Jezus powtórzył odwieczne prawo, które Bóg przekazał każdemu człowiekowi, a które nosi nazwę "prawo naturalne".

POWTÓRZYŁ prawo Natury. I nic więcej.

A natura powstała sama z siebie.

W każdym razie Jezus nie powiedział w tej kwestii NICZEGO NOWEGO.

Zrobił znacznie, znacznie więcej. Cos, co było w świadomości ludzi (tych nielicznych wykształconych) koncepcja filozoficzną i/lub nieco zapomnianą, zaniedbana nauka Boga zamienił w szeroko nauczaną podstawę doczesnej egzystencji. I choć przez wieki często gubiliśmy tą prostą naukę Boga, to jest nadal aktualna i nadal stanowi (powinna stanowić) podstawę naszej codziennej postawy wobec bliźnich.
I oddał za to swoje życie.

Dyskusja prędzej czy później skręci w stronę sporu: czy prawo naturalne pochodzi od Boga, czy z nakazu rozumu/wrodzonego poczucia sprawiedliwości. Trochę to jałowe.

Bóg jest źródłem wszystkiego - zdaniem teistów, a więc taka dyskusja nie ma sensu. Jezus tylko przypomniał dawno odkrytą zasadę. I dobrze. Ale żadna to rewolucja. Zresztą wystarczy popatrzeć na historię Europy. Jakoś specjalnie zasada ta nie trafiła do serc ludzi. Co innego by było, gdyby nagle od czasów Jezusa w Europie zapanował pokój, podczas gdy wszyscy inni nieoświeceni poganie mordowaliby się dookoła. Wówczas COŚ by w tym było. Tymczasem to bogobojni Europejczycy wytępili całe cywilizacje niosąc ze sobą, o ironio, słowa Jezusa.

Europejczycy nie byli bardziej okrutni, byli tylko lepiej uzbrojeni.

No właśnie. Jezus nie zrobił z nich baranków pokoju

Jasne, że byli. Gdzie znajdziesz tak okrutne formy niewolnictwa, jak to wprowdzone przez Europejczyków w koloniach Nowego Świata?

Polecam opisy składania ofiar w religiach Majów i Azteków. Także najazdów Mongołów na chociażby Konstantynopol czy Bagdad. Tam nie było cienia refleksji, wahania przy zabijaniu. Zabijanie, okrucieństwo było dla tych ludów celem, spełnieniem obowiązku społecznego i religijnego. Było jak najbardziej moralne!

Tym niemniej tak czy siak dochodzimy do wniosku, że znajomość lub nieznajomość nauk Chrystusa nie robiła specjalnie różnicy.

Bo i nie o znajomość chodzi. Por. Mt 7,21-27

Tematem wątku jest "Wiara źródłem moralności". Próbuję udowodnić, że od czasów Chrystusa coś się zmieniło w stosunkach między ludźmi.
"Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie"(Gal.3:28),
"Przykazanie nowe daję Wam, abyście się wzajemnie miłowali"(J13:34).
To było nowe i niezwykłe w tych czasach. Na tyle nowe i niezwykłe, że z trudem się przebijało do ludzkiej świadomości. Wolność, którą dał nam Bóg, powoduje, że możemy nie przyjąć tych słów. Ale one są. Dekalog jest. I wszyscy wychowani w tej moralności, niezależnie od wyznania, przyjmują ją za swoją. I według tych zasad rozliczają nawet sam instytucjonalny Kościół. I dobrze, choć czasem śmiesznie.
Odstępstwa od zasad zdarzają się wszędzie. Ludzie wszędzie kradną i zabijają. Ważne jest aby wiedzieć: nie wolno kraść, nie wolno zabijać. Trzeba kochać. Nie wszystkie ludy to wiedziały. Nam przed wiekami powiedział to Bóg. I tego się trzymamy.

Za to krzyżowcy, zanim zabili, 3 zdrowaśki odmówili, no a najpierw długo na argumenty słowne walczyli, nieprawdaż?




No to nam to pokaż, bo nie widzimy.




Jak już wyżej udowodniłem, to nie było nic nowego. Ta sama zasada była znana wieki wcześniej. Oczywiście, mogła zostać zapomniana i Jezus mógł był ją przypomnieć, ale to nie było NIC NOWEGO.



Boga zaś ubiegł na przykład Konfucjusz.

Nie mówiąc już o tym, że Jezus pełnymi garściami czerpał ze szkoły rabbiego Hillela (ok. 50 r. p.n.e. – 30 r. n.e.), który rzekł przed Jezusem:

"Nie czyń bliźniemu twemu, co tobie niemiłe: to cała Tora. Reszta jest komentarzem – idź i poznaj go."