No właśnie co by było gdyby ,czy miało by to jakikolwiek wpływ na dalsze przyszłe wydarzenia ,
czy gdyby Jezus Chrystus nie wykonał rzekomo dobrowolnej ofiary krzyżowej to czy zasiadłby później po prawicy swojego ojca w niebie ,czy my zostalibyśmy zbawieni gdyby jej nie wykonał my ludzie .Jakie zachodzą pomiędzy tymi rzeczami związki przyczynowo-skutkowe ?

Jeśli uświadomimy sobie, że plany Boga są nie do pokrzyżowania pytanie takie traci sens. Rodzi się pytanie zatem o przeznaczenie... Cóż, wybór dotyczy jedynie tego za czym się opowiemy, zbawienie czy potępienie. Nie do nas należy wybór czy plan Boga się uda czy nie. A Jezus? W swojej misjii był bardziej Bogiem który w swej misji zachował od początku jedność z Bogiem Ojcem, czy człowiekiem który był chwiejny i mógł zawieść?

Gdyby było jak mówisz, zapewne ową rolę zbawiciela przejąłby zapewne ktoś inny. Moim zdaniem niewiele mogłoby się zmienić z tego tytułu.

Przykład: pojutrze święto Bożego ciała, które jak widać obchodzono również w starożytnym Egipcie.
http://szuflada.net/misteria-ku-czci-ozyrysa/

Czyż to nie zdumiewające?

Zdumiewająca jest, co najwyżej łatwowierność i podatność niektórych osób na wyszukiwane na siłę podobieństwa między religiami.
W Egipcie nie obchodzono żadnego święta Bożego Ciała tylko święto ku czci poskładanego na nowo i żyjącego na nowo Ozyrysa.
Zachowaj od czasu do czasu trochę powagi.

Ad meritum: nikt nigdy nie byłby w stanie, w ramach mitologii judaistycznej (jeśli chcesz posługiwać się taką terminologią) przejąć roli Zbawiciela. Żadne inne czyny, czy ofiary kogokolwiek innego poza Synem Bożym (a przecież takie ofiary były nieustannie składane) nie były w stanie dokonać zbawienia.
Taki aksjomat. A z aksjomatami dyskutują co najwyżej te same osoby, które dyskutują z liczbami.

A może właśnie warunkiem tego ,żeby Jezus zasiadł po prawicy Boga Ojca w Niebie było wykonanie Ofiary Krzyżowej ,może Bóg chciał żeby Jezus mu się w pewien sposób zasłużył mimo tego że i tak był jego Synem cokolwiek by nie uczynił ,został przez Boga zrodzony a nie stworzony ,był tak samo Bogiem jak i człowiekiem ,i kolejne moje pytanie czy Jezus po wstąpieniu do Nieba już przestał być człowiekiem a stał się tylko Bogiem tzn nie tyle stał się co pozostała mu już tylko Boska natura a człowieczą utracił ,bo w Niebie przebywają tylko byty duchowe ,ludzie ,święci itp mają w Niebie już tylko formę duchową?

Zależy co Ciebie interesuje, jak nauka katolicka to oczywiście wstąpił do Nieba wraz z duszą i ciałem i pozostaje człowiekiem będąc Bogiem.

Jeżeli wstąpił do Nieba zarówno w duszy jak i w ciele to rodzi się pytanie dlaczego wstąpił również w ciele ,przecież Bóg Ojciec nie ma ciała a ludzi którzy umierają wstępują do Nieba tylko jako dusza ,czyli wychodzi na to ,że tylko Jezus ma ciało w Niebie ?To troche dziwne.
Szczerze powiem ,że już się w tym wszystkim gubię a są to sprawy jakkolwiek fundamentalne ,
Czy Jezus był Bogiem i Człowiekiem jednocześnie a tu od razu rodzi się pytanie w jaki sposób mogły się pokrywać zupełnie odrębne istoty człowieczeństwa np emocji ludzkich z atrybutami Boskimi które trudno mi nawet przytoczyć bo dla zwykłego człowieka mogą być one nie zrozumiałe.
Czy może Jezus był Bogiem w ciele człowieka ,czyli z człowieka miał tylko ciało i nic więcej a tak poza tym był czystym Bogiem.

Tak, KK naucza, że Jezus ma ciało w niebie i jest to ciało przemienione po zmartwychwstaniu.
Osoby zmarłe też odrodzą się w swoich ciałach "przy końcu czasów",
czyli zmartwychwstaną w swoich przemienionych ciałach.

Nie rozumiem jak sama dusza ludzka może być w niebie,
to jakby tylko jakaś część człowieka tam była a nie człowiek.
A człowiek zmartwychwstawałby (pojawiał się na nowo)
przy zmartwychwstaniu ciała - gdy dusza połączy się z ciałem.

Zresztą w ogóle nie rozumiem tego pojęciowego podziału człowieka
"na pół" - na duszę i ciało. Tak jakby składał się z dwóch części.
Czy dusza bez ciała jest nadal człowiekiem, skoro człowiek
to byt cielesno-duchowy (lub duchowo-cielesny, jak kto woli)

Żeby było jasne - znam nauczanie Kościoła w tej kwestii.
Wiem, że teksty wprowadzające pojęcie duszy pojawiają się już
w starym testamencie.

Dorzucam tutaj do kompletu jeszcze orzeczenia dogmatyczne w tej sprawie Soboru chalcedońskiego
(451 roku) .

Sobór ten uznał, że należy wyznawać, iż Jezus Chrystus, będąc jedną osobą, posiada dwie natury boską i ludzką (diofizytyzm), a ich zjednoczenie dokonało się:

bez zmiany natur (immutabiliter gr. atreptos), to znaczy spotkanie ze sobą natury boskiej i ludzkiej w Jezusie Chrystusie nie zmieniło w żaden sposób ani ludzkiej, ani boskiej natury. Każda pozostała sobą ze specyficznymi dla siebie właściwościami.\

bez pomieszania (inconfuse gr. asynchytos), to znaczy obydwie natury Jezusa Chrystusa po zjednoczeniu nie uległy pomieszaniu ze sobą. Nie powstała więc jakaś trzecia bosko-ludzka natura. Pozostały dwie odrębne natury, boska i ludzka, a każda z nich zachowała specyficzne dla siebie właściwości.

bez rozdzielenia (indivise gr. adairetos), to znaczy mimo obecności dwóch natur w Jezusie Chrystusie po Wcieleniu nie było dwóch osób, lecz jedna Jezusa Chrystusa, w której spotkało się ze sobą bóstwo i człowieczeństwo. Nie wolno więc rozdzielać Jezusa Chrystusa Boga od Jezusa Chrystusa człowieka.
bez rozłączenia (inseparabiliter gr. achoristos), to znaczy, że po Wniebowstąpieniu Jezusa Chrystusa natura ludzka nie odłączyła się od boskiej. Tak więc Jezus Chrystus również po wniebowstąpieniu pozostał w pełni Bogiem i w pełni człowiekiem.

Zjednoczenie osobowe dokonało się z chwilą poczęcia natury ludzkiej Jezusa w łonie Bogarodzicy i pozostało po śmierci ciała Jezusa. W chwili śmierci na krzyżu dusza Zbawiciela odłączyła się od ciała, ale Syn Boży w dalszym ciągu był zjednoczony ze swoją naturą ludzką – zarówno z ciałem, jak i duszą.

Sobór chalcedoński podkreślił także, że Jezus Chrystus jest współistotny Bogu Ojcu co do bóstwa – wcześniej zaznaczył to Sobór w Nicei w 325 r. a nam co do człowieczeństwa. Podobny nam we wszystkim oprócz grzechu. Chrystus posiada zjednoczoną wolę na zasadzie jedności moralnej – ponieważ wola należąca do Jego ludzkiej natury podporządkowana jest woli należącej do Boskiej natury Logosu

E, to jeszcze pół biedy. A niektóre ludy wierzące, że człowiek ma na przykład cztery dusze, z których każda jest inaczej skonstruowana, docelowo przebywa gdzie indziej i pełni inną funkcję?

Człowiek ma naturę osądzającą i zawsze będzie wszystko poddawał zwątpieniu i krytycznym osądom.
Biorąc pod uwagę, że najdonioślejszym zdarzeniem jest samo zmartwychwstanie Jezusa to oczywistym jest, ze aby mógł zmartwychwstać musiał wcześniej umrzeć. Samo zmartwychwstanie mogło się dokonać dzięki miłości i zjednoczeniu z Ojcem. Jednak sama śmierć musiała odbyć się przynajmniej w pewnych realiach dla umysłu Jezusa, które wskazują na opuszczenie zarówno przez lud do którego jest posłany jak i przez uczniów a zwłaszcza w odczuciu opuszczenia przez Ojca ( świadczą o tym słowa samego Jezusa wołającego : "Ojcze czemuś mnie opuścił". I ten ostatni czynnik jest kluczowy ponieważ nic co jest złączone ze źródłem życia czyli z Bogiem Ojcem nie może umrzeć. Jezus jednak mimo tak dla niego okropnych odczuć nie traci zaufania do Ojca i w chwili śmierci z ufnością oddaje swojego Ducha w ręce Ojca.
To ze względu na nasza wątpiącą i wiecznie szukającą dziury w całym skłonność , Jezus poddał się cierpieniu zarówno fizycznemu jak i duchowemu po to by nikt nie mógł powiedzieć; że to nie jest sztuka umrzeć gdy się jest nieśmiertelnym. Zbawienie mogłoby sie dokonać tylko na podstawie słów Ojca: przebaczam wam. Jednak człowiek nie znając prawdziwej miłości, która daje darmo i bez warunkowo, nie potrafiłby przyjąć tak wielkiego daru. Zawsze będzie kalkulował co musi dać aby dostać to czego pragnie. A to co otrzymuje darmowo zwykle nie jest dla niego cenne. Plan zbawienia ludzi jaki ma Ojciec jest doskonały i może być przyjęty przez każdego. Jest tylko jeden warunek: nie mogę zastępować Jego planu swoim własnym. Ponieważ tylko Jego plan jest skuteczny. Ojciec ufa swojemu Synowi bo go kocha i wie , że to co jest konieczne do zbawienia on wykona. Zatem nie istniała taka opcja w której jakikolwiek element zbawczego planu mógł się nie odbyć. To co Ojciec planuje jest doskonałe i zawsze się realizuje choć ze względu na opory człowieka może to czasami trochę potrwać.

Jeżeli osoby zmarłe odrodzą się przy końcu czasach czyli zmartwychwstaną przy końcu czasów ,to zasadnicze moje pytanie jest takie co jest z nimi teraz ? Czy te osoby które już umarły w ogóle nie istnieją? Przecież dusza od razu po śmierci idzie podobno do piekła ,czyścca albo nieba czyż nie tak ?To wszystko się kupy nie trzyma.
Owszem uważam ,że moje pytanie ma jak najbardziej sens gdyż Jezus nie był marionetką w rękach Boga Ojca i mógł po prostu nie chcieć wykonać ofiary krzyżowej .Jezus również miał wolną wolę.

To wszystko nie ma sensu ,jeżeli ktoś umiera dzisiaj załóżmy to czeka aż przy końcu czasów jego ciało z duszą zmartwychwstanie czy prostu jego dusza idzie sama załóżmy do Nieba ?

Jak to bylo?


Hufce, nie masz innych zmartwien? U Boga moze w ogole nie byc czasu w naszym pojeciu, bo On Jest.

U Boga w Niebie może i czasu nie ma natomiast Jezus żył na Ziemi i był osadzony w czasie ,moje pytania są bardzo ważne bo dotyczą rzeczy fundamentalnych z perspektywy wiary.

Ciało ( samo w sobie) nie jest czymś co jest dla Jezusa niezbędne. Jednak jest niezbędne dla ludzi z którymi się komunikuje a , którzy to ludzie na tyle są oddzieleni od Boga, że nie potrafią usłyszeć głosu Ducha św , który mógłby ich nauczać jak w pełni być szczęśliwym i nauczyć się kochać drugiego człowieka jak i siebie.
Zauważcie , że po zmartwychwstaniu Jezus ma ciało całkowicie inne potrafi bez trudu przenikać przez ściany czy zamknięte drzwi pojawiać się w tym samym czasie w odległych miejscach. Jest tak ponieważ nie jest tylko ciałem a duchem Bożego syna który potrzebne ciało potrafi sobie na konkretne potrzeby wytworzyć lub stworzyć jak kto woli.