Nie, anihilacja nie jest zła, zostałem stworzony bez pytania o to, czy chcę uczestniczyć w tej "grze", a nie daje mi się możliwości anihilacji.
Nie widzisz że myślisz nielogicznie? Z jednej strony twierdzisz że piekło jest o wiele gorsze niż całe zło tego świata, a z drugiej strony twierdzisz że to lepsza alternatywa niż niebyt.
Czyli trzeba wybrać Boga potwora albo do piekła?

A skoro Bóg jest tylko jeden, to hinduista jest ateistą.

Wszystko zależy od definicji. Gdy tych ludzi zapytasz, podają się jednak za katolików. Kim zatem są? Jak ich inaczej nazywać?

Kogo zatem (jakiej grupy ludzi) dotyczy ten ustęp? Mógłbyś określić jak Ty go rozumiesz?

Zwróciłem jedynie uwage na to, że według tego co mówisz, nikt nigdy żadnego grzechu popełnić nie może, bo mam subiektywny, grzeszny rozum, który jest ograniczony przez mózg, ze swej natury.... i tak dalej



Wolności przecież nie ma, Andy72 chciałby sie po śmierci anihilować, a przecież nik mu na to nie pozwoli, więc skoro nie ma wolności, to i miłości być nie może.



W sumie to nawet by tak wychodziło, nikt nie pytał sie ciebie o zdanie czy chcesz sie pojawić na tym świecie, a to przecież sprawiedliwie by było jeśli by każdego Bóg sie spytał, czy chce brać udział w tej całej grze, w tej sytuacji to powinien Bóg cie przeprosić za to wszystko.



Z Piotroskim to ty sie nie dogadasz
On ma swoje poglądy i już ich sie zmieni, to wszystko mu sie w głowie uklepało i to na amen.

Zły i wyrachowany sam odrzuci niebo gdzie nie miałby możliwości nadal pozostawać "sobą".
Bardzo trudno jest pogodzić się ze złem tego świata, ale radę na to daje Biblia, świeci - jak Matka Teresa z Kalkuty, Jan Paweł II kto sie modli do prawdziwego Boga, z reguły jest ludziom przyjazny. Ze złem walczy, ale przede wszystkim w sobie. To jednak niełatwe i pewnie dlatego tak wielu mamy bojowników w walce z grzechami innych.

Człowiek jest z natury istotą nieśmiertelną. Niemożność anihilacji (z której zresztą żaden potępieniec by nie skorzystał, nawet gdyby była możliwa - postulowanie o niej dzisiaj jest typowym rozumowaniem doczesnym) i twierdzenie że jej nie zachodzenie jest "brakiem wolności" jest podobne do twierdzenia niektórych, że dziś, żyjąc na ziemi, nie są wolni, bo "muszą jeść i nie mogą latać".
Dziecinada.

W kilku wątkach zakończyłem moją aktywność uznając, że dalsza dyskusja jest stratą czasu. Tutaj - ponieważ dyskusja dotyczy mojego tekstu - zrobić tego nie mogę, ale rezerwuję sobie prawo do odezwania się dopiero wówczas, gdy wypłynie jakaś nowa, sensowna kwestia.

Halo, mówimy o relacji człowieka z Bogiem. Tu nie ma nic z natury, tylko suwerenna decyzja Boga, który zdecydował, by człowiek, który nie chce z Nim spędzać wieczności, przez wiecznosc cierpiał, zamiast przestać istnieć.

Nie. Człowiek został stworzony jako nieśmiertelny. REszta wyborów nalezy do niego. Mówienie że to nie jest wolność - to jak mówienie że "nie jestem wolny, bo nie mam skrzydeł i nie mogę latać - a przecież >>Bóg mógłby mi dać skrzydła<<".
Nadto - jak nadmieniłem - żaden potępieniec nie wybrałby anihilacji, nawet gdyby to było możliwe. Patrzysz z "żabiej", doczesnej perspektywy. Piekło to nie jest stan "rezygnacji" - to aktywna nienawiść do Boga (i wszystkich, łącznie z innymi potępieńcami i szatanami) która bynajmniej nie pragnie swojego przerwania (mimo że sprawia jej to cierpienie).
Ja wiem, że znów napiszesz że "to nielogiczne, bo nie w interesie potępieńca" itd. Po części się zgadzam - nienawiść nie jest "logiczna".

Nielogiczne jest twierdzenie, że kocha ten, kto skazuje na wieczne cierpienie.

Jest wolna wola. Bóg nikogo nie skazuje. Człowiek sam dokonuje wyborów, które później określają wynik.
Podobnie jak w szkole. Dobrze się uczy ktoś - dostaje dobre oceny. Źle - dostaje negatywne.
Bóg jeszcze jako dobry Pedagog daje nawet Miłosierdzie czyli przebaczenie wszystkich błędów. Jednak jak historia pokazuje nawet i to ludzie odrzucają w swojej wolnej woli kierując się pychą.

Czyli dogmat niomylnosci i wszechwiedzy

A ko zmusza złodziei, gwałcicieli, morderców aby popełniali te czyny.....też Bóg?

To niech do piekła idą jedynie gwałciciele i mordercy!

Helenko, niczego podobnego nie stwierdziłem. Doprawdy przykro widzieć, że Twoja niechęć do mnie, jaką wzbudziła nasza różnica zdań w sprawach politycznych, przynagla Cię do tego typu zaczepek personalnych nawet w miejscu, gdy usiłuję wyjaśnić i przybliżyć naszą wspólną przecież wiarę, jednocześnie nie wikłając się w puste przekomarzania.
-----------------------------------------------------------
Wracając do tematu wątku:
Na temat ostatecznej decyzji - Jan Paweł II Piekło jako ostateczne odrzucenie Boga (Audiencja generalna 28 lipca 1999) http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP ... 71999.html
]Bóg jest nieskończenie dobrym i miłosiernym Ojcem. Jednakże człowiek, który ma Mu udzielić odpowiedzi w sposób wolny, może niestety dokonać wyboru ostatecznego odrzucenia Jego miłości i przebaczenia i w ten sposób pozbawić się na zawsze radosnej komunii z Nim. Właśnie na tę tragiczną sytuację wskazuje doktryna chrześcijańska, kiedy mówi o potępieniu lub piekle. Nie jest to kara Boża wymierzona «z zewnątrz», lecz konsekwencja decyzji podjętych przez człowieka w tym życiu. Samą rzeczywistość nieszczęścia, jaką ta smutna sytuacja niesie z sobą, możemy w pewnej mierze wyobrazić sobie w świetle pewnych tragicznych doświadczeń, które — jak zwykliśmy mówić — czynią z życia «piekło».
Jednakże w sensie teologicznym piekło jest czymś innym: jest ostateczną konsekwencją samego grzechu, zwracającą się przeciw temu, kto go popełnił. Jest to sytuacja, w jakiej nieodwołalnie znajduje się człowiek, który odrzucił miłosierdzie Ojca nawet w ostatniej chwili swego życia.
(...)
Jednakże odkupienie pozostaje propozycją zbawienia, którego przyjęcie jest sprawą wolności człowieka. Dlatego też każdy będzie osądzony «według swoich czynów» (Ap 20, 13).
(...)
Również Apokalipsa posługuje się plastycznym obrazem «jeziora ognia», do którego zostają wrzuceni ci, co nie dali się zapisać do księgi życia, narażając się w ten sposób na «drugą śmierć» (Ap 20, 13 n.).
Piekło oznacza nie tyle miejsce, co raczej wskazuje na sytuację, w jakiej znajduje się człowiek, który w sposób wolny i ostateczny oddala się od Boga, źródła życia i radości. Katechizm Kościoła Katolickiego tak streszcza prawdy wiary na ten temat: «Umrzeć w grzechu śmiertelnym, nie żałując za niego i nie przyjmując miłosiernej miłości Boga, oznacza pozostać z wolnego wyboru na zawsze oddzielonym od Niego. Ten stan ostatecznego samowykluczenia z jedności z Bogiem i świętymi określa się słowem 'piekło'» (n. 1033).
(...)
Dlatego «potępienia» nie można przypisać inicjatywie Boga, ponieważ w swej miłosiernej miłości pragnie On jedynie zbawienia istot stworzonych przez siebie. W rzeczywistości to istota stworzona sama zamyka się na Jego miłość. «Potępienie» polega właśnie na ostatecznym oddaleniu się od Boga, które człowiek dobrowolnie wybrał i potwierdził ten wybór ostateczną pieczęcią w chwili śmierci. Wyrok Boży jedynie ratyfikuje ten stan.
(...)
Żeby krótko streścić dzisiejszą katechezę, nawiążę do słów poety: «Ty bez nas samych nie możesz nas zbawić». Otóż jeżeli to jest prawda o wiecznym zbawieniu, to tym bardziej jest to prawda o wiecznym odrzuceniu. Bóg nikogo nie potępia, nie chce potępić. Chce, ażeby wszyscy doszli do poznania prawdy i do zbawienia. Jeżeli wbrew tej zbawczej i odwiecznej woli Boga człowiek jednak odrzuca Jego miłość, Jego zaproszenie do uczestnictwa w życiu Bożym, to w końcu on sam decyduje o swojej wieczności bez Boga, poza Bogiem. «Ty bez nas samych nie mogłeś nas zbawić i bez nas samych nie możesz nas potępić»

A ktoś mówi, że pójdą osoby kierujące sie w życiu miłością?....Jeżeli masz serce możesz być zbawiony,o. Pambo (ojciec pustyni)