Dzięki, byc może zainteresuję się tym w najbliższych miesiacach.
Jakie masz osobiste zdanie o tekście aleksandryjskim?

Jednym zdaniem? Bez dwóch zdań lepszy od bizantyńskiego i zachodniego.

@ Hominibus- widzę, że ma nieomylny patent na wszechwiedze. Po co pojechałam na tą mszę uzdrawiającą napisałam w tym świadectwie. Na pewno nie pojechałam po uzdrowienie, bo w tym okresie mojej wiary - nie wierzyłam w to. Pojechałam z ciekawości, by zobaczyć jak takie msze uzdrawiające wyglądają, bo coś na ten temat wyczytałam w internecie. W tym okresie byłam bardziej osobą poszukującą wiary. Jestem osobą praktyczną, dlatego chciałam osobiście zobaczyć, jak wyglądają te upadki o których czytałam. Doświadczyłam to, co opisałam. To doświadczenie bardzo wzmocniło moją wiarę. Nie napisałam o tym, aby się z tym obnosić, czy wywyższać. Miałam nadzieję, że może ktoś, kto doświadczy podobnego przeżycia również napisze o tym. Wiem, że można na ten temat pisać różne opinie, nie zależy mi na tym, aby ktoś miał mi wierzyć. Chciałam się podzielić moim radosnym doświadczeniem nie po to, aby komuś zaszkodzić, ale żeby pomóc. Żeby powiedzieć, że Bóg jest żywy i prawdziwy,że działa i doświadcza.

Spotkanie z Bożą czułością

Msza o uzdrowienie jest przede wszystkim… Mszą świętą. Czyli tym, co określamy jako podstawową posługę Kościoła. Jest doświadczeniem Jezusa obecnego pod postacią chleba, jest dziękczynieniem Bogu Ojcu za Syna, jest spotkaniem z Bogiem, który wychodzi naprzeciw człowiekowi. To, co dzieje się na Eucharystii, jest tajemnicą, nie do końca możliwą do zrozumienia, ale można jej doświadczać i przeżywać w bardzo różny, indywidualny sposób. To, co dzieje się na Mszy o uzdrowienie, nie jest teologicznie niczym innym, a jednocześnie… jest tak różne. Nie dlatego jednak, żeby wywoływać jakąś sensację odmiennymi modlitwami lub "wymuszać" coś na Bogu czasem ich trwania.

Chodzi raczej o to, by rozmowa z Bogiem stawała się czymś normalnym dla każdego uczestnika tej Mszy, a dłuższa modlitwa ma szansę stać się modlitwą pogłębioną. Nie zawsze przyniesie radosne uniesienia i pokój - choć jest to doświadczeniem wielu osób. Dla innych może być czasem walki, zmagania się z ciężarami noszonymi od lat; czasem doświadczania bólu dawno zepchniętego na brzeg świadomości; okazją do stanięcia oko w oko z własną słabością, cierpieniem, grzechem i niemocą. Ale gdy człowiek pozwala sobie na takie doświadczenie w obecności Boga - ma szansę spotkać Go naprawdę. Takie spotkanie u jednych przynosi natychmiastową poprawę, u innych zaś jest początkiem procesu, który dopełni się w czasie. Jedno jest pewne - Bóg jest obecny i czeka, abyś pozwolił Mu się z tobą spotkać, abyś pokazał Mu swój ból, abyś otworzył się na Jego moc, troskę i czułość… A co wtedy się stanie? Dowiesz się, tylko daj Bogu szansę, by sam mógł się o ciebie zatroszczyć.

To w końcu o co jest ta msza? o uzdrowienie, czy o rozmawianie?

@ Robek, ty po swoich urodzinach, jesteś już o rok starszy i poważny gość.

Przypominam, że cytaty oznaczamy i, w miarę możliwości, podajemy źródła.

@ Robek, a czy ty rozmawiasz z Bogiem ?.

Ty serio pytasz?

Bardzo serio

Z żadnym bogiem nie rozmawiałem, dodam że z aniołami Matką Boską szatanem, czy jakimi innymi duchami, też nic nie rozmawiałem, ogólnie ja za dużo nie rozmawiam.

Oj, Robku - wstydź się! Toż to i ksiądz winien Cię dawno temu uświadomić, że jak czytasz Pismo Święte to słuchasz Boga, a jak się modlisz to mówisz do Niego!
Stąd @wybrana tak serio Ci napisała o rozmawianiu z Bogiem... Rozumiemy się?!

Ty odróżniasz rozmowe od monologu? masz w domu słownik?
Może zamiast czytać Biblie, to byś sie zapoznał z tym co oznaczają poszczególne słowa, bo widze że z tym u ciebie nie najlepiej.

Robku, zasmucasz mnie... Toż to Ci napisałem, że jak czytasz Biblię, to słuchasz Boga! (czytasz ją w ogóle?); gdy się modlisz (czytając) to mówisz do Boga!
I tak oto jest dialog (rozmowa), a nie monolog!
Rozumiemy się?

Robku, ty mnie również zasmucasz....