I ja tak samo uważam.

Opisy "okrucieństw" Boga są tylko i wyłącznie odbiciem świadomości i mentalności ludzi żyjących jakieś 2-3 tysiące lat temu kilka tysięcy kilometrów od nas, ludzi nie znających ani współczesnej etyki, ani współczesnej moralności.

Dlatego nie ma sensu, na ich podstawie, pisanie o "okrucieństwie" Boga, co najwyżej o okrucieństwie społeczeństwa, w łonie którego natchnione (a jednak) zapisy powstały.

Natchnienie polega na tym, że teksty te opisują "opiekę" Boga nad ludem wybranym, a czynnik ludzki w tych tekstach opisuje dziwacznie pojmowany sposób tej "opieki".
Z pewnością istnieje pewna rozbieżność pomiędzy wagą wydarzeń rzeczywistych (wyjście z Egiptu) a wagą przekazaną w Biblii. Nie znaczy to jednak, że jakieś wydarzenie tego typu nie miało miejsca. A że zostało w księdze opisane ze wschodnim przepychem i skłonnością do przesady to już zupełnie coś innego.

Jednych takie opisy utwierdzają w przekonaniu, że zdarzenia te były rzekome, inni, nie odrzucając boskiego natchnienia widzą w nich ewolucję pojmowania Boga i nieskrępowanego przekazywania tego pojmowania w sposób docierający do ówczesnych społeczeństw.

Jak objawienie, to już chyba by była apokalipsa, to już będzie koniec świata, i to dopiero wtedy, Bóg może być okrutny! bo przecież o własnych siłach nikt sie nie zbawi, Bóg mógłby rzucić piorunem w kogo tylko chce, i nikt by nie mógł tego zakwestionować, bo na każdego coś by sie znalazło, każdy ma jakieś grzechy, każdemu by sie należało.
Wtedy to trzeba sie gdzie schować, przeczekać najgorsze.

I dlatego właśnie, doszukiwanie się "moralności" w Biblii, jako wzoru postępowania jest irracjonalne.
Prymitywne i pół dzikie semickie ludy, i prymitywne brutalne prawa, nie są najlepszym źródłem postępowań moralnych...


W taki sposób, to można i przedstawić Mein Kampf, jako natchnione dzieło (za przeproszeniem) Boże.

Medieval_Man, chciałbym abyś mnie dobrze zrozumiał. Ale pojęcia które rozdzieliłeś, czyli "okrucieństwa" i "opieka" są tożsame. To jeden i ten sam aspekt, ale widziany z różnych perspektyw.
Skoro nie istnieją owe "okrucieństwa" Boże, nie istnieje również "opieka" Boża.

I Wszechmocny nic na to nie potrafi poradzić?[/quote]

Interwencja Boga zaprzeczała by naszej wolności.[/quote]
Eee tam.
Czyjej wolności zaprzeczyła zmiana trajektorii pocisku, w wyniku czego ponoć JPII nie stracił życia w zamachu? Jaka wolność zostałaby złamana, gdyby Bóg odpuścił sobie trochę strasznych chorób dzieci, albo parę kataklizmów?
Ponoć Bóg nieustannie wysłuchuje modlitw. Czy takie interwencje już nie naruszają wolności?
To jakieś prymitywne pojmowanie interwencji - jako zmuszenie kogoś do czegoś. Czy gdyby Hitler się zwyczajnie nei narodził to mielibyśmy interwencję, bardzo pozyteczną, a bez odebrania komukolwiek prawa wyboru?

W wyniku interwencji (rzekomej) JP nie stał się z osoby chorej, osobą zdrową, ale mówiąc w uproszczeniu raczej odwrotnie. Jego późniejsze życie w dużej części było walką z chorobą, czyli niekoniecznie poprawą, w stosunku do życia przed zamachem.
Zresztą wszystkie żądania poprawy warunków życia, zakładają milcząco brak następstw życia typu starość i śmierć. Są tylko ograniczeniem się do teraźniejszości, a moralnie są roszczeniem konsumpcji dla nas samych, ale skierowanym zadaniowo już nie do nas samych, ale pod inny adres. "Dlaczego on nie pomaga?!"

Rzekoma interwencja? kwestionujesz cud?
Zasadniczo, to w ogóle nie odpowiedziałeś na moje pytania.
Sama śmierć na starość to nic złego. Złe są, czasem niewyobrażalne cierpienia za życia, albo niezasłużona przedwczesna śmierć. Wszechmocny nie potrafi im zaradzić, czy Miłosiernemu nie przeszkadzają?

Nic mi nie wiadomo o cudzie podczas zamachu.

Kwestionować sprawiedliwość można po usłyszeniu wyroku, czyli w kontekście życia wiecznego.
Jeżeli Bóg powiedziałby, że nasze życie jest zamkniętym układem odniesienia bez niczego po nim, to dywagowanie na temat takiej sprawiedliwości naszego życia, było by sensowniejsze. Ale kiedy jest tylko początkiem, to nieznając reszty, trudno cos kwestionować. Można oczywiście nie wierzyć we wszystko, ale kwestionowanie części, wydaje się próbą tworzenie zafalszowań.

No dobra, to daj jakiś cud, o którym Ci coś wiadomo.


PAPUD udowodnił, że można nawet niewinnego uniewinnić...
Ale przede wszystkim: my tu nie o sprawiedliwości, ale miłosierdziu. Czy niezasłużona (w zasadzie nawet zasłużona) śmierć w męczarniach, której można zapobiec, świadczy o miłosierdziu, i to nieskończonym, czy wręcz przeciwnie?
Swoją drogą, idąc Twoim tokiem rozumowania, to najlepsze, co można dziecku zrobić, to zabić go, zanim nagrzeszy - a Bóg już mu to po śmierci wynagrodzi.

Nie wiadomo mi o żadnym cudzie.

O jakiej śmierci w męczarniach mówisz? Śmierci w doczesnym życiu?
Bo jeśli założymy istnienie jakiegoś życia z początkiem i końcem, to niezasłużona śmierć w takim układzie nie świadczy o miłosierdziu. Tu i bez PAPUDA się obejdzie z wyciąganiem wniosków. Obawiam się, że jednak nie o takim układzie w życie - śmierć myślałeś, trzeba by doprecyzować.

O zabijaniu dzieci czy kogoś innego, to akurat Ty wspominasz, gdzie tu niby mój tok myślenia? Nie dajmy się ponosić.

Ojej, nie odbijaj piłaczki. To nie ja twierdzę, że wierzę w duchy i magię
Chodzenie po wodzie? Słońce w Fatimie? Cudowne uleczenia? Ponoć Bóg reaguje na modlitwy, więc to chyba też cuda są?

"O jakiej śmierci w męczarniach mówisz? Śmierci w doczesnym życiu? "
No o takiej śmierci. Wątek zaczął się od głodu, chorób - czyli spraw chyba po śmierci już nieaktualnych.


Ale ludzie umierają niezasłużenie przedwcześnie - co jeszcze byłoby małym piwem, ale do tego nad wyraz często umierają w męczarniach, wcześniej też cierpiąc i fizycznie i psychicznie. Czyli ktoś, kto może temu zaradzić, a tego nie robi, nie jest miłosierny. Np Bóg. Zatem - nie jest miłosierny czy nie jest wszechmocny?

Jakieś cuda to mogą sobie być, tutaj tego nie sposób zweryfikować, natomiast odnośnie modlitw, to jak Bóg na takie coś reaguje? znasz kogoś komu modlitwy w czymkolwiek pomogły?

Jak porządnie przygotujesz się do egzaminu i pomodlisz, to masz szanse nie tylko go zaliczyć, ale nawet dostać dobrą ocenę.

Spróbuj tylko przed egzaminami modlić się, a wykłady omijaj szerokim łukiem, no i jak w ten sposób zaliczysz wszystkie egzaminy, to będzie prawdziwy cud.

Nie mam zamiaru weryfikować, wierzę na słowo, ze są - i zwracam uwagę na konsekwencje. Skoro ktoś zgadza się z twierdzeniem, że Bóg czyni cuda, to nie może się wymigiwać wymówką o rzekomym ograniczaniu wolności w przypadku zastosowania cudu w zwalczaniu cierpienia. Ergo - Bóg albo nie jest miłosierny albo nie jest wszechmocny.


Och, nawet na tym forum czasem ktoś w religijnym uniesieniu pisze, jakich to łask doznał dzięki modlitwom - żona wróciła, dzieci wyzdrowiały, szwagrowi noga odrosła...

Jeśli mówimy o miłosierdziu Boga, to nie widzę możliwości ograniczenia się do doczesności.

Mielibyśmy dyskutować o transcendentnym miłosierdziu Boskim, które z założenia, pochodzenia i skutków oddziaływania jest poza doczesne, rozpatrując to w kategoriach ograniczonych skutkami doczesności i zamkniętych w ramach fizjologicznego życia i śmierci.
Nie widzę możliwości rozpatrywania wartości sięgających poza życie doczesne, ograniczonych cezurą fizjologii.

Zeby odnalezc Boga to trzeba spojrzec na siebie ,tak w glab swego serca.