Niewątpliwie należą do wspólnej kategorii stworzenia, które - jak twierdzisz - upadło bez wyjątków.

Ale nei stawia też trywialnych. Granicą fizyczną jest prędkość światła - c.




Jedne i drugie są niczym w porównaniu z wiecznością.





Acha..




W działaniu ludzi będących pod wpływem.



A konkretnie?





Przeciwnie - jest. To kraniec w czasoprzestrzeni, a nie tylko w przestrzeni


To gwiazdy sa gdzieś "utwierdzone"? Kto by się spodziewał...



Oczywiście że nie, bo byłaby to bezpośrednia wskazówka, że Ziemia nie jest całym istniejącym "światem"


Wręcz przeciwnie - wszyscy wtedy tak uważali.



Ruch "planet" (czyli także Księżyca i Słońca), a nie gwiazd, nie bez powodu zwanych "stałymi"



Grawitacja nie "utwierdza" ciał, tylko przeciwnie - wymusza ich ruch.

Zanim zewangelizujemy kosmitów będzie koniec świata.

Andy72 wie, kiedy będzie koniec świata?

Przypuszczam że wcześniej niż za miliony lat

Liczona w miliardach lat...


Nie mamy wieczności.
Wieczność to brak końca.
A świat ma koniec - ograniczony czas

Pytasz:

Sam sobie odpowiadasz:

Choć należy dodać, że nie tylko



Zakłada się jednak, że za horyzontem tez istnieje rzeczywistość - jednak niewidzialna z naszej strony.



Czytaj wątek kolego, nie zamierzam się powtarzać.



Nie zrozumiałem - jaśniej proszę


Ale w sposób uporządkowany i zgodny z regułami, czyli utwierdzony
Nauka Kościoła jest jasną. Upadek dotyczył całego stworzenia, anioły podzieliły sie już wcześniej. Twoje domysły na ten temat nie są konkurencją dla nauki Kościoła, więc wybacz...

A co skłania Andy do takiego przypuszczenia? Miał Andy jakieś objawienie? Prywatne?

Qwerty



A ten czas jest qwerty znany? Miał qwerty jakies objawienie?



A także?



Jest jednak dla nas niedostępna, czyli tak jakby jej nie było. Tędy czy owędy Wszechświat jako całość ma materialne "krańce" znacznie bardziej dosłownie niż Ziemia jako planeta.



ROTFL!!!



W jezyku polskim "utwierdzenie" jest synonimem "unieruchomienia", ale nie w języku qwerty..

Czyli nauka Kościoła jest sprzeczna z logiką, OK.

Przypuszczasz że Apokalipsa św. Jana dotyczy wydarzeń dziejących się za miliony/miliardy lat? Bez żartów.

Nie - po prostu nie rozumiesz. Nie bez powodu na chwilę wrzuciłem byty duchowe do świata kosmitów. Można by i tak.

Niemniej odróżnia się świat materialny od duchowego. Zjawisko opisane przez św. Pawła dotyczyło świata materialnego, ale również i ewentualni kosmici do niego należą.
Ulegli więc (hipotetycznie) zepsuciu poprzez grzech człowieka.


Nie miałem i nie tego dyskusja dotyczy.

Ale, zdaje się, nie pamiętasz już o co Ci chodziło? Sam sugerować wieczność jako porównanie dla niewyobrażalnie długiego czasu czekania na ewangelizację i tego dotyczy moja odpowiedź.
Może czytaj uważnie wcześniejsze posty - unikniemy straty czasu.



Naciągany ten kraniec...

Mój jest lepszy - przynajmniej realny.



Tak Ci się tylko wydaje a sprawdzić Ci się nie chce:

utwierdzić się — utwierdzać się
1. «nabrać pewności co do czegoś»
2. «stać się mocnym, trwałym»

Poza tym - to utwierdzenie to tylko na marginesie, bo znaczenie tego wyrazu w tłumaczeniu jest i tak zgoła inne, co ładnie widać w translacji Wujka:

"Albowiem spoglądam na niebiosa twoje, dzieła palców twoich, księżyc i gwiazdy, któreś ty założył."

Prosiłem - przeczytaj, co wyżej, ale komu by się chciało...

Nie ma sensu takie prowadzenie dyskusji, w którym dyskutanci nie czytają, tego, co się pisze 3-4 posty wyżej.

To strata czasu a ja go nie mam

Pozdrawiam

Nic nie przypuszczam, ale najwyraźniej andy przypuszcza. Dlaczego?

Qwerty




Oczywiście. Bo czy na ewangelizację czeka się setki, tysiące, czy miliardy lat, nie ma w obliczu wieczności żadnego znaczenia Rok, czy miliard lat- żadnego.



dokładnie na odwrót. Na Ziemi żadnych krańców fizycznie nie ma.



Ocho! dyskusja zmierza w kierunku niewygodnym dla Qwerty2011

W takim razie krótko.

Dlaczego czas potrzebny na ewangelizację liczony w milionach i miliardach lat, miałby być w czymkolwiek "gorszy" niż ten sam czas liczony w setkach i tysiącach lat.

Czy w przypadku, gdyby się okazało, że kosmici (inteligentni i świadomi) naprawdę istnieją, albo gdyby stworzono na Ziemi sztuczną inteligencję, a UNK oficjalnie orzekł, że są to istoty obdarzone duszą zdolne do przyjęcia sakramentów, tak jak to było już z Indianami, to qwerty zmieniłby zdanie, czy nie zmienił?

Skąd taka teoria? Poza tym - dusza jest wszak niematerialna, prawda?

Powtórze za Andym
Naprawdę wierzysz, że Apokalipsa opowiada o wydarzeniach, które będą miały miejsce za miliony, miliardy lat?

Łk 17
Za miliardy lat te pola i dachy?


Miliony/miliardy lat oczekiwania na ewangelizację?
Miliony/miliardy lat bez Chrystusa, zbawienia?

To miałby być boży scenariusz? Chyba raczej jakiś żart z "człowieka-kosmity".



Jestem przekonany, że nic takiego nigdy nie nastąpi. A jeśli jakiekolwiek "istoty z kosmosu" chciałyby przyjąć chrzest, to chyba tylko udawany sakrament dla pozoru.



Cierpliwie tłumaczę.

Byty duchowe dokonały wyboru jeszcze przed człowiekiem. Ponieważ są doskonałe - wybrały tylko raz - w sposób doskonały i ostateczny.

To, że człowiek ma nieśmiertelną duszę, nie oznacza, że jest niematerialny. Dusza jest zresztą częścią ciała. Jeśli oddziela się po naszej śmierci od ciała - to wyjątkowo i tylko na jakiś czas aż do zmartwychwstania.

Jesteśmy istotami cielesnymi - masz jakieś wątpliwości?

Apokalipsa zdezaktualizowała się z chwilą chrystianizacji Imperium Romanum z okolicami, bo o tym, mniej więcej, jest: o przejęciu przez Boga zwierzchniej władzy nad "całą ziemią", tak jak ją postrzegano około AD 100. Jest to ciężko metaforyzowany, ze względów bezpieczeństwa głównie, projekt polityczny.

Nawet chrystianizacja nas, Słowian, nie mieści się w horyzoncie Apokalipsy, a Wy macie wątpliwości co do Obcych...

Wierzysz trochę w objawienia prywatne? Wiara w takie rzeczy to taże prywatna sprawa, ale może nieco dla refleksji.

Oto słowa Jezusa do Marii Valtorty.







Czy na pewno są doskonałe jeśli wybrały można powiedzieć niezbyt właściwie? Może raczej są doskonalsze niż istota ludzka ale być może nie całkowicie doskonałe.



Dusza jako część ciała? Raczej nie, bo wtedy musiałaby zostać w ciele które zostaje na ziemi, albo nie mogłaby funcjonować samodzielnie bez tego ciała.



A ja myślę że człowiek jest istotą duchowo-cielesną, ponieważ może istnieć także jako duch/dusza po śmierci ciała. I to jest jakby rdzeń jestestwa z zachowaniem świadomości swojego bytu i istnienia, tożsamości. Ciało jest jakby czymś co okrywa tego ducha.

Poza tym, to nowe ciało nie będzie taką materią jak teraz.