I o kim to świadczy?

Co to ma do rzeczy? Istotne jest ISTNIENIE DOWODÓW. Tak czy nie?



Wg mojego światopoglądu, jestem w stanie bez problemu. Natomiast ciężko mi to zrobić wg twojego światopoglądu - i stąd podniosłem ten problem.

A jednak się różnią - hipoteza istnienia Boga wiele rzeczy tłumaczy (istnieją hipotezy alternatywne). Hipoteza istnienia Zeusa/Smerfów - nie.
Przypominam, że jest to forum polskie i piszemy na nim po polsku.

Osobisty, finansowy, rodzinny, seksualny, zawodowy, etc..




A wg impactora i jego ateizmu? Czyżby jednak impactor zaliczał się do wyznawców boga Jahwe?



Wszak, gdy ich misjonarstwo osiągnie sukces, zwiększy się liczba ateistów w społeczeństwie. A wtedy średnia przewaga dostosowawcza ateistów, a wiec i samych misjonarzy - zmaleje, zatem i ich sukces życiowy zmaleje także. Łatwiej przecież konkurować ateiście (np na rynku pracy) z przygłupimi katolami, niż z takimi samymi ateistami jak on sam - pięknymi, mądrymi, inteligentnymi i oświetlonymi.



Zatem jaki hipotetyczny dowód przekonałby do tego impactora?

Pan Bóg jest Pokojem.
Będąc tu, znaczy, że szukasz Pana Boga, próbując swego poznania zaprzeczenia czy wyparcia się Go poprzez dialog z wierzącymi.
Nie znajdziesz Pana Boga, jeśli bezpośrednio nie zwrócisz się do Niego po Imieniu JEZUS.

Miłość nawraca, a nie racjonalizm, który jest przedsionkiem ateizmu.

Impactor - to nie jest tak. Popelniasz blad logiczny dosyc powszechny wsrod prymitywow, ktorzy powolali do istnienia np. potwora spaghetti i nawet chcieli go zarejestrowac dajac dowod swojej glupoty.
1) Podstawa/dziedzina/przestrzenia poszukiwan sensu tego wszystkiego co nas otacza jest tautologia: albo Pierwsza Przyczyna istnieje, albo nie istnieje.
2) Od zawsze ta Pierwsza Przyczyne przyjelo sie nazywac Bogiem aczkolwiek jego wyobrazenie zawsze sie roznilo, rozni i bedzie roznic. Nie chodzi tu tylko o Boga chrzescijanskiego, Allaha, Manitou czy Zeusa ale rowniez o wyobrazenie Boga jakie ma kazdy z nas np. chrzescian tutaj piszacych. I to jest w porzadku bo Bog jest ponad wszystkim i nikt nie ma prawa sadzic ze juz go zlapal za nogi.
3) Pojawia sie ktos, kto twierdzi, ze Tworca tej rzeczywistosci jest smerf/potwor spaghetti/harabdan/krasnoludki.
.......................................................................................
I w tym momencie chodzi wlasnie o dziedzine/podstawe/przestrzen poszukiwan.
Smerfy, krasnoludki, spaghetti jak najbardziej istnieja ale w przestrzeni literatury, filmow, lub innych rodzajow tworczosci. Harabdan istnieje w przestrzeni wyrazow utworzonych dla potrzeb tej dyskusji.
I na tym polega Twoj blad logiczny. Po prostu mylisz dziedziny. To tak jakby matematyk zajmowal sie delfinami a biolog systemem kanalizacyjnym miast. W ten wlasnie sposob nie mozna powaznie traktowac wypowiedzi "wierzysz w Boga - a wierzysz w krasnoludki". Pomoglo?

Zreszta istnienie Boga zostalo juz dawno udowodnione w zdaniu: blogoslawieni czystego serca albowiem oni Boga ogladac beda.
W kazdym procesie myslowym poslugujemy sie pewnymi zalozeniami na podstawie ktorych wyciagamy wnioski. W kazdym. Kropka.

Z tym że - jesli już chcemy być poważni - tzw. krasnoludki to, jesli się nie mylę, słowiańskie duchy opiekuńcze, również duszki domowe, które budzi się odpukując w niemalowane, albo, kiedy wróci się nieoczekiwanie do domu i przysiądzie na chwilę zamiast od razu wybiec z powrotem, pozwala im się odczepić od ubrania Gospodarza.

Takze maja charakterystyczne czapki, brody i duzo pozytywnych cech np. chec pomagania innym.
Mysle, ze mozna napisac (jezeli juz tego nie zrobiono) niejedna prace doktorska na ich temat. Ale to inna dziedzina.

Toteż, skoro są wystarczająco poważne do akademickich rozważań, nie wypada się z nich śmiać.

Ze Smerfów można - po to w końcu są.

Osobiscie chyba wole Kargula i Pawlaka. Rowniez istnieja. W swojej dziedzinie.

Krasnoludki są o tyle ciekawe, że w swojej dziedzinie prowadzą do Pierwszej Przyczyny która jest, że tak powiem, dwoista, a precyzyjniej, stanowi akt współpracy, przeplatanej często-gęsto kłótnią, pary Stwórców. Jest to o tyle ciekawe, że fizykę naszego Wszechświata również mamy poniekąd dwoistą i średnio idzie pogodzić jedną jej domenę z drugą, tyle tylko że życie powstało na styku owych domen. Śmiem więc twierdzić, że w swojej dziedzinie krasnoludki nie mają konkurencji...

...co się zaś tyczy dziedziny dylematów impactora, bardzo chciałbym się odnieść, ale nie bardzo widzę, do czego miałbym. Przejrzę jednak ten wątek i może jakąś nitkę złapię...

Chyba masz racje. Spontaniczna dezaprobata tych tendencji budzacych w czlowieku odczucia abstrakcyjne doprowadza nas do pewnych konkluzji iz musimy stwierdzic z niemala finezja, ze te dezyderaty sa obiektywne aczkolwiek skadinad nam obojetne.

Mhm, następny, który prawdę cznia, jak mu z niej jego własny, wychuchany bożek nie wychodzi - zwany dla niepoznaki Bogiem.

Lecę przeglądać wątek.

Uchff. Ankieta nie do mnie (jeszcze!), ale jedno pytanie pozwala na przewrotną odpowiedź, więc się jej uczepię i odpowiem.


Sobą.

Nie zbójcą i na pewno nie zwidem.


No właśnie.

Nie zgłębiłem jeszcze tematu, ale zdaje się, że nasi praszczurowie ogień mieli w wielkim respekcie, w każdym razie oddawali mu zmarłych. Wprawdzie nie odprawiłem dotąd rytuału, któryby zmył ze mnie znamię chrztu i przyłączył z powrotem do Rodziny - nie jestem widać jeszcze gotowy - ale jest możliwe, że szarpnę się na coś takiego i zostanę pogańskim apologetą. Wtedy odpowiedź na Twoje, Danielu, pytanie będzie twierdząca, ale będzie oznaczała coś zupełnie innego, niż sobie wyobrażasz...


Miłość, Danielu, to wielkie słowo. Wolę od niego inne: czyn. Czyn, który o miłości rzetelnie zaświadcza. Jeszcze lepszy jest czyn, który zaświadcza o poświęceniu, bo miłość potrafi być bardzo samolubna, wbrew hymnowi świętego Pawła. A skoro coś poświęcam, to mam w ogóle co poświęcić, jestem coś wart, również w swoich własnych oczach. Dlatego, Danielu, wolałbym porozmawiać o godności. Czy godność z Bogiem istnieje?


Danielu, nie rozumiem pytania. Ale nie przejmuj się, ponieważ jestem wariatem, mam na to papier.


Danielu, nie mam ani pracy, ani pieniędzy, ani kobiety nawet i jest to przynajmniej po części zasługą Boga.


Nie jestem ateistą, ale możliwe że zostanę, przynajmniej w tym aspekcie, który Ciebie interesuje: odrzucę Boga i powiem że Go nie ma, bo jest - są - Świętowit i Wołos (jeśli czegoś nie poplątałem, to takie postaci rekonstruuje się z tego skażonego słowiańskiego mitu o wyłowieniu świata). Na razie jestem na rozdrożu, próbuję kilka dróg, żadna szczególnie mnie nie zachęca. Wiem jedno: nie wracam.

Eeee. Dziecinada.