Wiec powiedzcie mi skad wiecie ze wasz komuter ma kolorowy monitor?

Z oferty sklepu, w którym żeśmy go za ciężkie pieniądze kupili. Teraz pytanie za sto punktów: czy kolorowe monitory rosną na drzewach, a może gdzieś je ziemia rodzi? Co jest raczej warunkiem koniecznym do zaistnienia kolorowego monitora: dorobek akruków, czy dorobek sapperów...?

Czuje troche zlosliwosci w twoim poscie, ale pewnie dlatego ze za malo napisalem.
Cokolwiek kolorowe w rzeczywistosci nie istnieje, a sam kolor to jedynie interpretacja naszego mozgu otrzymujacego bodzce odbierane oczami, a te po prostu reaguja roznie na rozne czestotliwosci fal em.
Dlaczego nietoperz nnie widzi kolorow? Chociaz widzi ten sam swiat co my.
Czy np. dlaczego koty maja w uszach rodzaje komorek-receptorow spotykane u innych zwierzat w tym ludzi jedynie w oczach.
Mozna to wszystko podsumowac tym ze to co widzimy to jedynie koncepcja naszego mozgu, a nie rzeczywistosc.
Teraz nalezalo by sie zastanowic , czy uzywanie tego organu jakim jest mozg do interpretacji czegos czego nasze receptory-sluchu, wechu, wzroku itp. nie sa w stanie odebrac, a mozg zinterpretowac, Dyskusja na temat istnienia Boga nie bedzie miala sensu, bo nie jestesmy w stanie zmyslami tego objac.
Pozostaje nam jedynie ten ostatni i zwykle najmniej uzywany zmysl, czyli intuicja, a ta moze jedynie mowic Tak, lub Nie.
Chyba ze ktos jest w stanie bezposrednio spojzec poza ta wirtualna rzeczywistosc i zobaczyc jak jest naprawde.

Wszystko świetnie... tyle, że snujesz rozważania nie na temat. Którym nie jest ogólna dyskusja na temat istnienia Boga, tylko rozważanie konkretnie dowodu ontologicznego.

Wlasnie o tym pisze, choc moze w inny mniej zrozumialy sposob.
Jakikolwiek dowod mozesz uzyskac jedynie wychodzac poza ta wirtualna rzeczywistosc, ktora jest jak zaslona dymna.

Owszem, tzw. qualia, takie jak postrzegana czerwień są subiektywne, ale pochodzą z postrzegania zmysłowego.

Wniosek sformułowany w sposób mylący i prowadzący do błędu. Ponieważ różnice zmysłów u ludzi, nietoperzy i kotów wywołują różnice w qualiach (sądzimy, że nietoperz postrzega świat inaczej). Ale sam napisałeś, że "nietoperz widzi ten sam świat co my". To, co widzimy, to nie są jedynie koncepcje naszego mózgu, ale odbicia rzeczywistości, obrazy świata. Uznajemy istnienie ultradźwięków, nie dlatego przecież, że je słyszymy, jak nietoperze. Ani też dlatego, że mimo iż są to jedynie koncepcją naszego mózgu, zdecydowaliśmy sobie, że uznamy je za realnie istniejące. Uznajemy ich istnienie, ponieważ za pośrednictwem naszych zmysłów korzystających z przyrządów pomiarowych stwierdzamy, że istnieją dźwięki wyższe od tych, które możemy usłyszeć.
Dlatego pojęcia w żaden sposób niepowiązane z oglądami zmysłowymi nie reprezentują realnych bytów, czyli istnień w świecie, bo nie mamy innego źródła dostępu do świata.

Czego nie można, nie da się powiązać z żadnym doznaniem zmysłowym, tego też nie można uznać za "koniecznie realnie istniejące". Jeśli pojęcie nie jest nijak powiązane z żadnym oglądem, to pozostaje pojęciem bez desygnatu, pustym.

Obawiam się, że nie rozumiesz używanej terminologii. Intuicja to pojęcie potoczne i wcale nie jest zmysłem w znaczeniu używanym w naukach przyrodniczych.

Ta "wirtualna rzeczywistość" jest JEDYNĄ dostępną nam rzeczywistością, więc WYŁĄCZNIE o tym, jaka ONA jest, możemy się skutecznie przekonywać i tego dociekać. Dlatego właśnie dowód ontologiczny Z ZAŁOŻENIA jest błędny: ponieważ nie ma żadnego powiązania z tą rzeczywistością. Mowa o tym od początku wątku.

I tu powoli dochodzimy do szczegolow namacalnych i wizualnie realnych takich jak np. osoba Ojca Pio, i inni Swieci tzw. "niezniszczalni" i fakty z ich zycia potwierdzone przez wielu, a ktorych ciala sa zaprzeczeniem rzeczywistosci tej wirtualnej.
Daje to juz wystarczajacy wglad poza ten wirtualny swiat.
Pozostaje jedynie pytanie, jak te dwa niby rozne swiaty sa polaczone, czy moze to jeden i ten sam, tylko widziany-rozumiany z innej perspektywy.

Ale że co? Przecież to byli ludzie, dostępni nam zmysłowo. Namacalni i widzialni, więc oczywiście, że realni.

Nie ma takiej możliwości.

Brednie opowiadasz. Nie ma takiej LOGICZNEJ możliwości, żeby mieć wgląd "poza świat". Wszystko, w co mamy wgląd, stanowi element świata. JEŚLI istnieją przypadki np. ciał nie podlegających rozkładowi i zniszczeniu, to są one także elementami naszego świata, "rzeczywistości tej wirtualnej", czyli zmysłowej.

A poza tym, zajmuj się tym w jakimś innym wątku, istniejącym lub przez siebie założonym. Tu się rozmawia o dowodzie ontologicznym.

Tak. jest to rzeczywistosc zmyslowa, ale faktem jest ze nie jest ta zmyslowa rzeczywistoscia wytlumaczalne ale jest.
Sadze ze wlasnie dyskusja na temat szczergolow, dala by bardziej sensowne rezultaty, niz dywagacje nad tym czy nic to cos , a cos to nic.

To ZAŁÓŻ OSOBNY WĄTEK na dyskusję o tym i przestań robić bałagan.

Jak zwykle człowiek, który sam nie jest złączony z Bogiem będzie stawiał pytania tak aby odpowiedź na nie udzielona nie udzielała odpowiedzi. Te tezy postawione w tym "dowodzie" nie są kompletne i nie zawierają tego czego dotyczy działanie Ducha św w tym świecie. A te dotyczą tego iż ten świat poddany jest takiemu władcy, który oszukuje. Tyranowi , który aby utrzymać się u władzy musi zmuszać do tego co go przy niej utrzyma oraz co najważniejsze nie dopuści do tego aby prawda mogła być znana, poznana lub tylko pomyślana.
W założeniach posługujemy się pojęciem rzeczywistości. I ta rzeczywistość jest określana jako jedna. Jednak te rzeczywistości muszą być inne skoro tu na ziemi w indywidualnym postrzeganiu nie potrafimy dostrzec przejawów działania Boga. Proponuję wprowadzenie nowych tez.
1. Nie da się pomyśleć niczego większego niż Bóg
2. Bóg istniejący w rzeczywistości byłby większy niż Bóg tylko pomyślany
3. Bóg zatem musi istnieć w rzeczywistości.
4. Jeżeli nie mam dostępu do bycia w jedności z Bogiem ( wszechobecnym) to muszę istnieć w nierzeczywistości ( fikcji, omamie, oszustwie).
I tu właśnie mamy dowód na to , że Bóg jest w rzeczywistości jaką jest Królestwo niebieskie.
Jedyny problem jaki nam zostaje to poznanie prawdy w kontekście oszustwa i zastanowienie się czy wprowadzenie Królestwa niebieskiego już tu na ziemi jest możliwe i w jaki sposób. Jeżeli rozpoznamy, że podświadomość ta część umysłu a raczej ten system myślowy wpojony nam od dzieciństwa działa oszukańczo i jest w opozycji do systemu wskazanego przez Jezusa nauczyciela uczącego jak dokonać zmiany. To możemy przynajmniej ideologicznie rozpracowywać co jest lepsze. Co jest budująca a co z gruntu destrukcyjne.
Bo albo jesteśmy dziećmi Boga miłości i bez miłości nie jesteśmy w stanie żyć. albo ta miłość jest oszustwem rodzajem mżonki , którą się karmi nieświadome niczego dzieci aby wpoić im jakąś doktrynę. Albo egoistyczne zapędy są szaleństwem zdolnymi tylko do destrukcji i dominacji silniejszego nad słabszym ( niekoniecznie mądrzejszego).

Skoro w rzeczywistości nie widać przejawów działania Boga, więc musi istnieć inna rzeczywistość -- por.: skoro w rzeczywistości nie widać przejawów działania jednorożca, to musi istnieć inna rzeczywistość.

Zamienił stryjek siekierkę na kijek. Do zestawu zdań, które nie dowodzą istnienia Boga, a tylko prezentują błąd rozumowania, proponujesz jeszcze dołożyć, że żyjemy w oszustwie, "istniejemy w nierzeczywistości"(!) (co sprokurował nam Bóg?).

Napisanie jakichś czterech zdań z numerkami to jeszcze nie dowód na cokolwiek.

A byłbyś wstanie pokazać, gdzie Kant wprost odnosi się do dowodu Anzelma z Canterbury? Kant krytykuje kartezjańską wersję dowodu ontologicznego, którą osobiście uważam, za gorszą i nie przywoływałem jej w tej dyskusji. W wersji anzelmowej nie występuje pojęcie "Istota konieczna", ani nie ma żadnego przykładu z trójkątem. Śmiem nawet twierdzić, że Kant nie znał wersji dowodu ontologicznego podanego przez biskupa z Canterbury. Oczywiście, że wszelakie wersje dowodów ontologicznych są do siebie zbliżone, ale pewne różnice występują. Dlatego pierwszą rzeczą jaką powinieneś tutaj zrobić, jeśli chcesz pokazać, że krytyka Kanta odnosi się do Anzelma, to znaleźć bezpośrednie odniesienie Kanta do samego Anzelma, a nie do wersji tego dowodu podanego (i przekształconego) przez Kartezjusza.

Wystarczy zastanowic sie nad tym ze Bog jest Miloscia i co z tego wynika, i porownac z nienawiscia i co z niej wynika.
Od Ciebie zalezy co wybierasz, i jedno i drugie wplywa na rzeczywistosc, ktora widzimy, ale widzisz tylko to drugie, bo pierwsze jest niewidoczne gdy nie wierzysz w ta pierwsza, bo uznajesz ze jej nie ma i postepujesz jakby jej nie bylo, umacniajac tym samym ten wizerunek w innych.
W momencie jak w pelni uwierzysz, zobaczysz cala to pierwsza i inni beda mieli latwiej takze ja zobaczyc.

Caly ten temat i dyskusja sprowadza sie do tego czy my istniejemy czy nie.
Na to chyba niepotrzebne zadne dowody.

Czyli jednak się tego Kanta nie czytało. Kant krytykuje samą istotę dowodu ontologicznego, wykazując, że dowolny dowód ontologiczny jest niepoprawny. A Eubulides nawet zacytowanego przeze mnie jednego z kluczowych zdań rozdziału "O niemożliwości ontologicznego dowodu na istnienie Boga" nie raczył przeczytać:
Tak właśnie robi Anzelm: opatruje Boga etykietką "maximus" (dosł. 'największy', tj. najdoskonalszy) przemycając w tym określeniu: "istniejący". Każdy dowód ontologiczny posługuje się taką czy inna formą tego właśnie oszustwa. Dlatego nazywamy je ontologicznymi: że się odwołują wyłącznie do idei, nie do rzeczy. A nie da się dowieść istnienia rzeczy na podstawie istnienia samej tylko idei. To nonsens. Kant omawia to szczegółowo.