Dzień dobry.

Mam czterdzieści lat i chciałbym zacząć od nowa.Moje życie religijne to taka sinusoida.Wierzę w Boga ale tak naprawdę Go nie znam.
Jak i co zrobić aby zacząć budować swoją wiarę i swoją pobożność?

czytac pisma tak poznasz boga
http://tv-trwam.pl/film/telewizyjny-uni ... y-08112014

Jak zaczynać to pod przewodnictwem "Elementarza, dla początkujących, zaawansowanych i dojrzałych", ks. M. Maliński.

Ja pojechałam na rekolekcje ignacjańskie.
I jak najczęściej chodzę na Adorację Najświętszego Sakramentu. Lubię ciszę i jej przestrzeń w której jest tylko Bóg i ja.

Ale może tak "na już" warto posłuchać rekolekcji internetowych?
Znajdziesz je na tym portalu

Każdy z piszących założył z góry,że ja jestem katolikiem lub,że chcę praktykować tę wiarę.
A mnie chodzi o to,że jestem wierzącym,to znaczy,że wierzę,że jest Bóg ale nie znam Boga.Dlaczego miałbym zaufać,że np.ten katolicki jest lepszy od innego?

Boga nie ma innego, JEST TYLKO JEDEN, istnieją jedynie różne sposoby pojmowania Boga.

Bo żyjesz od czterdziestu lat w kulturze uformowanej przez wiarę w tego Boga i dlatego wyznawanie właśnie Jego będzie dla Ciebie naturalniejsze od wyznawania Śiwy czy Amaterasu? Tzn. będzie On dla Ciebie, subiektywnie, "lepszy".

Natomiast jeżeli chodzi Ci o prawdę o Bogu, to niestety, ale nie istnieje nawet kryterium wyboru, a co dopiero dowody. Może się okazać, że prawdziwa religia powstała gdzieś-kiedyś, ale została wytłuczona bez śladu, i to niekoniecznie przez konkwistadorów; a może się okazać, że prawdziwa religia jeszcze nie powstała, ale powstanie, powiedzmy, za lat tysiąc i sto jedenaście; a może się okazać, że rację mają właśnie katolicy.

Prawdziwa religia nie powstaje w umysłach ludzi, prawdziwą objawia tylko Bóg.

A Ty to taki forumowy dyżurny?
Hmmm....

A co?...odpowiedź nie pasuje?

No to gratuluję wiary... (serio).
Przeżyłem kiedyś to samo i nie mogę udzielić Ci żadnej rady.
Musisz, oczywiście, najpierw określić czy jesteś deistą (wierzę w istnienie Boga), czy teistą (wierzę nie tylko w istnienie Boga filozofów, ale mam wrażenie, że ten Bóg nie jest odległy, lecz jest blisko mnie, jako druga osoba, dla której nie jestem obojętny).

Budowanie wiary i pobożności możliwe jest tylko w tym drugim przypadku. Żaden filozof nie modli się do Boga, którego przyjmuje tylko w kategoriach stwórcy, demiurga, wielkiego zegarmistrza.

Tak,ja jestem katolikiem.Jestem wychowany w tym Kościele.
Co zaś tyczy tego,że nie znam Boga tzn.że przez lata budowałem sobie obraz Boga i do tego Boga się modliłem,czciłem go i kochałem.
Ale poznając siebie zauważyłem,że nie znam Boga.Wszystko w co wierzyłem,czemu hołdowałem okazało się ułudą.Dlatego chciałbym zacząć od nowa.
Tak,jestem katolikiem ale moje pytanie jest zasadne:
Dlaczego mam wierzyć,że obraz Boga przedstawiony przez Kościół jest słuszny?Jak to sprawdzić?
Bo jak pisałem wyżej,już raz się zawiodłem na wizji mojego Boga.Co prawda była to wizja moja,subiektywna,dlatego tym bardziej nie chwiałbym aby to się powtórzyło.

Zaczac szukac Boga, a nie tworzyc sobiekolejne Jego obrazy.

Rekolekcje ignacjanskie to dobry pomysl. Tam nie chodzi o katecheze, ale o twoje spotkanie z Bogiem. Nie z Jego obrazem.

Każdy tworzy obraz boga.Nic w tym dziwnego.Ty też.

Slowo “Bog“ piszemy na tym forum z duzej litery.

Owszem, tworze obraz Boga, ale wiem, ze Bog jest zawsze Inny. Dlatego nie upieram sie, ze Boga rozumiem i On musi byc taki i taki jest.

Jezeli szukasz Boga, to musisz byc otwarty na niespodzianki i byc zawsze w drodze. Jak wyglada przygoda zycia z Bogiem, o tym mowi nam Biblia i ludzie, ktorzy w te droge wyruszyli i pozwolili sie zaskakiwac.
Takiej odwagi ci zycze. Drog do Boga jest tyle, ilu jest ludzi i nasze cale zycie jest droga do Niego.

Nie rob sobie zludzen, ze za miesiac bedziesz Go znal i wszystko bedzie jasne. Nie bedzie do smierci. Ale bedzie fascynujace i nieoczekiwane z fazami “pustyni“, zeby ci motywacje oczyscic.