Mam wrażenie, że to jest jak z dzieleniem przez 0. Dzielenie przez zero jest niemożliwe, bo jest niezgodne z resztą matematyki. A próby wytłumaczenia czym jest dzielenie przez 0 są bezcelowe, bo żeby to opisać trzeba byłoby się posłużyć modelem matematycznym, który wykracza poza znane schematy. Więc próba opisania tego "znanymi" metodami jest jak próba włożenia kwadratowego klocka do trójkątnego otworu i mówienie innym że to proste i oczywiste.

Nie rozumiem tego porównania. Pismo Święte posługuje się pewnymi antropomorfizmami. Bóg ukazany jest jako "targujący się" z Mojżeszem, ale przecież nie było tak, że Bóg nie chciał ocalić Izraela, albo nie wiedział, jaki będzie wynik tej rozmowy. Całość miała na celu wypróbowanie Mojżesza, a nie Boga.

Ale jak to odniesiesz do fragmentu o potopie? Poza tym, to można jeszcze rozumieć tak że Bóg zmienia zdanie, ale tak jak napisałeś to jest tylko pozorne, bo Bóg zna całość historii świata, więc te zmiany są uwzględnione wcześniej.

Może nie jest to proste i oczywiste, ale prostopadłościan o podstawie trójkątnej będzie pasował do obu otworów, o ile tylko jego wysokość będzie równa jednemu z boków podstawy. Można sobie nawet wyobrazić klocek przechodzący w całości (i ściśle dopasowany) przez otwór prostokątny, trójkątny i eliptyczny, choć przyznaję, że wymaga to trochę wyobraźni przestrzennej.

Bóg nie jest jak człowiek, nie postrzega historii jako następstw czasowych.

Cawilian z całym szacunkiem, ale skąd wiesz jak Bóg postrzega historie? Zawsze mnie bawi jak czytam o czarnych dziurach czy innych zjawiskach, których człowiek nie zbadał, a opisuje w sposób naukowy.

Przecież Cawilian nie pisze, jak Bóg postrzega historię, a jak jej nie postrzega.
Dlaczego Cię to bawi? I czemu uważasz, że nie zbadał?

Bo są to tylko rozważania teoretyczne, które nie mają potwierdzenia. Poza tym że może są zgodne z resztą nauki.

Zdefiniuj "potwierdzenie".

@NieUmiemKlamac1

W książce Ledermana znalazło się fajne porównanie, w którym nie widzący bieli i czerni kosmici obserwują mecz piłki nożnej. Nie widzą zatem piłki, ale próbują sobie jakoś wytłumaczyć całą tę bieganinę. Niektórzy dostrzegają, że od czasu do czasu, bardzo rzadko, siatka wybrzusza się sugerując jakiś... kształt. Stawiają tezę o istnieniu okrągłej piłki, które tłumaczyłoby sens wszystkiego, co się na boisku dzieje. Niektórzy z kosmitów jednak zawsze będą kwestionować istnienie piłki, no bo nikt przecież czegoś takiego nie widział.

Stawiasz się mniej więcej w takiej pozycji.

Ja tylko kwestionuje, że ktoś jest wstanie opisać jakiego koloru jest piłka, której nie widzi.

A po co uciekać się do takich komplikacji, skoro z tekstu biblijnego wynika wprost, ze Boga nie uważano za w pełni doskonałego, tak jak uważa sie dzis? Wystarczy prześledzic historię religii i widac jak na dłoni, ze bogowie mieli rózne wady, mylili się i walczyli ze sobą. Z tego wyewoluował judaizm.

Wszystko zależy od poglądów na autorstwo Biblii. Jeżeli przyjmiemy, że Duch Św. w postaci gołębicy szeptał do ucha autorowi natchnionemu, on zaś niejako automatycznie kopiował to co usłyszał, to oczywiście masz rację.

Jeżeli natomiast autor natchniony był człowiekiem, który starał się oddać natchnienie Ducha Św. za pomocą obrazów i symboli dostępnych w swojej epoce, to możemy powiedzieć, że postrzeganie osoby Boga zmieniało się i krystalizowało na przestrzeni czasów w miarę jak wzbogacała się kultura i świadomość ludzi. Judaizm rzeczywiście wyewoluował. Niekoniecznie znaczy to jednak, że Bóg ewoluował razem ze swoją wiarą.
Jasne, że ateiści woleliby przyjąć taki pogląd.

Jest on jednak równie zabawny, jak twierdzenie, że Wszechświat zmieniał się odpowiednio do ludzkich poglądów na jego istotę. Czyli że, w zależności od szkoły filozoficznej, Kosmos składał się z epicykli podtrzymywanych przez aniołów, nad Jerozolimą funkcjonującą pośrodku płaskiej ziemi i jednocześnie był układem gwiazd z planetami na eliptycznych orbitach.
To by dopiero było!

Słusznie zadano Ci pytanie równoważne mojemu nickowi. Ale mozna zapytac jeszcze inaczej. Nawet gdyby Bóg nie postrzegał historii w naszym czasie, to jednak sam musi mieć jakąś sekwencje zdarzeń; w przeciwnym przypadku byłby nieżywy.

Nie tyle woleliby co jest to dla nich oczywiste. Powiedzmy ze nie Bóg się zmieniał, tylko jego postrzeganie. Ale czy ta zmiana nie jest tak zasadnicza, ze jeden z pogladów należy uznać za całkowicie błędny? Ostatecznie Bóg niedoskonały a Bóg doskonały, to rożnica zasadnicza. Po co i dlaczego Bóg miałby wprowadzać ludzi w tak zasadniczy błąd co do swych możliwosci? Przecież pojęcie Boga doskonałego nie było nie do zrozumienia przez starożytnych.