Cos w tym jest ...

Na wstępie chciałem wszystkich przeprosić za to, że w niektórych postach odnosiłem się w sposób nie merytoryczny w stosunku do tematu sporu ale odgryzałem się, że tak powiem na wasze ataki. Wyszedł ze mnie stary człowiek (szatan), który w mojej duszy jeszcze niestety trochę miejsca znajduje. Jeszcze raz przepraszam. Wiem, że nie spodobało się to Panu, bo to nie pomaga ale szkodzi sprawie.

krzysiekniepieklo może zacznij wreszcie odpowiadać na argumenty i pytania innych, nie traktuj tego jak atak ale jak dyskusje.

Może porozmawiajmy jeszcze raz o synu marnotrawnym.
"A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem". Lecz ojciec rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się".

Powiedzcie, gdzie wy widzicie jak ojciec czeka na skruchę swojego syna? Przez wiele lat serce mu pękało z powody utraty syna i jak tylko go zobaczył to zapomniał o wszystkich żalach do niego. Jak myślicie jakby syn powiedział tylko -cześć tato wróciłem - to by pogonił dziada, czy tak samo by go przyjął?

A może jednak porozmawiajmy o tym szlachetny Krzysztofie, o czym zaczęliśmy, bo jest 156 komentarzy, rozmówcy się napocili i aż przebierają nogami, czekając na Twoją odpowiedź

Krzysztof ma tu misje do spełnienia zleconą przez .... jego zdaniem Boga, moim - czas na wizyte u ... .

Dobrze że o tym wspomniałeś.
Zauważ, że ojciec nie zabronił Synowi Marnotrawnemu odejść.
Nie zaciągnął go też siłą z powrotem do domu.
Ojciec czekał, aż syn stwierdzi że źle zrobił, że nie warto tak robić jak robił i że wróci skruszony do domu.

Przeciez widzisz, ze syn nie tylko sam wrocil, zerwal z grzesznym zyciem ale i przyznal sie ze zgrzeszyl.

Ojciec NIE poszedl go z chlewu wyciagac. Czekal az syn sam przyzna, ze zrobil zle. Motywacja nie byla istotna.

Dopoki siedzisz w gnoju i nie chcesz nic zmienic, bedziesz tam siedzial. Ojciec do ciebie z pierscieniem i szata nie przyjdzie. I tak bys ja upackal i nie docenil.

Najpierw ojciec ujrzał syna
"A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. - już w tym momencie mu przebaczył
Następnie syn zaczyna się kajać przed ojcem
"Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem"
Ale ojciec nie zważa na skruchę syna
Lecz ojciec rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się".
słowo "lecz" znaczy tyle, że ojciec wcale na skruchę nie czekał.
Teraz zajmijmy się drugim synem
Drugi syn ma pretensje do ojca, że nie posłał dziada, żeby pasł świnie, ale nie wymagając od niego zadośćuczynienia wyprawia na jego cześć ucztę.
Dzisiaj jest tak, że to ten drugi syn chce rządzić ojcem i nie chce wpuścić brata, aż nie odda tego co roztrwonił. Nie tato, jak go wpuścimy to puści nas z torbami. twoja miłość jest za mała, żeby się zmienił.

...czyli, jak widzisz, długo po tym, jak syn marnotrawny odwrócił się od grzechu.
Ten fakt kładzie argumentację w reszcie Twojego postu.

To, że on odwrócił się od grzechu jest bardzo odważnym twierdzeniem. Ja bym powiedział, że on już nie miał siły grzeszyć a dalsze trwanie w tym stanie groziło mu śmiercią głodową. Zatęsknił za ojcem dlatego, że sobie przypomniał, że u ojca było mu lepiej i dlatego wrócił.

W takim razie przypowieść informowała by nas o jego podwójnych planach, w rodzaju "wróce do ojca i będę udawał, żeby mieć korzyści". A z przypowieści wynika, że wyciągnął wnioski ze swoich błędów.

Hm, chwileczkę. Nie było aby tak, że Izraelita, o ile pobożny, nie miał ze świni żadnego pożytku, bo mu Prawo broniło? Komu w takim razie syn marnotrawny te świnie pasał? Nie Rzymianom aby, politycznym wrogom Izraela, którzy brzęczącej monety jako żywo mieli pod dostatkiem, a ze znalezieniem świniopasa w Izraelu – problem?

Tak. Izraelici nie hodowali świń.

Jak mial dalej grzeszyc, jak wstal i zrobil dluga droge do domu ojca?

To jest semicka przypowiesc a nie akta sledcze.