Wartość istnienia człowieka nie jest pierwotna, a właśnie wtórna wobec dóbr osobowych. Fakt natomiast istnienia człowieka jest pierwotny wobec dóbr osobowych tylko o tyle, o ile spełnione są dodatkowe warunki umożliwiające ich realizowanie, np. fizyczna możliwość rozwoju.


[wątek wydzielony, dodany cytat - s33]

Możesz rozwinąć?



Ok, ale też prosiłbym o rozwinięcie, zwłaszcza co do wyjaśnienia, dlaczego przeciwne stanowisko jest "chore".

Skończyłem, na razie pobieżną, lekturę raportu ratusza. Na tej podstawie uważam, że prof. Chazan ma całkiem spore szanse na przywrócenie do pracy przez sąd. Mam nadzieję przedstawić szczegółową analizę koło niedzieli.

Dlatego, że stawiając rzecz całą na głowie pozbawia nas możliwości analizy aksjologicznej danego przypadku. Wartość istnienia człowieka określają wartości, których zrealizowanie umożliwia to istnienie. Pozwala nam to zróżnicować wartość istnienia Adolfa Hitlera i Jezusa Chrystusa, co jest zgodne ze zdrowym rozsądkiem i moralne. Koncepcja Hosera z kolei zrównuje te istnienia, co jest skrajnie amoralne. Takie absolutyzowanie istnienia samego w sobie zauważyłem też w wątkach, gdzie chrześcijanie bronią przerażającej, amoralnej i skrajnie satanistycznej koncepcji istnienia wiecznego Piekła.

Absolutyzowanie jest dobre w komfortowych warunkach, ale... jest taka książka, w której Farley Mowat opisuje wędrującą i przymierającą głodem grupę Inuitów, którzy mają dla takich skrajnych sytuacji podyktowane ekstremalnymi warunkami opracowane procedury, obejmujące między innymi określoną kolejność uśmiercania dzieci. Mowa o poświęceniu ludzkiego życia, bynajmniej nie własnego, przeciwnie - ofiarami są najsłabsi, można powiedzieć: najbardziej niewinni. A jednak z oczywistych względów jest to to rozwiązanie zarówno rozsądne, jak i moralne, czego nie da się jednak zrozumieć, dopóki będziemy upierać się przy Hoserowej doktrynie.

Nie pozbawia. Po prostu analizujemy aksjologicznie czyny osoby, a nie samo jej istnienie.



Ale nieistnienie uniemożliwia tę realizację.



Zupełnie nie rozumiem dlaczego.



Zupełnie nie widzę tych "oczywistych" względów.

Z drugiej strony jednak, nie wiem, czy ta rozmowa ma sens - trudno przekonywać do delegalizacji aborcji kogoś, kto uważa, że zabijanie nawet kilkuletnich dzieci powinno być (oczywiście, w "ekstremalnych" warunkach) w pełni legalne, a nawet opatrzone odpowiednimi procedurami. To musiałaby być zupełnie inna dyskusja, na o wiele bardziej generalnym poziomie.

Co jest błędem. Realizacja wartości negatywnej jet wartością negatywną. Istnienie osoby realizującej przede wszystkim wartości negatywne, jak Hitler, też jest wartością negatywną. Analogicznie istnienie potępionego jest złem.



Fizyczny brak możliwości rozwoju też. Z drugiej strony - człowiek może realizować też wartości negatywne.



Chodzi o przetrwanie w obliczu głodu. Prosta kalkulacja, kiedy nie można i nie należy liczyć na cud - kalorie dostaną przede wszystkim ci, od których kondycji będzie zależało przetrwanie reszty. Agonię na głodowych racjach można przeciągać długo, a nie prowadzi to do niczego.

No to pierwsze pytanie - ile wynosi to "przede wszystkim"? Czy chodzi np. o drastyczną przewagę wartości negatywnych w czynach, czy też, powiedzmy, o jakąkolwiek przewagę?



Niekoniecznie. Może np. pobudzać u innych ludzi miłość, która jest wartością pozytywną.



W porządku, ale dlaczego wobec tego przetrwanie tej reszty miałoby być wartością? I dlaczego do tej reszty zaliczamy - wedle przykładu - raczej mniej niewinnych, niż bardziej niewinnych? Bo zakładam, że nie chodzi tu o zwyczajne błędne koło: aby kalorie dostali ci, od których zależy przetrwanie reszty, uśmiercamy po kolei tę resztę?

(do Moderacji: ewentualną dalszą dyskusję przydałoby się wydzielić, żeby nie mieszała się z konkretną sprawą Chazana)

Jak to się odnosi do przyzwolenia na stosowanie silnych leków przeciwbólowych skracających życie? Z tego wynikałoby raczej, że jakość życia (dokładniej: uniknięcie skrajnego cierpienia) jest jednak dobrem nadrzędnym wobec bezwzględnego trwania tego życia.

Biorąc pod uwagę, że wybrałem przykład Hitlera - oczywiste powinno być, że mowa o przewadze drastycznej. Takiej, dla której brak możliwości zrównoważenia.



Cudownie. Porozmawiajmy zatem teraz o wartości dla tej osoby/tego człowieka.



Dziwne pytanie. Dlatego, że realizują w swoim życiu wartości pozytywne - wzajemną miłość, troskę, szacunek i tak dalej.



To nie jest błędne koło, tylko realne zwiększanie szans ocalenia jak największej liczby osób ludzkich.



Nie chodzi o tak sformułowaną zasadę, tylko po prostu: z logicznych powodów pada na najsłabsze dzieci, które jesteśmy skłonni uznać za niewinne. Oczywiście osób starszych również to dotyczy, ale one raczej poświęcają się same. Na koniec - oni nie robią (nie robili) tego z ochotą, nader często zresztą nie robili wcale, nie potrafiąc się na to zdobyć.

A co rozumiesz przez "możliwość zrównoważenia"?



?



W taki sposób, że zabijają tych niewinnych spośród siebie? Z nimi tych wartości nie realizowali?



.. w takim celu, by mogły nawzajem realizować te pozytywne wartości? Nadal zostaje błędne koło.



Trudno się dziwić, skoro dzieci są dość często głównym adresatem wartości w rodzaju "miłość" i "troska".

Może prościej - jakie rozwiązanie w tej sytuacji byś zaproponował zamiast tego, które oni stosowali?

Jest to nierozwiązywalny dylemat etyczny - coś takiego jak "rozwiązanie" więc nie istnieje.

Dlatego właśnie napisałem wyżej

- bo my tu sobie gadu gadu, możemy pokombinować w jedną stronę, w drugą, wreszcie możemy sobie orzec, że nie da się tego rozwiązać. Tyle, że w prawdziwym życiu nic z tego nie wynika, bo w praktyce taka opcja jest niedostępna. Nie ma "rezygnuję". Rozwiązać to jakoś trzeba i rozwiązane zostanie. Co zatem zaproponujesz lepszego od tego, co oni zwykli robić? A jeśli nic - to jak możesz ocenić te działania jako niemoralne? Istnieje coś takiego, jak sytuacja wykluczająca zachowanie etyczne istoty rozumnej?

A uważasz że nie?

Tak właśnie uważam.

Możesz tak uważać, ale logicznych problemów to nie rozwiązuje..