Kazdy grzech jest odejściem od Boga, a każdy sakrament pokuty i pojednania powrotem do niego. Aby ten powrót był powrotem, musi być żal za grzechy, mocne postanowienie poprawy i szczera spowiedź. Inaczej jest to hipokryzja i kuszenie Pana Boga.
Zauważ, że w przypowieści o synu marnotrawnym ojciec nie zaprasza syna w łachmanach do stołu, ale każe mu dać najlepszą szatę. Tą szatą jest nasza dusza, czysta, a nie brudna.
Druga przypowieść o uczcie weselnej. Ten, kto nie miał weselnej szaty, nie został wpuszczony na ucztę. Ta przypowieść mówi o Uczcie w Królestwie Niebieskim, a czymże jest Eucharystia jesli nie jej zadatkiem? Chcesz iść na ucztę z Jezusem, na ucztę do Jezusa, na ucztę Jezusa w brudnej szacie? Bo taką jest dusza człowieka, który w grzechu śmiertelnym chce przystąpić do Eucharystii.

Do Helenki: co do szaty syna marnotrawnego to przyszedł do ojca w łachmanach a nie w odświętnej szacie,a dostał odświętny strój od Ojca.
Co do uczty to nie masz racji. Jak najbardziej został wpuszczony - wręcz przymuszony do wejścia, a został wyrzucony dlatego, że nie założył szaty weselnej. Szata weselna jest tylko oznaką uczestnictwa i niczym więcej. Nie przywdział szaty bo nie miał zamiaru siadać do stołu i spożywać.

Dostał odświętny strój, bo przyszedł. Przyszedł, ale wcześniej żałował i postanowił sie poprawić. Kiedy przyszedł prosił o przyjęcie za sługę, ukorzył sie przed ojcem.

Wybacz, to był mój skrót myślowy, ale mimo wszytko co to zmienia? Został z tej uczty wyproszony i wrzucony tam gdzie jest płacz i zgrzytanie zębów. Strój weselny to czysta dusza, bez grzechu śmiertelnego.

Owszem, nawrocenie to proces i pomaga nam Eucharystia. Tyle, ze bez postanowienia zerwania z grzechem nie ma nawet sladu woli nawrocenia.
Helenka ci wyjasnila symbolike przypowiesci.
Wlasnie ludzie w brudnych szatach na uczcie, beda z niej wyrzuceni. I nie chodzi o super stroj. Wtedy czesto ludzie mieli jeden ubior. ale idac na taka uczte, nawet "przymuszeni", przyzwoitosc nakazywala ja przeprac chocby w strumieniu. Wyschlaby po drodze.

Ty uparcie nie chcesz przyznac, ze przyjmowanie Ciala Chrystusa w stanie grzechu ciezkiego, bez zadnej woli zmiany zycia to obraza Pana Jezusa, a nie jakas łaska Jemu robiona.

@Krzysiek nie twierdzi, że człowiek z grzechami ciężkimi, powinien przyjmować Komunię.
Powiedział o "przyjęciu Eucharystii ze skruchą"

Dla mnie to termin nieco zagadkowy. A nuż pięć warunków dobrej spowiedzi, zawiera się Krzysztofa w słowie "skrucha"? Jak rozumieć skruchę?

A jaka to skrucha, jeśli ktoś ma zamiar nadal trwać w niesakramentalnym związku?

Właściwie ja do końca nie jestem pewien, co Krzysztof postuluje.
Czy gdzieś napisał, że niesakramentalny związek, nie jest dla niego przeszkodą w przyjęciu Komunii? Bo ja sobie nie przypominam, żebym wprost przeczytał coś takiego w jego wypowiedziach. No chyba, że coś przeoczyłem.

. Tak, pisał, no i spójrz na tytuł wątku i pierwszy post.

Czasami o tą wewnętrzną skruchę serca po przyjęciu Eucharystii jest trudno, więc odmawiam dziesiątą modlitwę z tajemnicy szczęścia aby wspomóc swoją skruchę.
„O Jezu! Niezgłębione źródło Miłosierdzia, błagam Cię z uwagi na pamięć o Twoich Ranach, których dojmujący ból doszedł do szpiku kości i wypełnił wszystkie wnętrzności, wyrwij mnie nędznego z grzechów i ukryj w głębi tych Ran przed zagniewanym Obliczem Sprawiedliwości, aż minie Twe oburzenie i słuszny gniew. Amen.
Ojcze Nasz... Zdrowaś Maryjo...
Westchnienie. Jezu, Miłości moja, bądź uwielbiony i zmiłuj się nade mną!”
Jeśli chodzi o ucztę to z tego co wiem to ten strój weselny dostawało się od gospodarza wesela i oznaczał uczestnika wesela, kto nie miał stroju, nie był uczestnikiem wesela, a ten człowiek chociaż dostał strój to go nie założył, można powiedzieć nie skorzystał, chociaż mógł.
Teraz co do syna marnotrawnego to jego skrucha wynikała bardziej z tego, że mu się nie udało. Jak by mu się udało to by wcale nie przychodził. Jeśli mówicie, że wcześniej trzeba się nawrócić to ta historia by wyglądała trochę inaczej. Syn w obcej ziemi zatęsknił za ojcem i stwierdził, że zrobił błąd, że opuścił kochającego ojca, wrócił rzucił mu się do nóg przepraszał. Jak by tak ta historia wyglądała to bym wam uwierzył.

E no. To ja się teraz skruszę, i pójdę robić okropne rzeczy z tą moją wewnętrzną skruchą, i płakał będę czyniąc zło wszelakie – ale zło wyrządzał będę!

Mam wrażenie, że nie o to Jezusowi chodziło. Jezusowi chodziło o jakieś Królestwo; takie może, w którym można zastrzelić żyda, o ile łzę się nad nim uroni?

W ogóle, dziwne że Krzyśka nie zastanawia wcale, że czuje się nędznikiem i musi Miłosierdzia żebrać. No ale jak się robi z chrześcijańskiej formacji człowieka parodię...

@krzysztof chodzi o to ze zalowal i zmienil zycie.
A ty uwazasz, ze mozna sobie chwilowo zalowac a zycie ma sie jedno, to po co z czegos milego rezygnowac?
Pan Bog na pewno zrozumie ze ten zwiazek jest tak wyjatkowy ze zaden sakrament malzenstwa by nie byl lepszy. A Eucharystia nalezy sie bo moze "zadziala" bez naszego wysilku?

Uwazasz ze Sakrament Pokuty bez woli nawrocenia i zerwania z grzechem jest skuteczny? Ksiedza oszukasz. Pana Boga - nie.

Skruchę ma się odczuwać po przyjęciu Eucharystii? A co miało by się czuć przed?

Oczywiście i tym strojem weselnym, ktory otrzymujemy od gospodarza (Jezusa) jest sakrament pokuty i pojednania. Jeśli wejdziesz do kościoła brudny i nie zmyjesz swoich grzechów w sakramencie spowiedzi, to nie jesteś godzien bez stroju weselnego przystąpić do Stołu Ciała i Krwi.

Nie udało mu się, powiadasz? A jak mu się miało udać skoro nie pomnażał swojego majątku, a go trwonił? Tym majątkiem dla nas jest Królestwo Boże, które trwonimy grzesząc. Jeśli nie wrócimy do Boga, On nas na siłę nie przywlecze, bo zabrałby nam wolność. Od nas zależy czy będziemy pasac świnie czy być w domu Ojca.

„Skruchę ma się odczuwać po przyjęciu Eucharystii? A co miało by się czuć przed?”
Człowiek sam z siebie nie jest zdolny do prawdziwej skruchy. Prawdziwa skrucha to jest dar od boga i dlatego staram się wzbudzić w sobie skruchę po Eucharystii, wtedy Bóg może mnie pełniej obdarować.

„Oczywiście i tym strojem weselnym, który otrzymujemy od gospodarza (Jezusa) jest sakrament pokuty i pojednania. Jeśli wejdziesz do kościoła brudny i nie zmyjesz swoich grzechów w sakramencie spowiedzi, to nie jesteś godzien bez stroju weselnego przystąpić do Stołu Ciała i Krwi.”

Dodam tylko, że jak założysz szatę weselną a nie będziesz ucztować to nie będzie to miało sensu.

"Nie udało mu się, powiadasz? A jak mu się miało udać skoro nie pomnażał swojego majątku, a go trwonił? Tym majątkiem dla nas jest Królestwo Boże, które trwonimy grzesząc. Jeśli nie wrócimy do Boga, On nas na siłę nie przywlecze, bo zabrałby nam wolność. Od nas zależy czy będziemy pasać świnie czy być w domu Ojca."
Z tym się całkowicie zgadzam.

Tyle ze ty sie upierasz, ze szaty weselnej zakladac nie trzeba. No, ewentualnie PO uczcie.
Zerwac z grzechem? Jakas decyzje zmiany podjac? Tego u ciebie w ogole nie ma.

Motywacja syna marnotrawnego nie byla moze doskonala, jak nie kazdy nasz zal jest doskonaly. Moze ta uczta otworzyla mu oczy na milosc ojca i na to, jak bardzo go zranil, a moze i nie.

Bogu wystarcza nasz zal i zrozumienie glupoty, jaka popelnilismy.