Myślę tak samo !
Powstaje więc proste pytanie, kogo bardziej mamy słuchać Boga i Jego Słowa, które przecież mówi „  Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. „
[Mk 16;16 BT].
Czy ludzi ?

Czy Kościoła?

To nie presja, tylko wiara.
Czy pozostawil bys swoje dziecko w lesie wsrod wilkow, bez jakiejkolwiek ochrony?
Nieochrzczone dziecko jest wlasnie takim pozostawionym bez ochrony.
Ty tych wilkow nie widzisz, ale one sa wszedzie, zwlaszcza tam gdzie Wiara jest slaba.
Jesli sam osobiscie widzal bys choc przez chwile jednego z takich wilkow, balbys sie nawet we wlasnym domu o samego siebie jako doroslego, a co dopiero o bezbronne dziecko.

Bóg i Kościół razem istnieją, w Niebie jest Kościół Niebiański, a na ziemi ziemski.

Słuchać Kościoła, czyli siebie samego ? Bo chyba zaliczasz się do Ciała Jezusa Chrystusa ?

Mt 18, 15-17

Nie rozumiem, o co Ci chodzi ?

No fakt, łatwo nie jest. Jak nie jakimś szyfrem, to po łacinie

Bycie członkiem Kościoła nie jest równoznaczne z byciem Kościołem skoro Jezus stwierdza, że w razie konieczności, będąc członkiem Kościoła, a nawet będąc we dwóch czy trzech członkami Kościoła, masz sprawę swojego brata przedstawić Kościołowi.
Nie sobie samemu jako Kościołowi, ale Kościołowi w ogóle.

Tak więc słuchać Kościoła, nie oznacza, jak sugerujesz słuchać siebie samego czy słuchać ludzi.

„  Wy zaś jesteście ciałem Chrystusowym, a z osobna członkami.A Bóg ustanowił w kościele najpierw apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, następnie moc czynienia cudów, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy, kierowania, różne języki.  Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy mają moc czynienia cudów?  Czy wszyscy mają dary uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy je wykładają?  „
[1 Kor 12;27-30 BW].
Jak bycie członkiem Kościoła nie jest równoznaczne ze stanowieniem Jego istoty, skoro w tym fragmencie jest to wyraźnie stwierdzone. Zacytuję w przekładzie Biblii Warszawsko Praskiej :
„ Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi jego członkami. „
Fragment ten poprzedzony jest przykładem ciała ludzkiego. Przecież nawet paznokieć stanowi ciało człowieka. Myślę że pytania w tym fragmencie dużo mówią.
„ Czyż wszyscy są apostołami? „
NIE, gdyż byli nimi tylko naoczni świadkowie, Jego bezpośredni uczniowie.
„ Czy wszyscy prorokują?„
NIE, bo prorok to przede wszystkim ten który, POCIESZA, ZACHĘCA i KORYGUJE, oraz ewentualnie przepowiada jakieś przyszłe wydarzenia dotyczące TYLKO życia prywatnego.
„ Czy wszyscy są nauczycielami? „
NIE, bo nie wszyscy mają takie predyspozycje.
„ Czy wszyscy mają moc czynienia cudów? „
NIE, gdyż ludzie mają różne poziomy wiary.
„ Czy wszyscy posiadają łaskę uzdrawiania? „
NIE, ponieważ Bóg udziela Swojej Łaski w różnym stopniu, różnym Swoim dzieciom.
„ Czy wszyscy przemawiają językami? „
NIE, bo nie jest warunkiem zbawienia. Jednak każdy może być ochrzczony w Duchu Świętym (Łk 11;13).
„Czy wszyscy potrafią je tłumaczyć? „
NIE, jest to bardzo rzadko spotykany Dar Ducha Świętego.
Ale wszyscy są zwykłymi wiernymi i oni również stanowią, są cząstką Ciała (w sensie duchowym) Jezusa Chrystusa.

Wy zaś jesteście (wszyscy w całości) ciałem Chrystusowym, a z osobna członkami.

Widzisz tu opozycję:
Wy contra z osobna?

Wynika z tego, że z osobna nikt nie jest ciałem Chrystusa, tylko członkiem tego Ciała.

Nie, nie widzę żadnej rozbieżności, popatrz na te poniższe wersy :
„ Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, [aby stanowić] jedno ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem. Ciało bowiem to nie jeden członek, lecz liczne [członki] „[13-14].

Wszyscy czy osobno, stanowią to Ciało. Kościół dopiero wówczas jest Kościołem, gdy są liczne członki. Jak w ciele fizycznym, tak też w duchowym nie może być rozdwojenia, to znaczy że słabszy /mniej zacny, przez swoją pozycję, nie może uważać się inaczej niż ten który przewodzi (np.ręka lub oko).

A szkoda, że nie widzisz.

Założycielka tego wątku, chociaż zadała konkretne pytanie, to jednak nie pofatygowała się żeby cokolwiek napisać w tym wątku. Można o niej przeczytać takie rzeczy :



Dlatego ja króciutko i jednoznacznie napisze jakie jest stanowisko Biblii :
Rytuały takie jak, chrzest, bierzmowanie, błogosławieństwo, obrzezanie i etc. nie mają żadnego znaczenia gdy chodzi o otrzymanie zbawienia. Ale tylko nowe stworzenie, narodzenie się na nowo, nawrócenie, uczynienie Jezusa Chrystusa Panem swego codziennego życia.

Jedno nie sprzeciwia się drugiemu, czyli rytuał chrztu (który w KK jest sakramentem - znakiem niewidzialnej łaski uobecniającym, co oznacza) sprawia, że w nasze życie wchodzi Pan, Jezus Chrystus ze swoją łaską.