A gdzie ty taki piekny fragment znalazles ?

Przecież podano Ci gdzie.

Ano podał, ale ja pytałem nie co zostało napisane, ale co to konkretnie oznacza, kto konkretnie jest odbiorcą zarówno tym biernym (np cały naród rozrzucony po całej planecie), oraz czynnej (np Kowalski z Krakowa). Idąc dalej, bo jeśli Kowalski z Krakowa to jedyny który odpowie na wezwanie. Czym jest wybranie - szansą ale można ją też zmarnować, czy z góry ustalonym faktem że tylko Polacy odegrają to szczególną wyjątkową rolę? Pełno pytań, jak i w poprzednich tematach, lecz odpowiedzi brak.

Wist, co to piszesz można by uznać za rozmywanie Słowa Bożego, zniechęcanie, rozbijanie, odwracanie od tego, by na końcu powiedzieć że to co powiedział Pan Jezus nic nie znaczy i należy to zignorować. Sorry ale takie mam wrażenie po czytaniu Twoich zniechęcających słów.

Pan powiedział - kocham, Pan powiedział szczególnie umiłowałem, a po czytaniu Ciebie człowiek do tego wyznania miłości Pana Jezusa zaczyna nabierać negatywnego nastawienia, dystansu, zaczyna się zastanawiać czy nie ma w tym podstępu, po co w ogóle Pan to powiedział, skoro z wyznania szczególnego umiłowania Pana nic nie wynika i dla takich jak Ty nie wiadomo co to znaczy, najlepiej jakby tego nie było i nic to nie znaczyło, wtedy by nie było dylematów i kłopotów - co znaczy kocham, co znaczy szczególnie umiłowałem. Po czytaniu Ciebie człowiek dochodzi do wniosku że wyznanie miłości Pana, jest tak naprawdę kłopotliwe, a jak jest kłopotliwe to lepiej żeby tego nigdy nie było. Po co w ogóle Pan to mówił, teraz tylko kłopot. Albo Pan mógł to lepiej ująć i się lepiej postarać, bo nie wiadomo co znaczą słowa ''szczególnie kocham'', ''szczególnie umiłowałem'', co znaczy kocham. Po czytaniu Ciebie faktycznie to musiał być jakiś tajny szyfr, za słowami wyznania szczególnego umiłowania, musi być jakiś szyfr i dlatego trzeba to porzucić bo ludzie dzisiaj nie są wstanie pojąć znaczenia słowa kocham, szczególnie umiłowałem. Dlatego najlepiej to odrzucić albo odstawić na bok.

Twoje słowa są zniechęcające do wyznania miłości Pana odnośnie Polski ,,Polskę szczególnie umiłowałem''.

Napisałeś kilka zdań. W żadnym nie udzieliłeś nawet szczątkowej odpowiedzi. Nie jesteś zatem wiarygodny. I znów, każdy niech sam oceni ile warte są tego typu proroctwa i tego typu głosiciele.

@quas
1.Dzienniczek Św. Faustyny to nie jest nieomylne Słowo Boże.
W KKK 105 czytamy: „Prawdy przez Boga objawione, które są zawarte i wyrażone w Piśmie Świętym, spisane zostały pod natchnieniem Ducha Świętego. Święta Matka Kościół uważa, na podstawie wiary apostolskiej, księgi tak Starego, jak i Nowego Testamentu w całości, ze wszystkimi ich częściami za święte i kanoniczne, dlatego że spisane pod natchnieniem Ducha Świętego, Boga mają za Autora i jako takie zostały Kościołowi przekazane."
.Dzienniczek Św. Faustyny takiego statusu nie posiada.
2.W centrum orędzia zawartego w Dzienniczku nie jest Polska i jej misja, ale głoszenie Bożego Miłosierdzia: http://www.marekjodko.pl/index.php-akcj ... u2=140.htm




Z tego, że Pan Jezus szczególnie miłuje Polskę wcale nie wynika, że jest ona czy ma być mesjaszem narodów. Tylko Jezus Chrystus jest jedynym Mesjaszem i Zbawicielem wszystkich narodów.
Mówi to jasno Piotr: «nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni» (Dz 4, 12).

Nie podsiada takiego statusu bo Dzienniczek Św. Faustyny nie jest w Piśmie Św. Twój cytat odnosi się tylko i wyłącznie do Pisma Św. i jego ksiąg.

Nikt tego nie kwestinuje, ale rozmawiamy o słowach Pana Jezusa odnośnie Polski.

A to już chyba uwaga do autora wątku. Tu się zgadzam i ja bym jednak takiego tytułu nie dał, dlatego też i pytanie w ankiecie jest dla mnie zniechęcające.

1. Skąd wiesz, że są to na pewno słowo Pana Jezusa?
2. Skąd wiesz, jak należy je interpretować? Masz jakąś wiedzę i doświadczenie np. dorobek naukowy, w dziedzinie hermeneutyki http://pl.wikipedia.org/wiki/Hermeneutyka np. tekstów literackich? To nie są trywialne sprawy.

Masz w swoim avatarze ten obraz a zarazem poddajesz w wątpliwość prawdziwość Dzienniczka? Przeciez Jezus także zażyczył sobie aby taki obraz został namalowany, trzeba więc teraz roztrząsać czy to czasem nie aby jakieś zwidy i w ogóle czy to na pewno Jezus?

Dzienniczek nie jest dziełem literackim, Faustyna ledwo potrafiła pisać i czytać, słowa Dzienniczka powinny być rozpatrywane i brane pod uwagę w innym kontekście niż w ujęciu literatury w szeroko pojmowanym znaczeniu.

equuleuss




Co rozumiesz przez prawdziwość Dzienniczka? To, że napisała go św. Faustyna nie wątpię. Mam jedynie wątpliwości do konkretnej wypowiedzi zawartej w Dzienniczku, czy rzeczywiście to są słowa Pana Jezusa, czy tylko św. Faustyna miała takie wrażenie. Passus o Polsce jest, o ile mi wiadomo, czymś wyjątkowym w całym Dzienniczku.
Swoją drogą ciekawi mne, co to znaczy, że Krk akceptuje objawienia św. Faustyny?


To w jakim kontekście powinny być rozpatrywane?

W kwestii objawień prywatnych ,a do takich należy zaliczyć objawienia św. Faustyny, znalazłem takie inf http://www.katolik.pl/objawienia-prywat ... 16,cz.html

Ponieważ gdybym uznawał te słowa za nieprawdę, za fałsz, za oszustwo, tak samo mógłbym odnosić się do innych słów Pana Jezusa przekazanych św. Faustynie. A to by się zamieniło z wiary i ufności Panu Jezusowi w wątpliwości dotyczące nie tylko tych słów, w negowanie, podważanie, nieufność. Jeżeli wierzę w słowa Pana Jezusa przekazane św. Faustynie, to w całości są one dla mnie prawdą, a nie że Słowo Pana czyli prawda jest tam zmieszana z nieprawdą. Słowa wyznania miłości Pana przyjmuję ze szczególną radością i wdzięcznością.

Do przyjęcia Słowa Pana, rozpoznania Słowa Pana takim jakie ono jest i co mówi, nie potrzeba żadnej wielkiej wiedzy i doświadczenia, żadnego dorobku naukowego. Z doświadczenia natomiast wiemy, że Pan często otwiera oczy i duszę na swoje wołanie właśnie ludziom prostym, niewykształconym. Dorobek naukowy i wybitna wiedzą nie są tu żadną wartością, a często jest tak że tacy ludzie są ślepi na prawdę.

equuleuss


Św. Faustyna jest omylnym człowiekiem i jako taki mogła się pomylić. Dzienniczek nie jest nieomylnym Słowem Boga, stąd choćby potencjalne pomyłki. Nie zaprzeczają one realności spotkania z Panem Jezusem ani orędziu o Jego Miłosierdziu. Najważniejsza jest istota przesłania i nakaz namalowania obrazu, a passus o Polsce z tego punktu widzenia jest wtórny, który nic nie dodaje

Co to znaczy, że Kościół uznał te objawienia za prawdziwe? Może opinia biskupa, a przynajmniej teologa katolickiego? Czy prawdziwość oznacza tylko tyle, że objawienie nie jest sprzeczne z nauczanie Krk?
equuleuss


W moim doświadczeniu nie otrzymałem żadnego przekazu ustnego od Miłosiernego Boga - Jezusa Chrystusa. Pan objawił mi, że mieszka we mnie, jako Kochający Bóg i to tak kochający, że ma ona wymiar kosmiczny. Ludzka miłość jest przy tym niczym. Wcielony Bóg wypełnił mnie swoją Miłością tak, że eksplodowała Ona ze mnie, po krańce Kosmosu. To jest skala i miara, jak kocha Syn Boży. Kocha tak, jak jest kochana przez Boga Ojca - daje Siebie cały w tej Miłości, bo jest pełnym mocy Synem Bożym. Zwidem jest ludzka miłość, bo pojawia się i znika, a kocha w sposób ograniczony i uwarunkowany. Istnieje w ludzkim mózgu, a Miłość Boga wypełniła mnie całego, bo Miłosierny Bóg we mnie mieszka.
equuleuss






Objawienia prywatne, moim zdaniem, nie muszą być w każdym szczególe prawdziwe. Najważniejsze, że są spójne i zgodne z całością Objawienia Bożego nauczanego przez Krk.

proteom

equuleuss


Passus o Polsce nie potwierdza ani nie zaprzecza prawdziwości słów zawartych w całym Dzienniczku, dlatego ich odrzucenie nie zmienia wiarygodności objawień.

quas


To tak jak ja.

quas


Jasne, ale biorąć pod uwagę wielość wyznań chrześcijańskich, umiejętność prawidłowej egzegezy jest konieczna, choćby w kwestiach fundamentalnych np. Bóstwo Pana Jezusa.