Ale ten temat jest odnośnie konkretnego "newsa" od Papieża...

[quote="JedenPost"]
U Blisha był to jakiś nieobjaśniony bliżej imperatyw biologiczno-środowiskowy.[/quote
"Środowiskowy" bezpośrednio wpływa na "biologiczny". Sama konstrukcja psychiczna jest konsekwencją biologii gatunku.

Tak, Blish bardzo to podkreślił, zresztą było to dla niego furtką do przeprowadzenia założenia fabularnego, które sobie umyślił, mianowicie takiego, że główny bohater (jezuita) zabiera na Ziemię zarodek jednej z tych istot, która tam przychodzi na świat, po czym sieje moralne spustoszenie, stając się wyrzutkiem obu planet. Przy poczynionym założeniu moralnego determinizmu biologicznego owej rasy byłoby to nieuzasadnione, trik jednak polega na tym, że Lithianie przechodzą rekapitulację (http://pl.wikipedia.org/wiki/Teoria_rekapitulacji) na zewnątrz, wprost w środowisku planety, zaczynając od morza, przez dżunglę i tak dalej, co temu jedynemu osobnikowi szczególnemu nie było dane

Franciszek nie szuka problemów, tam gdzie ich nie ma. Okazuje swoja otwartość i stosunek do świata i żyjących na nim. Nie ma żadnych podstaw do twierdzenia, że poza Ziemią nie ma zycia i inteligencji. Jeśli kiedyś się pojawią przyjmiemy ich takich, jakimi są.

ALbo powtórzymy to, co robiliśmy po odkryciu obu Ameryk.

Albo oni zrobią coś takiego u nas.

Zależy, kto będzie miał wyżej postawioną technologię.

Wiem, pesymista jestem. Ale jakoś trudno mi uwierzyć w pokojowe sąsiedztwo w takim wypadku.

Chyba, że obydwie nacje miałyby na podobnym poziomie technologię, gospodarkę, ilość ziemi, podobne wszystko. Wtedy zgoda, mógłby być pokój i może nawet nikt by nikogo nie podbił.

Cóż, ekonomia przede wszystkim - ci co na nią nie patrzyli, dawno wyginęli.



Ja myślałem raczej o wpływie środowiska na cechy populacji, ale bajer z jezuitą i zarodnikiem też fajny, ciekawy. Chociaż główny bohater wykazał się tutaj niemałą ignorancją - jeżeli chcemy "coś hodować", musimy najpierw wiedzieć w jakich warunkach.
A termin "przechodzą rekapitulację" proponowałbym jednak zastąpić określeniem "szereg stadiów larwalnych".

Proszę bardzo, ja posługiwałem się tym, którego używał autor (powieść pochodzi z 1958). A zarodek dostał od jego ojca, którego gatunek doskonal zorientował się we własnej biologii, nie przewidział tylko kwestii rozwoju kulturowego i nie dziwota, skoro cała planeta wydawała się stanowić monokulturę, a trudno w takich warunkach rozwinąć odpowiedniki antropologii.

A bajer z jezuitą jest jeszcze lepszy:

UWAGA SPOJLER

Otóż uznaje on całą planetę za najbardziej zwodniczy wytwór Szatana, co zresztą ściąga na niego oskarżenie o herezję przypisania Nieprzyjacielowi zdolności kreacyjnych.

Tak, męcz me oczy A bajer wcale nie taki znów wyjątkowy - znam takich, co Nieprzyjacielowi przypiszą wszystko.

Co do ojca zarodka - faktycznie to ma jakiś sens, ale jakbym miał się czepiać, to taki zarodek po prostu by obumarł.

Się nie czepiaj, miał specjalne zapieczętowane naczynie z jakąś tam pożywką, planktonem czy czymś, a w ogóle to polecam lekturę, niby trochę trąci myszka, ale raczej warto.

To rodziłoby bardzo poważne konsekwencje dla Kościoła.

Ciekawe, jak w ogóle odróżnić przypadki 1, 2 i 3?

Dużo poważniejsza, choć w istocie, warto zwrócić uwagę, na to jak w praktyce funkcjonuje teologia i organizacja Kościoła katolickiego. Zbyt rzadko i za mało dostrzega się, że mimo pewnego rodzaju "powszechności" ("katolikos") jest to w istocie wyznanie europejskie. Teologia katolicka powstała i nadal rozwija się w europejskim kręgu kulturowym, do tej pory wszyscy papieże to Europejczycy, nawet obecny. Czy w takim razie Kościół jako rozwiązanie widzi podjęcie "brzemienia białego człowieka" i "oświecenie" napotkanych "dzikich" ras rozumnych? Kolejny raz będziemy mieć mit wyższości nad "obcymi"?

A dlaczego nie: "oni nas przyjmą"?
Niektórym może się takie spotkanie i dalszy rozwój relacji wydawać czymś na kształt sielanki, ale "na dzień dobry" rodzi bardzo trudne kwestie:
a) czy ludzkość jest wyjątkowa i stanowi "rasę wybraną" wśród innych istot rozumnych? Czy Jezus urodził się i został ukrzyżowany tylko raz, czy może również na innych planetach, dla tych naszych "mackowatych braci w rozumie"?
b) czy mackowaty obcy może zostać kapłanem? biskupem? kardynałem?
c) czy mackowaty obcy z innej planety może zostać papieżem?
d) czy mackowaty obcy papież musi koniecznie rezydować w Rzymie, na Ziemi?
e) czy teologia rozwijana na Ziemi musi być lepsza, prawdziwsza, a Duch Święty nie może pokierować mackowatymi teologami, powodując znaczące i obce - dla nas - zmiany w rozumieniu Objawienia?

Takich trudnych problemów pojawia się cała masa. Choćby: w żadnym z powyższych nie wykorzystano specyficznych kłopotów, jakie może rodzić biologia lub kultura obcych dla teologii.

Również polecam. Jak ktoś lubi fantastykę na tematy religijne, w związku z kontaktem z obcymi, to przy okazji dorzucę Dukaja In partibus infidelium, w zbiorze W kraju niewiernych. Jak sugeruje tytuł, o nawracaniu obcych istot na katolicyzm.

Jakby kogoś interesowało - na naszym gruncie próbował przymierzać się do tych pytań Jacek Dukaj w opowiadaniu "W kraju niewiernych".
ED/ widzę, że nie musiałem

Jeśli ekstrapolować to co się działo w Kościele dotąd - najbardziej prawdopodobnym skutkiem zaistnienia takich sytuacji byłyby rozliczne schizmy.



No właśnie. Problem (schizma?) niemal na pewno wystąpi już w tej kwestii, a co dalej?



Fakt. Przyzwyczajenia do bycia opoką cywilizacji, centrum myśli konstytuującej porządek moralny Cesarstwa, kontynentu a potem świata może paradoksalnie okazać się fatalnym bagażem. Jako ziemska organizacja KRK ma zerowe doświadczenie w relacjach z równorzędnym partnerem, nie mówiąc już o kimś/czymś stojącym wyżej, sięgającym szerzej, wobec czego KRK może okazać się jedynie elementem składowym.



Ciekawe co pocznie KRK, gdy na Ziemi pojawią się sztuczne inteligencje zainteresowane religią? Tu jeszcze można powołać się na fakt kreacji z woli człowieka, jak jednak ustosunkować się do sztucznych inteligencji, rozumnych istot zaprojektowanych przez obcych, jak odróżnić?

Ale agarowa czy jaka?


Przeciętny Czukcza do dziś uważa się za nadczłowieka.



No ale to wciąż jest konsekwencja tego co pisałem. Bo jeżeli stwierdzą, że warto nawracać - to może i lekko nagną całość na obcą modłę, tak jak było w przypadku Afryki czy Słowian - ale koniec końców będzie to powtórka z rozrywki.


Ale czy to się rożni jakoś od "czy czarny może zostać biskupem"? A Indianin? Przecież oni też kiedyś byli dla nas Obcymi.
Albo w drugą stronę (jeśli to oni będą bardziej rozwinięci): czy bezmackowy obcy może zostać kapłanem?


Watykan opracowałby stosowne definicje.

Prawda. Podobieństwo form i treści nie musi wynikać z tożsamej genezy.



Trudno. Być może istoty z natury religijne w ogóle nie potrafią sobie tego wyobrazić, co nie znaczy, że



choć i tego wykluczyć nie można.



No nie wiem. Tak na serio KRK nigdy im duszy nie odmawiał, a z faktycznie obcymi, o nieznanym pochodzeniu i historii może być grubszy problem.

Co nie znaczy, że niemożliwy jest odwrotny psikus: kto wie, czy któraś z doktryn religijnych nie okaże się osią porozumienia?



Nooo... serio sądzisz, że lekkie nagięcie wystarczy tak, jak wystarczyło w wypadku istot jednego gatunku, o identycznej konstrukcji, tych samych podstawowych potrzebach i uwarunkowaniach biologicznych?

W Jezusie Bóg stał się człowiekiem. Człowiekiem, a nie np. Wulkanem. Czy na Wulkanie stał się Wulkanem i historia się powtórzyła (albo nie)? To już nam pan Spock musi powiedzieć. Trudno snuć takie spekulacje bez żadnych podstaw.



Jak wyżej. Jeżeli pan Spock zapragnie zostać katolikiem, a potem iść do seminarium, to ostatecznie nie widzę przeszkód (nie wiem, co tu ma do rzeczy "mackowatość", jak to ktoś wyżej napisał, to tak, jakby pytać, czy biskupem może być Murzyn).



Jak wyżej.



Póki Stolica Apostolska tam właśnie się mieści - tak.



Jak wyżej. To tak, jakby pytać, czy teologia rozwijana w Niemczech musi być lepsza, niż ta rozwijana w Polsce.

O tym, czy dana teologia jest prawdziwa czy nieprawdziwa, rozstrzyga ostatecznie Magisterium Kościoła.



Żaden z tych problemów nie jest w żadnym istotnym sensie trudniejszy od problemów w rodzaju "czy to możliwe, by w przyszłości rewolucję w teologii (oczywiście w granicach, w jakim jest ona w Kościele dopuszczalna - czyli w niewielkich) wywołał teolog, biskup czy papież pochodzący z Afryki/Indii/Japonii/Chin/Zanzibaru?". Oczywiście, że jest możliwe. Jeżeli pan Spock zaproponuje jakieś wyjątkowe oryginalne teologiczne myślenie, bijące na głowę współczesne osiągnięcia teologii uprawianej przez ludzi i mieszcząc się zarazem w ramach teologii katolickiej, to.. tak właśnie będzie. Spock jako papież? Myślę, że niewiele różniłby się w stylu od Benedykta XVI



Tzn.?

Nawet ludzie przez te tysiące lat istnienia cywilizacji trwają w permanentnym sporze na każdy możliwy temat i kompletnie się wzajemnie nie rozumieją, chociaż należą do tego samego gatunku i wszyscy żyją na tym samym świecie, więc doświadczają z grubsza tego samego. A tu mielibyśmy do czynienia z istotami, które musiałaby doświadczać rzeczywistości w sposób fundamentalnie inny. Jakiekolwiek porozumienie byłoby najprawdopodobniej niemożliwe.



Odpowie: "skoro was to interesuje to proszę bardzo, oto Biblia i Katechizm, zacznijcie od tego"



Nie rozumiem.