O, to, to. Pamiętać należy, że nauka nie ma żadnej boskiej mocy, że nauka tylko objaśnia stan zastany; a skąd on się wziął i jak długo będzie trwał – cóż, wrota marzeń szeroko otwarte.

Takie marzenia zbytnio mi sie nie podobają, bo co mnie to, jak za 10, 50 czy za 1000 miliardów lat będzie wyglądał wszechświat? co mi z tego?
Mi pasowały marzenia bardziej związane, z ewentualnym życiem po śmierci, tutaj mógłbym sobie wymyślić, takie Niebo jakie byłoby dla mnie najfajniejsze

Na moje, to Ty nie z tej strony gryziesz to ciasto Nawet zbieg okoliczności byłby tutaj pobożnym życzeniem. Gdybyśmy cofnęli się w czasie i opowiedzieli jakiemuś Rysziemu sprzed trzech tysięcy lat o cyklicznym wielkim wybuchu, zapewne popukałby się w czoło (ewentualnie powiedziałbym coś w stylu "netii netii"). A to dlatego, że wiedza w przeszłości była jaka była, typowa dla tamtych czasów. Nie chodzi o to, że jakiś pobożny mądrala znał konstrukcję wszechświata, ale o to, że mając dzisiejszą wiedzę, nie powinniśmy traktować stanu wiedzy sprzed paru tysięcy lat jako wyznacznika. A, że także kiedyś ludzie byli mądrzy, to nie dziwota, że różne teorie wymyślali (nawet teorii strun można się doszukać) - stąd sama starożytna hipoteza mogła mieć ręce i nogi, jednak trzeba wziąć pod uwagę ducha i wiedzę tamtych czasów (chociażby inną terminologię).
Mi zaś chodzi o to, że w tym przypadku nie ma kolizji na drodze religia-nauka, i to, że cykliczność jest "tylko" hipotezą oraz to, że w każdej religii mamy pewność "na wiarę" nic tutaj nie zmienia. A same hipotezy mają tak zwolenników jak przeciwników - jeśli okaże się, że z tą cyklicznością, to była pomyłka - to poszukamy jakiejś innej wersji opowieści o powstaniu/działaniu świata i też będzie git [a mamy w czym wybierać]
Jest taka przypowieść, co traktuje o ubijaniu kosmicznego oceanu śmietany górą (w sensie szczytem górskim), za pomocą węża (siedmiogłowego). Nie słyszałem jednak o hindusie/iście, który upierałby się, że faktycznie coś takiego miało miejsce na początku świata - nie zmienia to wcale faktu, że te parę tysięcy lat temu ludzie faktycznie mogli myśleć, że tak było.


W tym przypadku nie o pokrywanie chodzi, lecz o uzupełnianie. Czyli mamy dwa zbiory: 1 - to co wiemy. 2 - co, czego nie wiemy. Dopóki nie dowiemy się czegoś o 2, możemy sobie w coś tam uwierzyć, ponieważ niektórzy mogą mieć w tej kwestii potrzebę wypełnienia tej luki czymś, co by im pasowało. Po prostu niektórzy ludzie nie znoszą pustki, jeśli chodzi o pewne pytania.


Ale ja wciąż mówię o mojej wierze, jej nakazach i założeniach.



A osobliwości w czarnej dziurze?


Ale czy owo "rozsmarowanie" nie byłoby w pewnym sensie jego utratą? Choćby pod kątem potencjału twórczego?

Fakt, trochę od innych stron patrzymy na sprawę.
Od strony nauki cykliczność jest tylko postulatem, nie wynika z zadnych wyników badań. Na dobra sprawę jest bardziej hipotezą filozoficzną niż fizyczną. Dlatego nie jest najlepszym przykładem na poszukiwanie zbieżności nauki i religii.
Z kolei starożytni mieli wiedzę "fizyczna" bardzo ograniczona i budowali hipotezy głównie filozoficzne, na zasadzie wymyslania,bez badań. Właściwie podobnie jak dzis wymyśla sie rozne hipotezy. Róznica jest tylko taka, ze dzis wymaga sie dowodów.
W sumie zbieżnosć hipotez nie swiadczy o zbieżnosci nauki z religią. Świadczyłaby o tym dopiero zbieżnosć hipotaz religijnych z udowodnionymi teoriami naukowymi. Prawde mówiac i to nie na 100%, bo mogłoby sie zdarzyc, ze ktoś w staroztności po prostu zgadł. (Tak byo na przykłąd z koncepcja atomów Demokryta).

Zgadza się,ale wierzenie w historie nieudowodnione nie ma niczego wspólnego z nauką.

Akurat jeśli chodzi o tego rodzaju kwestie, to tu nie ma zbyt wiele możliwości.
Mamy trzy podstawowe opcje.
1. Świat został stworzony.
2. Świat istnieje od zawsze.
3. Świat w dość dużych odstępach czasu, jest stwarzany potem niszczony i następnie znów stwarzany i tak bez końca.

I jak ktoś sobie tworzy nową religie, to sobie wybiera jedną z tych możliwość, i do tego dorabia Boga i całą reszte,
Przy tak dużej liczbie religii jakie stworzono, bez względu do jakiego wniosku doszła by nauka, to zawsze znajdzie sie religia która będzie mówiła, mniej więcej to samo.



Ja to widze w bardzo prosty sposób
protogwiazda → błękitny nadolbrzym → czerwony olbrzym → supernowa → gwiazda neutronowa →gwiazda kwarkowa → czarna dziura.
Tak wygląda ewolucja jakiejś tam dość dużej gwiazdy.
Od protogwiazdy do gwiazdy kwarkowej, widzimy zmniejszenie sie rozmiarów, a przyrost grawitacji.
Z czarną dziurą jest podobnie, zmniejsza sie rozmiar zwiększa sie grawitacja, i tyle, nie ma tu żadnych nieskończoności.

Wiara i nauka to dwie różne bajki, można by nawet rzec, że sprzeczności - więc jeżeli gdzieś mają się "pokrywać", to właśnie na gruncie hipotez. No bo w momencie gdy mamy coś udowodnione, nie można mówić o wierze - i na odwrót Stąd myślę, że ważniejszy jest fakt, że jedno z drugim może nie kolidować, niż fakt, że może się gdzieś pokrywać - co byłoby raczej subiektywne.


A czy twierdzę, że ma? Wiara to jedno, a nauka to drugie. Rzetelny badacz nie będzie mieszał swojej wiary do otrzymanych wyników ;D


I właśnie dlatego religie centralnie sterowane mają gorzej


A dlaczego nie "supernowa → czarna dziura"? I dlaczego jednak badacze twierdzą, że owa osobliwość jest? To, że nie potrafimy sobie wyobrazić pewnych rzeczy, nie oznacza, że od razu nie istnieją - spróbuj wytłumaczyć płaszczakowi wymiary nowego akwarium

Nie wiem jak jest w innych religiach, ale chrześcijaństwo jest w stanie sie dopasować, niemalże do wszystkiego.



Supernowa to zbyt ogólne określenie, jak byś powiedział jak duża gwiazda miała by wybuchnąć, to wtedy można by oszacować, co z niej powstanie, trzeba by policzyć o ile sie zmniejszy objętość tej gwiazdy, i o ile sie zwiększy grawitacja.



Do stworzenia czarnej dziury, w której centrum jest osobliwość, która posiada nieskończenie silną grawitacje, potrzebna by była gwiazda o nieskończenie dużych rozmiarach.
Przynajmniej ja to tak widze

Widzisz, a Zenon widział to tak, że łucznik żółwia strzałą nie trafi. : P Nie znam równań, i nie mam ich zresztą jak zapodać, ale podejrzewam, że to jest coś takiego, czego w liceum uczą pod trudną nazwą limesu. Otóż jeśli licznik zmierza do nieskończoności i mianownik zmierza do nieskończoności, to czy cały ułamek może zmierzać do zera? ^_^

może do zera, do nieskończoności, i do dowolnej liczby

nie sądzę jednak aby takie pokrywanie się kogokolwiek rajcowało. Ci, którzy mówią o pokrywaniu się, nie to mają na mysli.

No. mógłby być jeszcze przypadek potwierdzenia przez naukę wcześniejszych poglądów religijnych. W praktyce jednak jest akurat na odwrót, jest zaprzeczenie.

Postawowym jest za to racjonalność, sama koncepcja praw przyrody. Dlatego właśnie niewierzący Einstein mówił o poznawaniu mind of God.

Tu akurat z mojej dziedziny podchodzi typowy efekt wybuchu, tj. podczas wybuchu,, sila rozrzutu powoduje powstanie duzego podcisnienia w miejscu wybuchu, co dosc czesto jest potwierdzane znalezieniem lzejszych odlamkow w miejscu wybuchu.
Sa one po prostu zasysane z powrotem sila wytworzonego wybuchem podcisnienia.
To samo dzieje sie w makro skali w prozni z poprawka na rodzaj wybuchu i warunki otoczenia.
Jesli wybuch gwiazdy w prozni to wybuch energii, zamiast chemiczny materii, to wybuch ten pozostawi ogromne podcisnienie energetyczne, ktore bedzie zasysalo energie w roznej postaci, czyli pasowala by tu wlasnie czarne dziura jako porownywalny do wybuchu chemicznego efekt podcisnienia.

Przed WW wszechświat był mniejszy od protonu.

Co???

To już jest fizyka wyższego stopnia

Co by saper nie opowiadał, to nie wiedzieć czemu, zawsze wiem o co mu chodzi, odnośnie jego gadaniny na temat czarnych dziur, to chyba wiem o czym on mówił, troche mnie to przeraża w sumie on miał czy ma jakieś religijne objawienia czy tam wizje!!!