No ale tak generalnie - czy pojawienie się odpowiedniej doktryny akurat w odpowiednim miejscu i akurat w odpowiednim czasie nie bywa właśnie efektem przypadku?
Mitraizmy , hermetica - to sobie akurat zostawmy na inną okazję - w chrystianizacji Imperium Rzymskiego dostrzegałbym logikę ewolucji kulturowej.
Co do epizodu kultu Istoty Najwyższej we Francji - nie wiem , nie podejmuję się oceny - chyba do dziś toczą się spory , Robespierre był faktycznie idealistą ale z drugiej strony czy nie chodziło jednak też o jakieś ramy dla porządku publicznego ( w końcu los hebertystów był marny) ? Zresztą to był epizod , Napoleon wraca do katolicyzmu już nie jako religii państwowej ale "religii większości Francuzów"
Można wysnuć wniosek ,że ówcześni Francuzi dojrzeli ewolucyjnie do zadania ciosu pozycji Kościoła ale nie do de-chrystianizacji , o ateizacji nawet nie wspominając.
Socjalizm - w jakimś kraju , w jakimś momencie - z pewnością tak. Ale czy z równą pewnością akurat wersja bolszewicka? No nie mam pewności. Nie staczając się nadmiernie w gdybologię - gdyby Rosjanie nie przegrali w Prusach wsch. ? Gdyby Hohenzollern nie był takim nuworyszem i zachował niepisaną normę - targamy się po szczękach z kuzynami ale nie niszczymy ich tronów-i Niemcy nie wdawali się w machinacje z Leninem? Gdyby Kiereński był twardszy ? Gdyby nie było nieporozumień z Korniłowem ?
Zatem jakiś socjalizm - pewnie gdzieś tak - jako element ewolucji - w drodze jakiegoś normalnego sukcesu parlamentarnego,konkretna bolszewia sowiecka to już cokolwiek splot okoliczności i ,hmm , paru kaprysów historii - a bez niej taki debil salonowy jak Mao Ze-Dong nigdy by nie zaistniał.

Co do boomu na feng-szuje i inne takie - a nie przeceniasz Ty tego aby ? W porównaniu z XIX-wieczną ezoteryką to chyba małe miki jest.Odbieram to jako coś w rodzaju przemysłu popkulturowego

Religie azjatyckie - no a przypadkiem nie dlatego ,że w ogólnym planie ewolucji nie ma czasowo miejsca na państwowo- czy (uwaga,dziwoląg językowy) społecznościotwórczą rolę religii ?



Czytałem te komentarze.Ja wiem czy biznesman to koreanista? Lankov ma opinię pozytywną.Zresztą , o ile dobrze pamiętam , Meyers poświęca jakieś akapity pewnym metodologicznym błędom w czytaniu Korei płn.Owszem w książce jest mowa też i o nacjonal-socjalizmie tyle,że zwraca mocno uwagę na wyparowanie już za starego Kima wszystkich elementów socjalizmu.Pozostaje jakiś dziwaczny kult narodowo-osobowy z nadistotą wywołującą cuda w przyrodzie i księgą Juche.Ponoć ta pozycja : A Christian Study of North Korea's State Religion otwarcie już rozwija wnioski o pseudoreligijnym charakterze systemu.Ale tej z kolei nie znam.
Dyskusję czy nazizm to socjalizm czy ustrój synkretyczny przerabiałem stosunkowo niedawno , na ,hmm, innym forum Chwilowo wolałbym odpocząć ale jak znam życie - prędzej czy później się z tym zmierzymy.

Kim jest ateista: było.

Podam po raz kolejny: ateista odrzuca teizm, prezentuje pogląd mówiący, że bogowie nie istnieją.

Ateista NIE ROZWAŻA kwestii konieczności mordowania teistów w 'imię ateizmu'. Ateista nie bierze takich możliwości pod uwagę. Ateizm jako taki nie nawołuje do ŻADNYCH morderstw. Różni się tutaj ZNACZNIE od treści zawartych w Biblii. Szczególnie tych ze Starego Testamentu.

Jeśli osoba zajmująca się zawodowo piłką nożną okaże się 'przy okazji' mordercą, to nie należy analizować wpływu piłki nożnej na mordercze instynkty u ludzi. Byłoby to nonsensem.
Nawet jeśli 'udało by' się mu zamordować kogoś podczas meczu - to nadal nie jest 'winna' sama dyscyplina sportu, jaką jest piłka nożna, która czasem bywa brutalna, ale jej 'przepisy' jasno określają sposoby zachowań graczy. W przepisach tych nie ma ŻADNYCH nakazów mordowania kogokolwiek. Podobnie jest z ateizmem.

Plus, co chyba istotne w kontekście omawianego zgadnienia: ateizm sam w sobie nie zawiera założenia, że najlepiej by było, gdyby wszyscy zostali ateistami.

To w istotny sposób różni go od większości systemów religijnych, podatnych na naginanie moralności w oparciu o zasadę, że terror ostatecznie wyjdzie na dobre osobom, wobec których sie go zastosuje.

Co do ateizmu państwowego na przykładzie komunizmu: idea głosiła, że najlepiej będzie na tym świecie, gdy wszyscy zostaną komunistami. Stąd zatem, a nie z ateizmu, który komunizm sobie przyswoił, wynikała wewnątrzsystemowa legitymizacja przemocy.

Coraz bardziej rozmyty ten mityczny ateizm sam w sobie się staje..

Vilomort: ateista odrzuca teizm, prezentuje pogląd mówiący, że bogowie nie istnieją.

Czy można powiedzieć, że Ateista jest jak dziecko bez ojca?

inaczej zapytam: Jakim człowiekiem jest Ateista? Czym się kieruje? Jaki ma sens jego życie, a jaki cel?

Czemu? Sam w sobie to chyba po prostu pogląd, że Boga nie ma. I tyle.

Niektórzy nawet przypisują je Jezusowi. Można tez przywoląć teologię wyzwolenia. Jednak skoro idee socjalistyczne można było łączyc z religijnymi, przeczyłoby to tezie o ateizmie jako dziecku socjalizmu.

Socjalizm dotyczył szerokiej sfery społecznej i ekonomicznej:rówonści i sprawiedliwosci, podziału dóbr. Ateizm to tylko jedna sfera, mało jednak istotna dla ludu. Człowiek, gdy brzuch go boli, nie myśli o dialektyce- jakos tak to lecialo u Broniewskiego.

Wprawdzie nie uważam sie za wybitnego specjalistę od socjalizmu, ale cos mi tu nie gra. Skąd wziąłeś taki poglad, ze socjalizm odrzucał religię?




A i owszem, jest tylko hasłem programowym. Oczywiscie że jest kwintesencją i to bardzo trafną, ale Marks nie przesądzał o metodach, w każdym razie nie sugerował "wyprowadzania" religii siłą.
Lenin poszedł swoja drogą, negując niektóre wnioski Marksa.

Religia jest opium ludu, jest krzykiem i nadzieją uciśnionych... Taka była diagnoza Marksa. Z tego powodu miała samoistnie zanikać w miarę wzrostu doczesnego szczęścia mas pracujących w ostatecznym w historii ustroju
Nie trzeba jej niszczyć siłą. Natomiast siła była stosowana do tych przedstawicieli religii, którzy jednocześnie reprezentowali klasy posiadające - i własnie z tego powodu a nie z powodu religii. Oczywiście potem Lenin i Stalin zbudowali swoje teorie różniące się od postulatów Marksa.

No i, jak widać po krajach rozwiniętych Europy, rzeczywiście zanika. Marks (albo Ty) zapomniał tylko dodać, że warunkiem zanikania religii, oprócz dobrobytu, jest odpowiednio wysoki poziom edukacji.

Marks wiele zapomniał, m.in. wykarmić swoje dzieci - 2 czy 3 zmarło z niedożywienia, inne wychowywane były w sierocińcach.
A związków ateizmu ze wzrostem edukacji to odwieczny argument samochwałów ateistów.
Prawdziwą diagnozę postawił L. Pasteur - Trochę wiedzy, oddala od Boga, dużo wiedzy sprowadza do Niego z powrotem.

Nie widzę powodu, żeby porównywać ateistę do dziecka bez ojca. Dziecko bez ojca odczuwa zazwyczaj jego brak. Ja nie odczuwam braku z powodu odrzucenia teizmu.

Jakim człowiekiem jest ateista? To zależy Ateizm nie narzuca żadnych szczególnych zachowań.

Sens życia ateisty? Bardzo trafnie ujął to Ricky Gervais:

"I don't want to die any more than anyone else. And I think there's this strange myth that atheists have nothing to live for. It's the opposite. We have nothing to die for and everything to live for."

Czyli śmierć jest dla ateistów nonsensowna?

No, metafizycznego, filozoficznego sensu to śmierć chyba nie ma. Jest zwykłą konsekwencją upływu czasu, ewentualnie jakiegoś splotu wydarzeń. Ale chyba nawet teiści czasem mówią o śmierci że jest bezsensowna, nie?

Też nie postrzegam samej śmierci w kategoriach sensowna/bezsensowna. Mówię tu o fakcie, że każdy kiedyś umrze, a nie o konkretnych przypadkach.

Katolicy mają Ojca i Matkę, naród wybrany o twardym karku, ale zbyt często robimy co chcemy, wywyższamy się i osądzamy w dodatku tłumacząc sobie to Wolą Boga i Pismem Świętym. Straszna prawda. Oszukujemy samych siebie, odpowiedzialność przerzucamy na innych za zło, nasze szczęście zależy od innych, a nasze życie mówi okrutną i niechcianą prawdę o naszej wierze, miłości, posłuszeństwie, zaufaniu do Ojca i do Matki. Mamy wiedzę, brak Miłości i wierzących ubywa. Dlaczego nie przyciągam do Boga bliźniego? Bo jestem kłamcą i wierzę w ale..., bo..., Łatwo mówimy: Jezu ufam Tobie, ale nie zdajemy sobie sprawy, co to znaczy, jakich wymaga decyzji i jaką odpowiedzialność ze sobą niesie. Można zrozumieć tylko wtedy gdy samemu nie widzi się już własnego rozwiązania, gdy życie traci sens i cel. Radząc sobie sam na każdym kroku (jako tako), są to przewrotne słowa okłamujące samego siebie i innych, ale nie Boga.

Trafnie to ująłeś vilomort jak wyżej. Samowychowanie, nikt Ci nie narzuca zachowań (jak sierota), jedynie prawa ludzkie Cię ograniczają, by przypadkiem nie zostać skazanym, pozbawionym wolności. W tej kwestii mówisz prawdę i dajesz takie świadectwo życia. Gdy objawi Ci się Miłość Ojca i Matki pójdziesz za nią bez strachu, bez ale..., bo... .