"Dobrze spełniać to co ode mnie zależy, a dobrze znosić to, co ode mnie nie zależy – oto jest cała doskonałość i źródło prawdziwego szczęścia na świecie." - Święty Maksymilian Maria Kolbe

św. Faustyna (†1938)

Zaufałam Bogu i nie lękam się niczego, zdana jestem na Jego świętą wolę; niech czyni ze mną, co chce, a ja Go i tak kochać będę.


Bardzo się Bogu nie podoba niedowierzanie Jemu i przez to niektóre dusze tracą wiele łask.


O Panie, patrz na nas i postępuj z nami według litości Twych niepoliczonych, według wielkiego miłosierdzia Twego.


+ O Zbawicielu świata, łączę się z Twoim miłosierdziem. Jezu mój, łączę wszystkie cierpienia moje z Twoimi i składam do skarbca Kościoła dla pożytku dusz.



Nie umiem żyć bez Boga, ale czuję, że i Bóg nie może zaznać szczęścia beze mnie, choć absolutnie sam sobie wystarcza...


Ojcze wielkiego miłosierdzia, pragnę, aby wszystkie serca zwróciły się z ufnością w nieskończone miłosierdzie Twoje.


Wtenczas jesteśmy najwięcej podobni do Boga, kiedy przebaczamy bliźnim. Bóg jest miłością, dobrocią i miłosierdziem...


Bóg nieraz udziela wiele i wielkich łask ze względu na dusze cierpiące i wiele kar oddala jedynie ze względu na dusze cierpiące.


Cierpienia wcale nie odbierają mi spokoju; tak z drugiej strony, choć cieszę się głębokim spokojem, to jednak ten głęboki spokój nie zaciera mi wrażenia cierpień.


Staram się o świętość, bo przez to będę pożyteczną Kościołowi.



źródło:
św. s. M. Faustyna Kowalska
"Dzienniczek. Miłosierdzie Boże w duszy mojej", Wyd. Księży Marianów 2001

"Pochwyć się Woli Boga z miłością we wszelkim rodzaju obaw."

św. Paweł od Krzyża (†1775), z listu do zakonnicy klasztoru w Vetralla

Maria-Magdalena - Dziękuję za powitanie. Pozdrawiam

"O duszo, pomyśl, jaką wtedy będziesz mieć chwałę, gdy zostaniesz przyodziana nową i piękną szatą, ozdobioną drogimi kamieniami wszelkiego rodzaju (Syr 50,9), to jest ciałem uwielbionym, w którym jaśnieć będzie wówczas tyle najcenniejszych pereł, ile teraz cnót znajduje się w duchu.
Któż bowiem potrafi opowiedzieć, jak wielką radość, jak zdumiewającą chwałę, jak niepojęte imię otrzymasz za to, że własne ciało tak mężnie zwyciężałaś za pomocą tarczy czystości i wstrzemięźliwości; za to, że tak mężnie pokonałaś świat za pomocą ucieczki i wzgardy; za to, że tak roztropnie uszłaś przed diabłem i tak mocno opierałaś się wszystkim nieuporządkowanym myślom, uczuciom i poruszeniom. Zważ jaką chwałą okryją cię wszyscy ci, których pobudzałaś do dobrego słowami i przykładem. Co więcej, za poszczególne cnotliwe myśli, mowy i czyny otrzymasz szczególną i wieczną chwałę".

św. Bonawentura, franciszkanin, "Rozmowy z samym sobą o czterech rodzajach modlitwy myślnej"