Cud to jest pojecie istniejące w obrębie jakiejś wiary, natomiast to że czegoś nie można wyjaśnić, to jest problem czysto naukowy.
Tutaj jednego z drugim nie można łączyć, bo to są dwie odrębne kwestie.

Zapewne by powiedzieli gdyby tylko wiedzieli (a o cudzie tez nie mają wiedzy). Nie wiedząc, spekulują, co bardzo ich przybliza do religii. Usprawiedliwia ich tylko wyprowadzanie spekulacji z danych naukowych, podczas gdy religie wyprowadzają je z historii religii.

Wiesz dobrze ze nie tylko z historii religii, ale takze dnia dzisiejszego religii i zycia codziennego.

Co do wiedzy na temat cudu to przeciez istnieje definicja cudu, wiec nie widze problemu, aby naukowcy wykozystali to slowo do okreslania tego czego nie potrafia wyjasnic i co odpowiada definicji.

Cud to coś czego nie da się wyjaśnić, a nie coś, czego w danym momencie ktoś wyjaśnić nie potrafi.

Ciągle chyba zapominamy, że na tym forum uważamy że istnieje Absolut, który jest Początkiem i Końcem.
A na początku było SŁOWO - po hebr "dabar" a SŁowo było u Boga.. Nie w wielkim wybuchu, czy punkcie, tylko u BOGA. Jeśli wątpimy w te wydarzenie, negujemy sam pocżatek i przychylamy się do teorii, które z religią nie mają już nic wspólnego...

Bóg jest dobry!
www.godisgood.pl

Przecież jakiś ksiądz wymyślił ten Wielki Wybuch więc o co ci chodzi? co ma jedno do drugiego?

Tak, co ma ksiadz do wybuchu?
A tak na logike, czy Bog nie mogl spowodowac takiego wybuchu? Czlowiek poradzil sobie z budowa bomb nuklearnych to dlaczego Bog nie mogl by spowodowac wiekszego wybuchu?

Niezupełnie to tak jest ze nie potrafią. Część uważa ze wyjaśniła, inna część- ze istnieje rozsadna i dobrze uzasadniona hipoteza, inna część przedstawia inne hipotezy. Problem jest tylko z udowodnieniem, co nie jest dziwne ze względu na brak (lub niewidocznosc) "dowodów rzeczowych".

I czym to SŁOWO było, słowem w dzisiejszym rozumieniu czy czymś innym?

Słowo, czyli określenie na wieczność i niezmienność Boga, niezależne od stworzonego przez Niego później świata materialnego.
Użycie określenia Słowo, które dla nas jest nośnikiem treści i tak nam się kojarzy, podkreśla istnienie określonych, niezależnych od nas i nieprzemijających zasad (chciałoby się powiedzieć prawa), a nie anonimowych, czy dowolnie rozumianych wartości.

Jakiś ksiądz wymyśla, a rzesze naukowców całego świata przyjmują

Słowo - Logos - ma wiele znaczeń: umysł; rozum; logos rzeczy - przyczyna istnienia.

Wymyśla w sensie proponuje, pewną teorie powstawania wszechświata, czy może bardziej wielkiego wybuchu, i ta koncepcja z uwagi na wiele dowodów, została później uznana przez naukowców, za słuszną.



Biblie źle przetłumaczono, że zamiast napisać rozum to napisali słowo?

Po co ktos miałby określać cechy Boga mianem Słowa? Nie widać w tym żadnego sensu. Z samego nazwania czegoś Słowem nic nie wynika, oczywiscie dopóki ktos nie zacznie dorabiać na siłę interpretacji.
Można się jedynie domyślać, ze wielkie znaczenie przypisywane słowu bierze się stąd, ze dawnej wierzono iż wymówienie słowa podowuje że rzecz się staje, tworzy; mówiąc prościej, stwarzanie następowało poprzez wymówienie słowa. Stad bierze się jego magiczne znaczenie.

Według mnie, zostało to podane jednoznacznie

Na początku było Słowo
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo. (J 1, 1)

Słowo - czyli Bóg