Co do niedzieli i deformacji, to słabiutko musiałby działać Duch Święty, skoro już w II w. św. Justyn pisał w apologii o świętowaniu i celebrowaniu Liturgii w niedzielę. Co do Apostołów, to jako Żydzi owszem świętowali sabat (jak i na przykład nie spożywali trefnych zwierząt), ale kiedy celebrowali Liturgię, tego nie ma powiedziane.

Tylko czy w dobrym kierunku chociażby w kwestii Miriam

Widzisz zefciu potrafisz

sim_pet, zadziwia mnie Twój sceptycyzm. Boisz się, że tracyja apostolska została w ciągu wieków zmieniona, a jednocześnie bezkrytycznie odnosisz się do własnych pomysłów, traktując je jako prawdziwą nauke Boga...

Odpowiadam: nie można zmienić tradycji, której strażnikiem jest nie scentralizowany, mający nad wszystkim pieczę wyimaginowany totalitarny Kościół, ale Kościół żywy, składający się z wielu biskupstw, mający ustrój pentarchii (bo w pierwszych wiekach pięć stolic miało szczególnie doniosłe znaczenie); na dodatek Kościół, który nie rozwijał się tylko w Rzymie, ale i w krajach sąsiednich. Potem ten Kościół przez wieki był podzielony. Kłócono się o wiele spraw, ale nie o to, kiedy świętować. Jakoś chrześcijanie jednak chcieli świętować w niedzielę (co nie znaczy, że zupełnie nie było żydujących)

Wies co sim pet? Twoja przezorność i zabezpieczenie prze przeinaczaniem Tradycji to tylko wymówka. Równie dobrze możesz tak selektywnie podchodzic do informacji podawanych przez dzisiejsze media. WYSTARCZY UŚWIADOMIĆ SOBIE, ŻE PLURALIZM W NICH BYŁ - PRZYNAJMNIEJ PRZED INTERNETEM - CZYSTĄ ILUZJĄ. Przykład? Zdjęcia z wojny w Iraku kręcone na pustyni Nevada i takie tam...

Pozdrawiam

Ale ja w kwestii niedzieli nie wypowiedziałem swoje zdania lecz zadałem tylko pytanie nic ponadto

sim_pet
Wybacz...ale tutaj na Forum sa ludzie dorośli i potrafiący czytać. Twoje watpliwości i sceptycyzm sa wyraznie widoczne i nie wmawiaj nam, ze jestesmy analfabetami...

W pewny temacie forumowicz Kozioł napisał do mnie tak:

W dziejach apostolskich masz wspomnienie, ze chrześcijanie spotykali się w pierwszy dzień po szabasie na łamaniu chleba (czyli wieczerzy). (Dz 20.7)
W 1 Liście do Koryntian także spotykali się w pierwszy dzień tygodnia na łamaniu chleba. (1Kor16.2)
Także w Apokalipsie jest mowa o Dniu Pańskim, nie o szabasie. (Ap1.10)
W Didache także masz naukę o Wieczerzy w dniu Pana.
Justyn w Apologii pisał wprost, że chrześcijanie zbieraja się w Dzień Słońca, czytaja Ewangelie i Listy Apostołów, a potem spożywają Komunię. A to jest 2 wiek.
Ignacy z Antiochii także pisał, ze chrześcijanie nie obchodzą szabatu ale dzień Pański. Rok 108.
Obchodzisz więc szabat, czy Dzień Pański świętując zmartwychwstanie Jezusa?

Aby tam nie prowadzić wielu wątków, zakładam ten temat, żeby odnieść się pokrótce do tego, co kolega napisał.

1. Dz 20,7. Czytamy: "A pierwszego dnia po sabacie, gdy się zebraliśmy na łamanie chleba, Paweł, który miał odjechać nazajutrz, przemawiał do nich i przeciągnął mowę aż do północy."
Pytanie: O jakiej części doby tu mowa? Czy to spotkanie odbyło się (wg naszej rachuby czasu):
a) w niedzielę rano (niedzielny poranek)
b) w sobotę wieczorem (sobotni wieczór)
c) w niedzielę - ale nie rano lecz w południe lub po południu albo wieczorem ?
Czy da się to precyzyjnie określić?
Trudność pewną widzę, bo nie wiem, jaką rachubą czasu posługiwał się piszący to Łukasz - czy liczył czas wg sposobu żydowskiego: od zachodu do zachodu słońca; czy wg sposobu rzymskiego: od północy do północy?

Paweł "przeciągnął mowę aż do północy" i nie spał później ale: "mówił długo, aż do świtania, i tak odszedł." (w.11).
Pytanie: Czy jak wyruszał w długą pieszą drogę, to był/-a (nasz/-a):
a) poniedziałek [poranek poniedziałkowy, co by odpowiadało opcji a) lub c) wyżej podanej]
b) niedziela [poranek niedzielny, co by odpowiadało opcji b)] ?

Podaj za jaką rachubą czasu optujesz, to dalej się wypowiem...

I jeszcze napisz co było głównym powodem tego spotkania?
# obchodzenie pamiątki Wieczerzy Pańskiej [uwzględnij jednak, że zwyczajem pierwszych chrześcijan było nawet codzienne zbieranie się na łamanie chleba - Dz 2,46; to tu wspomniane w Troadzie nie musi oznaczać czegoś wyjątkowego)
## pożegnanie Pawła, który przebywał w Troadzie 7 dni (w. 6).

2. 1Kor 16,2. Czytamy: "Pierwszego dnia w tygodniu niech każdy z was odkłada u siebie i przechowuje to, co może zaoszczędzić, żeby składki wnoszono nie dopiero wtedy, kiedy ja przyjdę."
Ja tu widać różnie jest tłumaczony ten werset: http://skroc.pl/dcab3
Tekst grecki zawiera zwrot: "u siebie samego" - http://biblia.oblubienica.eu/interlinea ... 16/verse/2
Występuje on w starych przekładach polskich, ale i w niedawno wydanym dosłownym przekładzie też jest on obecny. Myślę, że tendencyjnie zwrot "u siebie" jest pomijany w innych przekładach, aby tym sposobem zasugerować to w co i Ty wierzysz, że tu Paweł pisze o niedzielnych spotkaniach kościelnych...

Gdy się będzie człowiek trzymał oryginału, to zobaczy, że nie o tym tu apostoł napisał!
Zacytuję coś:
To, że nie było w zwyczaju regularnego spotykania się w niedzielę dowodzi tekst Pierwszego Listu do Koryntian 16:2 "Pierwszego dnia w tygodniu niech każdy z was odkłada u siebie i przechowuje to, co może zaoszczędzić, żeby składki wnoszono nie dopiero wtedy, kiedy ja przyjdę". Apostoł nie chciał, by wnoszono, dopiero gdy przyjdzie, nakazał by każdy osobiście odkładał u siebie w każdą niedzielę i przechowywał te środki. Skoro chrześcijanie odkładali i przechowywali dary w niedzielę we własnym domu, znaczyć to może, że nie mieli okazji złożyć ich podczas nabożeństwa, gdyż nie było regularnych spotkań w niedzielę. Nawet gdy uwzględnimy gminę chrześcijańską w Jerozolimie o której czytamy, że zbierali się każdego dnia, to i tak zgodnie z Pismem Świętym, dniem w którym całkowicie zaprzestawano codziennej pracy pozostawała chrześcijańska sobota.
http://www.chrystus.com.pl/artykuly/art1.html

3. Ap 1,10. Czytamy: "W dzień Pański popadłem w zachwycenie i usłyszałem za sobą głos potężny, jakby trąby, który mówił:"
Piszesz: >>Także w Apokalipsie jest mowa o Dniu Pańskim, nie o szabasie.<<
Na ten temat są dwie koncepcje - czym jest ów dzień Pański:
a) to zwykły dzień tygodnia (niedziela lub szabat)
b) to apokaliptyczny dzień Pański ("dzień" - czas Bożego sądu nad światem; paruzja Chrystusa).

Jan mógł owszem ujrzeć dzień Pański w sensie b), ale myślę, że chodzi o opcję a).
Dzień Pański...
Czy jest gdzieś w ten sposób nazwana niedziela, czyli 1-szy dzień tygodnia?
Nie, nie znam takiego wersetu.
Ale znam wersety które w sposób opisowy podają, który to jest dzień Pański (w sensie dnia tygodnia, a nie dnia sądnego).

Chyba się zgadzamy, że tytuł Pan, przynależy do Boga, a więc i do Jezusa Chrystusa, prawda? (to ten moment, gdzie na pewno się możemy zgodzić).
Czytamy:
Wj 16:25 bw "I rzekł Mojżesz: Zjedzcie to dzisiaj, gdyż dzisiaj jest sabat Pana; dzisiaj nie znajdziecie tego na polu."

Wj 20:10 bw "ale siódmego dnia jest sabat Pana, Boga twego: Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służebnica, ani twoje bydło, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach."

Kpł 23:3 bw "Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dnia siódmego będzie sabat, dzień całkowitego odpoczynku, uroczyście ogłoszone święto. Żadnej pracy nie będziecie wykonywać. Jest to sabat Pana we wszystkich waszych siedzibach."

Deu 5:14 bw "(14) ale siódmego dnia jest sabat Pana, twojego Boga. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani twoje bydlę, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach, aby odpoczął twój sługa i twoja służebnica tak jak ty."

Gdybyś tak - bez żadnych założeń i tez, oraz uprzedzeń - miał odpowiedzieć na pytanie: Czy czytając zwrot: "sabat Pana", można powiedzieć, że ten dzień (sabat) jest dniem Pana?!
Jeśli się wzdrygasz nad takim wnioskiem, to popatrz: Masz w domu komputer... - czy to jest Twój komputer? Załóżmy, że jest a Ty jesteś jego panem (w sensie właściciela). I nagle wchodzi policja i słyszysz: Proszę wydać nam Pański komputer bo mamy podejrzenie, że są tam pirackie programy!

Pański komputer... komputer pański... - bo jesteś jego właścicielem!

A kto jest Właścicielem wszystkiego, łącznie z czasem? Pan, Bóg!
Czytamy:
Mt 12:8 bw "Albowiem Syn Człowieczy jest Panem sabatu."

Mk 2:28 bw "Tak więc Syn Człowieczy jest Panem również i sabatu."

Jezus to Pan sabatu! Czy sabat to dzień Pański? Uważam, że absolutnie tak! I w tym sensie odczytuję Ap 1,10 [biorąc pod uwagę kontekst biblijny - podane wyżej wersety - a nie ludzką tradycję i wczytywanie w Biblię czegoś czego tam nie ma].

4. Na koniec odwołujesz się do pism chrześcijańskich.
Powiem tak: Są w tych pismach (mówię tak ogólnie o całokształcie tego zagadnienia) rzeczy dobre, odpowiadające treści całej Biblii, ale są też rzeczy złe - świadczące o stopniowym odchodzeniu od Słowa Bożego.
Chyba nie zacytowałbyś mi tu wypowiedzi z pism tzw. ojców Kościoła, aby dowodzić, że słusznie oni pisali np. o znaczącej roli biskupa Rzymu, albo o rzeczywistej obecności w komunii żywego Chrystusa, lub o kulcie męczenników...

Wybrałeś cytaty mające dowodzić znaczenia niedzieli jako dnia świętego...
Powiem tak - odnośnie tych wszystkich odchyleń od Biblii w pismach kościelnych niektórych pierwszych chrześcijan: Sprawdziło się proroctwo Pawła, gdy mówił do przywódców zborów:
Act 20:28-31 bw
(28) Miejcie pieczę o samych siebie i o całą trzodę, wśród której was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli zbór Pański nabyty własną jego krwią.
(29) Ja wiem, że po odejściu moim wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając trzody,
(30) nawet spomiędzy was samych powstaną mężowie, mówiący rzeczy przewrotne, aby uczniów pociągnąć za sobą.
(31) Przeto czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami napominać każdego z was.

"...nawet spomiędzy was samych powstaną mężowie, mówiący rzeczy przewrotne..."
Czy przewrotną rzeczą było tworzeniu kultu męczenników, obrazów i figur? Czy przewrotną rzeczą było ustanowienie ofiary mszy? Czy przewrotną rzeczą było odejście od rzeczywistego dnia Pańskiego na rzecz innego dnia?
Ja odpowiadam, że tak!

A skoro tu o sabacie mowa, to wierzę, że rzeczywistym powodem odejścia od zachowywania szabatu jako dnia odpocznienia, dnia Pańskiego, dnia świętego - zgodnie z przykazaniem Bożym [gdzie, uwaga: jest napisane, aby pamiętać o tym dniu... Ludzie po prostu zapomnieli...] - była chęć odróżnienia się chrześcijan od Żydów!

Żydzi "rozrabiali" w Cesarstwie Rzymskim, a Rzymianie mieli tylu bogów, że nie rozróżniali drobnej odrębności wierzeń chrześcijan od wierzeń Żydów [tą odrębnością było głównie uznanie Jezusa za Mesjasza] - dla Rzymian to był jakiś tam odłam judaizmu i źle się im kojarzył powstały Kościół...
Aby więc uniknąć prostego skojarzenia, że chrześcijanie to tacy jakby Żydzi - a więc źli ludzie buntujący się wobec władzy rzymskiej i zasługujący na represje - zaczęli chrześcijanie robić coś, co ich zdecydowanie odróżniało od Żydów: zgromadzali się w innym dniu niż Żydzi.

Już teraz zwykły Rzymianin nie mógł pomylić chrześcijan z Żydami...
I tak oto z przyczyn nie opartych na Biblii, ale na polityce, utrwalił się nowy zwyczaj niedzielnych zgromadzeń.

Pytasz na koniec:
"Obchodzisz więc szabat, czy Dzień Pański świętując zmartwychwstanie Jezusa?"
Obchodzę dzień Pański, którym jest szabat!
Ale powiesz: To nie upamiętniasz/świętujesz zmartwychwstania Jezusa?!
A zapytam się i ja o coś: A gdzie czytasz w NT, że świętowano zmartwychwstanie Chrystusa poprzez zgromadzanie się w niedzielę?
Łukasz pisał ewangelię wiele lat po tym wydarzeniu i miał świetną okazję, aby zaznaczyć, że teraz nie szabat, ale niedziela jest dniem szczególnym na pamiątkę zmartwychwstania...
Ale napisał tak:
Łk 23:56 bw "powróciwszy zaś przygotowały wonności i maści. Przez sabat zaś odpoczywały według przykazania."
Czemu nie dodał, że kobiety owszem odpoczywały w sabat według przykazania, ale to przykazanie już przeminęło?? Była okazja "znieść" przykazanie o sabacie - Łukasz tego nie zrobił... (szkoda, prawda?!).

Gdy czytasz Rz 6 (nie cytuję), to zobaczysz, że m.in tam jest porównanie chrztu osoby wierzącej w Chrystusa do Jego zmartwychwstania (też do śmierci i pogrzebu) - i to jest wg mnie nowotestamentowe upamiętnienie/świętowanie Jego zmartwychwstania.

[przy okazji podam link do kazania nt chrztu: http://schwroclaw.pl/podcast/chrzest-bo ... -o-jezusa/
Bardzo dobrze przedstawione zagadnienie czym jest chrzest i o co w nim chodzi, a raczej o Kogo...]

Kobiety odpoczywaly przez szabat bo bylo to PRZED Zmartwychwstaniem.

Mozesz oczywiscie uwazac, ze Dzien Panski to nie, jak wiekszosc chrzescijan uwaza od 2000 lat Dzien Pana (Jezusa - "kazde stworzenie uzna, ze Jezus jest Panem"), tylko szabat Pana znanego Zydom przed Jezusem, czyli Jahwe, ale to typowy przyklad pychy wspolczesnych, ktorych zadna tam Tradycja nie obchodzi, bo oni, po 2000 lat wydedukowali sobie wlasnym rozumkiem, ze Pan Jezus nie zmartwychwstal w nocy z soboty na niedziele i nie pokazal sie uczniom w ten dzien ( nie wieczor sobotni) czyli wtedy pierwszy a dla nas i "osmy" dzien tygodnia, ktory to dzien chrzescijanie odtad czcili jako dzien Panski.


A poza tym, moze w koncu zaczniesz stosowac sie do regulaminu, na ktory sie dobrowolnie zgodziles?
Wyszukiwarka nie gryzie.
search.php?keywords=niedziela&terms=all&author=&sc=1&sf=titleonly&sk=t&sd=d&sr=posts&st=0&ch=300&t=0&submit=Szukaj

viewtopic.php?f=40&t=31604&p=681872&hilit=niedziela#p681872

Założyłem nowy temat bo to jest polemika między Kozłem a mną.

Poważnie to piszesz? Nagle mieliby zacząć odóżniać jednych od drugich tylko dlatego, że drudzy świętowali dzień później?

Akurat Zydzi nie rozrabiali w Cesarstwie Rzymskim tamtych czasow, poza pojedynczymi przypadkami .
Do powstania w latach siedemdziesiatych nie bylo przesladowan Zydow np w Rzymie.

A zydzi, uczniowie Jezusa, ktorzy zakladali pierwsze gminy chrzescijanskie, szczegolnie Pawel - gorliwy faryzeusz, nie mial powodu"zapomniec" o szabacie.
Na tym forum nie ma prywatnych polemik. To nie jest twoj blog.

To nie mój wymysł, ale wyczytana myśl z opracowań i książek.
Czy to coś dziwnego, że jak się chcesz od kogoś odróżnić, bo ten ktoś sprawia Ci jakiś problem, to robisz coś, czego on nie robi - aby Cię nie mylono z nim?

Skoro nie było na rękę chrześcijanom mylne kojarzenie ich z Żydami, to co bardziej ich od nich mogło tak wizualnie odróżnić w oczach tych, co nie wnikali w szczegóły wierzeń?
Dzień kultu!
Każdy Rzymianin wiedział kiedy się zbierali Żydzi na swe religijne obrzędy... Niech nas z nimi nie mylą! - zbierajmy się innego dnia...

A po drugie powodem takiej silnej akceptacji dla nowego dnia kultu w chrześcijaństwie (czyli niedzieli) było to, że powszechnie wśród pogan - w ich religiach - obdarzano słońce nabożnym kultem, jako boga... czyniono to szczególnie w biblijny dzień pierwszy!
I gdy poganie masowo się nawracali (niestety bardzo często pobieżnie!!) na chrześcijaństwo, to wnosili do niego swój "dorobek" w postaci zamiłowania do kultu w dzień pierwszy, czyli w ich dzień słońca (stąd w wielu językach niedziela ma w nazwie coś ze słońca: sunday, sonntag...).

Z tej strony coś zacytuję: http://pismoswiete.republika.pl/art_sam ... occhi.html

Samuele Bacchiocchi urodził się w Rzymie w 1938 roku, w pobliżu murów watykańskich, w rodzinie adwentystycznej. Koledzy z klasy przezywali go Guido (Żyd). Za nieuczęszczanie w sobotę na lekcje groziło mu usunięcie ze szkoły. Wiele osób, także z rodziny, które nie podzielały jego poglądów odnośnie święcenia soboty, próbowało mu je wyperswadować. Wszystkie te przeżycia już w dzieciństwie wywołały wielkie pragnienie dogłębnego zbadania genezy, znaczenia i świętości soboty.

Jego pragnienia zostały spełnione, gdy został przyjęty jako student na Gregoriański Uniwersytet Papieski w Rzymie. Był pierwszym i jedynym niekatolikiem w ciągu 428-letniej historii tej prestiżowej jezuickiej uczelni. Otrzymał tytuł doktora za pracę o zmianie święcenia soboty na święcenie niedzieli. W tym celu Bacchiocchi przestudiował raz jeszcze wszystkie wypowiedzi Biblii na ten temat, a także tysiące dokumentów historycznych i opracowań naukowych. Po pięciu latach badań Bacchiocchi udowodnił, że ani Jezus, ani apostoł Paweł, ani nikt z pozostałych apostołów nie dokonał tej zmiany; że zmiana ta nie ma żadnego poparcia w Piśmie Świętym. Bacchlocchi wykazał, że tło powstania kultu niedzielnego doszło we wczesnym okresie poapostolskim, a zadecydowały o tym rozgrywające się wówczas procesy historyczne natury polityczno-społecznej.

Za osiągnięcia naukowe Bacchiocchi otrzymał od papieża Pawła VI złoty medal z wyróżnieniem suma cum laude. Książkowa wersja dysertacji doktorskiej pt. Od soboty do niedzieli została opatrzona imprimatur Wikariatu Rzymskiego z 17 czerwca 1975 roku, a następnie wydana w 1977 roku przez wydawnictwo Gregoriańskiego Uniwersytetu Papieskiego (3) . Wydawnictwo "Znaki Czasu" przetłumaczyło ją na język polski i wydało w roku 1985 jako pierwsze tłumaczenie tej książki na obcy język (4) .

Jak to z niedzielą było?

Książka Bacchiocchiego ukazuje, że chrześcijanie korzystali początkowo z ochrony, jaką prawo rzymskie otaczało Żydów i ich zwyczaje religijne. Powszechnie zachowywana chrześcijańska sobota przez Rzymian traktowana była jako praktyka żydowska.

Po śmierci cesarza Nerona w 68 roku n.e., który był przychylny judaizmowi, Żydzi z powodu narastających uczuć nacjonalistyczno-mesjanistycznych prowadzących do licznych buntów zarówno w Palestynie, jak i w innych prowincjach rzymskich (Cypr, Egipt, Cyrenaika) tracili swoją przychylność w Imperium. Według historyka rzymskiego Kasjusza w samej tylko Cyrenaice zginęło, tłumiąc bunt Żydów, ponad 200 tyś. Rzymian i Greków. Trzeba było trzech lat i śmierci wielu Rzymian, by stłumić w Palestynie rebelię BarKochby (132-135). Po każdej takiej rebelii Rzym ustanawiał nowe, coraz ostrzejsze prawa antyżydowskie. Wreszcie cesarz Hadrian (l17-138) zabronił praktykowania judaizmu, czytania Ksiąg Mojżeszowych i święcenia soboty.

Badania Bacchiocchiego wykazały, że wraz z rozprzestrzenieniem się antysemityzmu wielu chrześcijan, szczególnie na terenie Rzymu, próbowało odseparować się od Żydów, na ile to było możliwe. W tym też czasie wyznawcy Chrystusa coraz dotkliwiej zaczęli odczuwać prześladowania ze strony Rzymu. Utożsamianie ich z Żydami pogłębiało te prześladowania. Bacchiocchi udowodnił, że próba porzucenia zachowywania soboty była jedną z ważnych decyzji uniezależnienia się od judaizmu.

W połowie II wieku n.e. Justyn Męczennik postawił błędną, niebiblijną tezę, że święcenie soboty było tymczasowym nakazem pochodzącym od Mojżesza. Stwierdził, że Bóg narzucił ją Żydom jako znak odróżniający od innych narodów w celu ukarania ich, na co zasłużyli przez niewierność.

Był jeszcze inny powód zmiany święcenia soboty na niedzielę. W tym samym czasie, gdy chrześcijanie w Imperium Rzymskim zaczęli stawiać niedzielę wyżej niż sobotę, dominujący stał się kult słońca. Bacchiocchi wykazał, że niektóre aspekty dotyczące osoby Jezusa symbolicznie przedstawiane były jako tarcza słoneczna z promieniami wychodzącymi z tyłu Jego głowy. Niektórzy ojcowie Kościoła, jak np. Justyn czy Hieronim, opracowali teologię niedzieli, wykorzystując stworzenie światła w pierwszym dniu tygodnia jako symbol Słońca Sprawiedliwości. W ten sposób usprawiedliwiali zachowywanie niedzieli jako święta zamiast soboty.

Gdy w cesarstwie zanikł kult słońca, przyjęto zmartwychwstanie Jezusa w pierwszym dniu tygodnia jako uzasadnienie święcenia niedzieli. Bacchiocchi podaje, że tak samo miała się sprawa ze świętami Bożego Narodzenia. Dzień 25 grudnia, który ustanowiono jako pamiątkę narodzin Jezusa, był początkowo dniem poświęconym narodzinom boga Niezwyciężonego Słońca (Dies Natalis Solis Ivisti).

Akurat wkleiłem coś na ten temat...

viewtopic.php?f=27&t=2887 - Niedziela - Dzień święty ????
viewtopic.php?p=616566#p616566 - Msza św. - co i jak/ O co chodzi z szabatem?
viewtopic.php?t=11609 - Niedziela
viewtopic.php?t=20000 - Dzień odpoczynku
viewtopic.php?t=2887 - Niedziela - Dzień święty ????
viewtopic.php?f=7&t=7620 - Adwentyści Dnia Siódmego
viewtopic.php?f=40&t=25765 - kościół chrześcijan dnia sobotniego

Przepraszam, że nowy temat założyłem.
Ktoś przede mną też tak zrobił skoro wyszukiwarka dała taki wynik... więc proszę: Niech i ten mój pozostanie