Witam serdecznie wszytkich użytkowników forum.
Chciałabym przedstawić i poddać pod dyskusję moje przemyślenia na temat wiary. Będę wdzięczna za odpowiedzi i dyskusję w moim temacie.

Bóg to Bóg Natury. A w przyrodzie wszystko, co się dzieje z woli Boga jest dobre i potrzebne. Jeżeli coś się dzieje inaczej to chyba z woli ludzi, których przecież Bóg stworzył na obraz i podobieństwo swoje i dał im nawet wolną wolę i wiele zdolności.
Co o tym myślicie?

Bóg stworzył wszystko dore, jak mówi księga Rodzaju, ale nieposłuszeństwo i grzech sprowadziły na świat cierpienie. Od tej pory w naturze dzieją się rzeczy różne, które my określamy albo jako dobre, albo jako złe. Co a tem myślę? Jeśli dobrze zrozumiałem, to nie, w przyrodzie to co się dzieje jest neutralne. Dla nas może być dobre, lub złe, podobnie dla zwierząt. W skali kosmosu katastrofa naszej planety była by la nas końcem świata, a z perspektywy kosmosu kolejny elementem kreacji, bo z resztek naszej planety powstałoby coś nowego, tak jak kiedyś powstała nasza planeta.

Jest taka osa. Osa dopada takiego innego robaka, zapomniłem jak się ów nazywa, karaluch jakiś chyba, po czym wbija w niego żądło, żeby go chwilowo sparaliżować. Następnie już na spokojnie wbija mu żądło w mózg, ażeby zniszczyc jego ośrodek woli/sterowania. Usadawia się na bezwolnym już robaku i ciągnąc go żuwaczkami za czułki, sterując niczym koniem, prowadzi go do swojego gniazda, gdzie składa w jego ciele jaja. Po usunięciu żądła z mózgu niezdolny do podjęcia żadnego działania robak pozostaje na miejscu do czasu, aż larwy os wyklują się i konsumując jego ciało wyżrą sobie drogę na zewnątrz.

Piękne, prawdaż?

@JedenPost
Zbulwersowałam się aż jak mi to napisałeś(łaś). Nie wierzę, że tak istotnie jest.
Ktoś sobie to wymyślił pewnie. Jak nie jesteś pewiem, bo to o tym robaku to może kłamstwo podali do wiadomości.
Ja jestem zdania że czego nie widziałam, a jest to złe, wolę nie wierzyć.

Obserwuję przyrodę własnymi oczami na żywo i to co zauważyłam to jest inaczej niż podają w filmach przyrodniczych.

Przyznam że to co napisałaś jest zaskakujące. Czyżbyś sugerowała spisek naukowców, którzy chcą przekazać mylny obraz świata? Naprawdę nie wiedziałaś że przyroda, czy wręcz cały świat bywają okrutne? Powiedz, czy naprawdę rozmawiamy z osobą która wierzy że wszystko jest super, pszczółki sobie latają, pieski ganiają swój ogon, a lwy piją z antylopami energetyki?


Wymyśliłaś coś co ewidentnie widać że pasuje do Twojej subiektywnej wizji świata. Jest to jawne okłamywanie się. Obawiam się że usłyszysz to wiele razy. Ile masz lat i skąd taka potrzeba okłamywania się?

A obserwowałaś może jak odżywia się, przykładowo, zaskroniec?

Moim zdaniem to kiepski pomysł szukania jakiejś szczególnej moralności u zwierząt. Zresztą w jakim celu miałyby ją przestrzegać? Mamy przez to rozumieć, że Bóg jest Stwórcą natury (ale także ją transcenduje), czy też przyjąć wersję Boga panteistycznego? W tym drugim przypadku, jeśli Bóg to natura, a w naturze (przyroda) jak się zdaje jedyne prawo to "przetrwać", to jaka moralność wyłania się na podstawie tak pojętego Boga?

To zależy jak się postrzega zwierzę. Można jak święty Franciszek, a można jak bodajże Rousseau, który skopał sukę w ciąży, bo "przecież to nic nie czuje".


To zależy ile się wie o świecie, w jakim się żyje. Są zwierzątka różne, kwadratowe i podłużne; jest zwierzątko typu surykatka, która jak nie zaryzykuje śmierci, to całe stado surykatek szlag trafi, bo drapieżnik napadnie bez ostrzeżenia - i jest zwierzątko typu komórka surykatki, która jak nie umrze, to całą surykatkę szlag trafi, bo dostanie raka. (Trudne przejście: surykatka to zwierzątko zbudowane ze zwierzątek.)


Tego uczą na teologii? Zgroza.

W przyrodzie, jak się zdaje, jedyne prawo to przesłać dalej informację, że się żyło, tzn. rozmnożyć się. Z tego wynika np. śmierć, bo organizmy śmiertelne są ewolucyjnie, w skali setek pokoleń, plastyczniejsze od nieśmiertelnych i lepiej reagują na zmiany środowiska, w jakim żyją lub jakie zawłaszczają - więc informacja, jaką organizm niósł w sobie, płynie szerszą falą.

Czyli jednak przetrwać.

Ech. Na takiej zasadzie można wulgaryzować chrześcijaństwo, że w nim chodzi o wyrachowany deal z Bogiem, żeby uciec od piekła a nachapać się w Niebie i o nic więcej.

Chwileczkę, na jakiej zasadzie? Sam napisałeś ze istotne jest przekazanie informacji oraz dostosować się do zmian w środowisku. Tak bez celu i sensu? Przecież to wszystko dąży do przetrwania danego gatunku.

To ciekawe zagadnienie jest, bo z jednej strony - przetrwać, jako gatunek. Aby przetrwać jednak -trzeba się dostosować, czyli zmienić. Ile jednak można zmienić? Bo w końcu mamy taką sytuację, że mechanizm służący przetrwaniu gatunku A sprawia, że powstaje gatunek A+, który wypiera A.



Ja bym powiedział, że raczej życia. W jego jak najbardziej zróżnicowanych formach, czyli jak najszerszego spektrum informacji.

A w dealu z Bogiem chodzi o to, żeby przetrwać, a nie wpaść w objęcia śmierci drugiej.

W przyrodzie natomiast... cholera wie, co tak naprawdę podlega przetrwaniu, ale na pewno nie gatunek, który może zginąć na dwa sposoby: albo wymierając, albo zmieniając się pod presją środowiska w gatunek inny. Zatracając się w ewolucji. Nasi odlegli potomkowie nie będą już ludźmi, warto o tym pamiętać.

JedenPost
Generalnie tak, o przetrwanie życia.

ErgoProxy
Po części o to chodzi w wierze, aby żyć dalej, tylko ze już inaczej. Myślisz że kogoś zagiąłeś, ale nic nie odkryłeś.

W tym momencie powstaje zbędny offtop. Chyba zgadzamy się, że to co myśli o naturze autorka jest dalekie od rzeczywistości. Pytanie tylko co na to sama autorka tematu?

Postanowiłam Wam po prostu napisać trochę tego co widziałam w przyrodzie. nie jestem człowiekiem młodym. Mam lat dosyć dużo na to, żeby wiele rozumieć.
Przyroda nie jest naprawdę taka jak nam wkręcają wszędzie. Ptaki i zwierzęta nie żyją tylko tym, żeby jeść i rozmnażać się. One żyjąc się po prostu ładnie bawią. Przykład: wiewiórki zbierają i noszą orzechy, ale nie widziałam, żeby robiły wielkie zapasy na zimę. Kiedy chodziłam jeszcze do szkoły zbieraliśmy orzechy pod lipami i kasztanami, które to orzechy rzucały tam wiewiórki - może właśnie dla nas żebyśmy zbierali je i jedli?

Prawdą jest, że jeżeli człowiek zaglądnie z bliska do gniazda jakiegoś ptaszka to ten ptak już nie wróci do tego gniazda choćby zostały tam pisklęta. Podobnie jest pewnie z legowiskami zwierząt. Ale one są jakoś tak pochowane, że ja chodząc po lasach i polach nigdy tego nie widziałam. Widziałam tylko lisią norę, było wejście i wyjście, badaliśmy gdzie te liski siedzą... Ale ta nora jest taka jakaś kręta i na boki, i w dół, i w górę, żeni sposób się dostać było do środka - chyba, że rozkopać wszystko. A jeżeli tak, to czlowiek i tak by nic nie zobaczył.
Stąd wiem, że nie da się tego widzieć i nagrać, co pokazują w telewizji.