżeństwie?

Problem jak to przetłumaczyć księdzu?

Co Ty chesz mu tłumaczyć>? wypełniłaś juz protokół że Ci powiedział e żle zaznaczyłaś czy jak?

Póki co rozmawiałam o protokole i powiedział, że jeśli dopuszczam separację to nie mogę zawrzeć małżeństwa w kościele...

Być może zle go zrozumiałaś, separacja jest dopuszczona tylko w określonych przypadkach z konieczności przez KK a nie możesz sobie myśleć tak jak mnie wkurzysz o meżu/zonie to bedzie separacja

Bardzo dobrze go zrozumiałam. Twierdził podobnie jak agvis że separacja jest ,,na chwilę"

Bo tak jest
"Separacja małżeńska trwa dopóty, dopóki krzywdzący małżonek nie uznaje swoich błędów, nie przeprasza za wyrządzone krzywdy i nie zmienia radykalnie swego postępowania. "

Nokiu, separacja może być na chwilę ale są też sytuacje kiedy powrót do współmałżonka nie jest możliwy (np. w przypadku alkoholizmu). Można zażyczyć sobie SEPARACJI NA STAŁE w przypadku kiedy współmałżonek nas zdradził czy kiedy czyni wspólne życie zbyt trudnym tak jak to definiuje katechizm. Tylko że w przypadku kiedy chcemy separacji stałej trzeba złożyć wniosek o separację do sądu biskupiego. Myślałam że już to sobie wyjaśniliśmy...

§ 2. Po ustaniu przyczyny separacji, we wszystkich wypadkach należy wznowić
współżycie małżeńskie, chyba że władza kościelna co innego postanowi. -cytat z kodeksu

to chyba nie zemną masz ustalać a z ksiedzem miałaś problem i p oto ten wątek na forum

No tak Tylko uważam że wszyscy katolicy powinni orientować się w prawie małżeńskim kościoła do którego przynależą, nie tylko ja i ksiądz Bo właśnie z tego typu niewiedzy wynika sytuacja w której się znalazłam...

b. Albo się zgadzasz na pewne zasady, albo nie. Po co Ci ślub kościelny? Piękna oprawa, ładne wnętrze, tego oczekują krewni? Chcesz składać przysięgę w obliczu Boga świadomie, ale nie masz zamiaru jej dotrzymywać? Dla mnie to fałsz i świętokradztwo. Uważam, taką przysięgę za krzywoprzysięstwo.
c. Dopuszczać można, ale jakie są kryteria? Czy studiując coś, nagle porzucasz kierunek, bo coś Ci się zmieniło? Czy przerywasz zawsze swoje działania, gdy coś Ci nie wychodzi? Uważam, że można dopuszczać kapitulację, gdy już nie ma żadnych możliwości trwania. ALe człowiek powinien być konsekwentnym. Zwłąszcza w małżeństwie. Nie wyobrażam sobie, abym w najcięższej sytuacji powiedział dziciom, cześć, odwidziało mi się. Żona jest niedobra, wy się źle zachowujecie, a ja zasługuję na coś więcej. Trzeba konsekwentnie walczyć o dobro. Jezus poświęcił wszystko, dla dobra nas, był konsekwentny do końca. Oczywiście, jesteśmy śłabsi, ale to nie znaczy, że wolno nam lekceważyć zobowiązania wobec innych osób.

Andej, przeczytaj proszę cały wątek od początku bo widzę że tego nie zrobiłeś. Odpowiedzi na wszystkie twoje pytania zostały już dokładnie przeze mnie wyjaśnione...

Tak, tak, trzeba trwać w małżeństwie z alkoholikiem nie wykazującym woli skruchy i poprawy, z podbitymi oczami i skatowaną twarzą i ciałem, kiedy małżonek wraca do domu pijany i gwałci swoją żonę notorycznie, bije ją i dzieci urządzając awantury gdzie interweniuje policja. Tak, dla dobra czyjego? Czekać aż kiedyś uderzy za mocno lub przyciśnie za bardzo?

Andej, zastanów się i pomyśl trochę czasem a nie tylko litera prawa.